อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 112

"คุณว่าอะไรนะ...พ่อแม่ของคุณมาเกี่ยวอะไรด้วย"

สเตฟานี่เองก็สงสัยในคำพูดที่พูดออกมาจากปากของชายหนุ่ม

"คุณได้ยินชัดแล้ว ผมไม่จำเป็นต้องพูดซ้ำอีก"

"ถ้ายังงั้นฉันก็อยากจะบอกคุณเหมือนกันนะคุณจงตั้งไจฟังให้จงดี...ฉันไม่เคยไปบอกพ่อกับแม่คุณว่าฉันตั้งท้องลูกของคุณ หรือว่าตั้งท้องกับใครทั้งนั้น ฉันไม่เคยบอกใครและฉันก็ไม่เคยต้องการความรับผิดชอบจากผู้ชายอย่างคุณด้วยจำเอาไว้เหมือนกัน...ฉันจะไม่พูดซ้ำเหมือนกัน ! ในเมื่อลูกของฉันเกิดมาไม่มีพ่อก็ไม่เป็นไร ฉันคนเดียวสามารถเป็นได้ทั้งพ่อและแม่ ฉันสามารถเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวได้...อ้อ ! แล้วอีกอย่างพี่โจนาธานก็ขอฉันแต่งงานด้วยเพราะเขาต้องการรับผิดชอบเด็กในท้องของฉัน เพราะฉะนั้นคุณลืมไปได้เลยว่าฉันจะไปเรียกร้องความรับผิดชอบจากคุณ เพราะฉันไม่เคยคิดเรื่องนี้เลยสักนิดตั้งแต่วันนั้นที่คุณได้ทำแบบนั้นกับฉัน ฉันได้จำเอาไว้ว่าฉันจะไม่เคยลืม ฉันเป็นคนที่เจ็บแล้วจำ และที่ฉันบอกคุณไปว่าไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับคุณก็เป็นเพราะว่าฉันไม่ต้องการยุ่งเกี่ยวกับคุณจริงๆ แต่ถ้าคุณจะให้ฉันพิสูจน์ฉันก็สามารถแต่งงานกับพี่โจนาธานได้นะเพื่อเป็นการพิสูจน์ไงว่าฉันไม่ได้ต้องการคุณจริงๆ"

สเตฟานี่พูดจริงจังจนลีโอนาร์โดแอบหวั่นใจแล้วเกิดความโมโหหึงหวงหญิงสาวขึ้นมาอีกครั้ง

"ตอนนี้ผมสับสนอยู่...ผมยอมรับว่าผมไม่ชัดเจน ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยรักผู้หญิงคนไหนแบบแฟนหรือแบบคู่รักมาก่อนความรู้สึกของผมผมจึงบอกไม่ได้ว่าผมรู้สึกยังไงกับคุณ ตอนนี้ผมอยากจะขอเวลาคุณให้ผมตัดสินใจคุณตัดสินใจ ! เขาบอกเสียงเรียบ

"ได้เลยค่ะ...แล้วก็กรุณาตัดขาดฉันออกจากชีวิตของคุณไปได้เลย....ถ้าทำได้แบบที่ขอฉันจะรู้สึกดีใจเป็นอย่างมาก หึ !

สเตฟานี่เองก็บอกอย่างเหลืออด

"คุณฟังให้ดีนะ วันนี้ผมมาดูคุณ ผมแค่ต้องการอยากให้คุณรู้ ว่าผมคิดอะไรอยู่ ผมอยากให้คุณรู้ไว้ว่าความรู้สึกที่ผมมีต่อคุณมันไม่เหมือนกับที่ผมรู้สึกกับผู้หญิงคนอื่น ที่ผ่านมาผมบอกไม่ได้ว่าความรู้สึกของผมมีแต่คุณมันคืออะไร และผมก็ไม่อนุญาตให้คุณแต่งงานกับโจนาธานด้วย ถ้าเด็กในท้องเป็นลูกของผม ผมจะไม่ยอมให้คุณแต่งงานกับผู้ชายคนอื่นโดยเด็ดขาด !

เขาพยายามพูดอย่างใจเย็นที่สุด