NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง นิยาย บท 17

บทที่ 17 ถูกใส่ร้ายแล้ว

“รู้อย่างนี้คงไม่จัดการกับพวกเธอแล้ว”

หลี่ฝางรู้สึกเสียใจ เมื่อคืนเขาคิดจะจัดการกับตู้เฟยเท่านั้น แต่ไม่ได้คิดว่าพวกเซี่ยลู่เองก็เอากับเขาด้วย ถึงแม้ว่าพวกผู้หญิงเหล่านั้นจะไม่ได้ดีอะไร

หลี่ฝางไม่ได้โง่ เขารู้อย่างแจ่มแจ้ง หากเป็นก่อนหน้านี้ เซี่ยลู่จะไม่ติดต่อเขาอย่างแน่นอน ตอนนี้พอรู้ว่าเขาได้รางวัลใหญ่ เซี่ยลู่ถึงค่อยเปลี่ยนใจและนึกถึงตนขึ้นมา

ผู้หญิงคนนี้ ช่างเลวอย่างแท้จริง

หลังไปที่ร้านขายยาเพื่อซื้อยา หลี่ฝางก็ไปยังโรงแรม

เมื่อมาถึงห้อง หลี่ฝางก็เคาะประตูและเรียกชื่อของเซี่ยลู่หลังจากนั้นไม่นานประตูห้องก็เปิดออก เซี่ยลู่เดินเท้าเปล่าและใส่เพียงเสื้อคลุมอาบน้ำ เห็นได้ชัดว่าเธอเพิ่งอาบน้ำมา

“เธอก็ดูไม่เป็นไรนี่" หลี่ฝางขมวดคิ้ว ตัวเองสามารถอาบน้ำเองได้ แต่ในสายกลับบอกว่าตัวเองจะตาย ช่างเสแสร้งจริงๆ!

“ใครบอกว่าฉันไม่เป็นไร เมื่อกี้ฉันอาเจียนแทบตาย” สีหน้าของเซี่ยลู่แย่มาก เมื่อคืนเธออาเจียนทั้งคืนจริงๆ

เซี่ยลู่จับแขนของหลี่ฝาง “อย่ามัวแต่ยืนบื้ออยู่”

หลี่ฝางยังคงรู้สึกระแวงเล็กน้อย "ถ้าตู้เฟยรู้เข้าจะทำยังไง"?”

“นายโง่หรือไง นายไม่พูด ฉันไม่พูด เขาจะรู้ได้ยังไง?” เซี่ยลู่กลอกตาใส่หลี่ฝาง

หลี่ฝางเองก็คิดอย่างนั้น ดังนั้นเขาจึงเข้าไป

หลังจากเข้าไป หลี่ฝางก็วางของในมือลงและพูดว่า "ฉันซื้ออาหารและยามาให้ เธอกินข้าวก่อนแล้วค่อยกินยา"

“หลี่ฝาง ทำไมนายถึงดีกับฉันมากขนาดนี้" เมื่อเห็นทั้งหมดนี้ เซี่ยลู่ก็รู้สึกหวั่นไหวขึ้นมาไม่มากก็น้อย

เธอถอนหายใจอยู่ในใจ ถ้าหลี่ฝางมีภูมิหลังแบบตู้เฟยก็คงจะดี น่าเสียดาย

เห็นใจส่วนเห็นใจ แต่เซี่ยลู่ไม่ได้ตั้งใจที่จะปล่อยเขาไป

เซี่ยลู่เอนลงสู่อ้อมแขนของหลี่ฝาง และมองไปที่หลี่ฝางด้วยท่าทางมีเยื่อใย “ตอนนี้ฉันเสียใจที่มาคบกับตู้เฟยแล้ว เขาคบกับฉัน ก็แค่อยากนอนกับฉันเท่านั้น ไม่ได้เข้าใจฉันเลยแม้แต่น้อย ยังเป็นนายที่ดีที่สุด”

เซี่ยลู่เริ่มบ่นกับหลี่ฝางไม่หยุด จากนั้นจึงเริ่มร้องไห้ขึ้นมา ท้ายที่สุด หลี่ฝางก็ยังคงเป็นผู้พ่ายแพ้ หลังจากที่ได้เห็นน้ำตาของเทพธิดา ในใจก็รู้สึกสงสาร

“คุณกอดฉันหน่อยได้ไหม” เซี่ยลู่เอ่ยอย่างน่าสงสาร

“ตอนนี้ไม่ได้กอดอยู่หรือไง”

“นายพูดเหมือนกับเด็กๆ ไปได้ พวกเรานอนบนเตียง นายกอดฉันจากด้านหลัง ได้ไหม?” เซี่ยลู่ถามอย่างเงียบๆ

หลี่ฝางกลืนน้ำลาย หลังจากฟังก็รู้สึกปากแห้งผาก

เขาเป็นชายบริสุทธิ์ จะสามารถยืนหยัดกับสิ่งล่อใจไหวหรือ!

ครั้งที่แล้วที่เปิดห้องกับหลิวเฉียวเฉียว เมื่อได้เหลือบมองดูร่างของหลิวเฉียวเฉียวแล้วหลี่ฝางก็แทบจะอดใจไม่ไหว หากมีการสัมผัสกันขึ้นมาจริงๆ จะต้องเกิดเรื่องผิดพลาดขึ้นอย่างแน่นอน

“ตอนนั้นเราทั้งคู่ยังเด็ก ร่างกายยังไม่ได้เติบโต กอดกันก็ไม่เป็นไร แต่ตอนนี้พวกเราเป็นผู้ใหญ่แล้ว อย่างนั้น...อย่างนั้นอาจเกิดเรื่องได้” หลี่ฝางขมวดคิ้วและพูด

“จะเกิดอะไรขึ้นได้ ฉันที่เป็นผู้หญิงไม่กลัว แล้วผู้ชายตัวโตอย่างนานจะกลัวอะไรกัน หลี่ฝาง นายบอกมาตามตรง นายรังเกียจฉันใช่ไหม” สีหน้าของเซี่ยลู่ซึมลง

หลี่ฝางเงียบไปนาน จนเซี่ยลู่สะอื้น "นายรังเกียจฉันจริงๆ ด้วย"

“ในเมื่อตอนนี้เธอโอเคแล้ว ฉันไปล่ะ” หลี่ฝางครุ่นคิดสักพัก และตัดสินใจที่จะจากไป หากเขาอยู่ต่อไปก็มีโอกาสสูงมากที่จะมีอะไรกับเซี่ยลู่

ไม่ใช่เพราะหลี่ฝางค้นพบว่าตนเองเป็นลูกเศรษฐี แต่ต่อให้เขาจนขนาดไหน เขาก็ไม่มีทางจะคบกับเซี่ยลู่อีก

เหตุผลนั้นง่ายมาก เซี่ยลู่ไม่เพียงแต่เป็นแฟนคนปัจจุบันของตู้เฟยเท่านั้น แต่ยังเคยนอนกับเขาไปแล้วด้วย ถ้าหลี่ฝางรับมันมา เขาจะเชิดหน้าขึ้นได้อย่างไร!

หมวกสีเขียวขนาดใหญ่บนหัวของเขา หลี่ฝางแค่คิดก็แทบทนไม่ได้แล้ว

แน่นอนว่าหลี่ฝางสามารถแอบนอนกับเซี่ยลู่ และสวมหมวกเขียวให้กับตู้เฟย เตอนที่มาที่นี่หลี่ฝางก็คิดเอาไว้ถึงวิธีการนี้ แต่เมื่อเห็นท่าทางน่าสงสารของเซี่ยลู่ เขาก็ทำไม่ลง

ถ้าต้องการจัดการกับตู้เฟยจริงๆ ด้วยสถานะปัจจุบันของหลี่ฝาง มีวิธีอีกตั้งหลายวิธี ทำไมต้องใช้ประโยชน์จากผู้หญิงคนหนึ่ง?

“อย่าไป" เซี่ยลู่รีบลุกขึ้นและดึงเขาเอาไว้ ในตอนนั้นเองเสื้อคลุมอาบน้ำของเธอก็ตกลงสู่พื้น

“เสื้อคลุมอาบน้ำเธอหล่นแล้ว รีบสวมมันซะเถอะ” ”

หัวใจของหลี่ฝางเต้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อเผชิญหน้ากับหลิวเฉียวเฉียวครั้งก่อน ตนเองยังพอทนไหว แต่ครั้งนี้เมื่อเผชิญหน้ากับเซี่ลู่ ทำไมเขาถึงอดใจไม่ได้ขึ้นมา?

เป็นเพราะว่าเคยชอบเธอมาก่อนหรือเปล่านะ ในใจลึกๆ ของตน ยังคงอยากได้เซี่ยลู่อยู่อีกหรือ?

ใช่ ต้องเป็นเหตุผลนี้แน่!

หลังจากที่หลี่ฝางคิดได้ เขาก็ยิ่งไม่กล้ารั้งอยู่ต่ออีกต่อไป เขารีบสาวเท้าออกไปโดยไม่หยุดลงอีก

“แม่งเอ้ย! ”

ในตอนนี้เซี่ยลู่โกรธจนสบถออกมาดังลั่น เธอถึงกับถอดเสื้อผ้าออกแล้ว ทำไมถึงยังจากไปอีก

ถ้าหลี่ฝางไปแบบนี้ อย่างนั้นแผนของเธอ ก็ไม่ใช่สูบเปล่าไปฟรีๆ หรือ?

แม่ง เพื่อเงิน 200,000 หยวน เธอต้องทำให้ได้

เซี่ยลู่ทำการต่อสู้กับอุดมการณ์ของตน จากนั้นจึงวิ่งตัวเปล่าออกไปและกอดหลี่ฝางจากด้านหลัง

“หลี่ฝาง ฉันชอบนาย ฉันอยากคบกับนาย” ขณะที่ประตูกำลังจะเปิด เซี่ยลู่ก็วิ่งเข้ามา

หลี่ฝางรู้สึกลนลานขึ้นมาบ้างแล้ว “เซี่ยลู่ ปล่อยฉัน เธอทำอะไรอยู่ เธอมีแฟนแล้ว"