อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 115

ตอนนี้ลีโอนาร์โดจูงแขนสเตฟานี่ให้ขึ้นรถมากับเขาแล้วบอดี้การ์ดก็ออกรถทันที

"กลับบ้าน"

เค้าสั่งลูกน้อง แล้วรถก็มุ่งทะยานสู่ถนนด้วยความเร็วสูง ระหว่างทางทั้งสเตฟานี่และลีโอนาร์โดต่างคนก็ต่างหันหลังให้แก่กัน

สเตฟานี่ได้แต่มอง ออกไปนอกกระจกรถพลางคิดว่าเธอจะหนีผู้ชายคนนี้ไปได้อย่างไร

ส่วนลีโอนาร์โดก็ได้แต่คิดว่าเค้าจะทำให้เธออยู่กับเขาไปตลอดเค้าจะต้องทำอย่างไรเธอถึงจะยอมเชื่อฟังคำสั่งเขาและอยู่กับเขาแต่โดยดี

ตอนนี้คนทั้งสองกำลังครุ่นคิด จนกระทั่งถึงคฤหาสน์หลังงาม บอดี้การ์ดได้ลงมาเปิดประตูรถให้กับทั้งสองคน

เมื่อลงจากรถสเตฟานี่ก็ไม่ยอมเดินตามเข้าไปจนชายหนุ่มต้องหันหลังกลับมาและเขาก็เดินย้อนกลับมาจับมือของเธอแล้วลากเข้าไปในบ้านด้วยกัน

เมื่อเดินมาถึงราวบันไดบ้านสเตฟานี่จึงสะบัดแขนตัวเองออกจากการเกาะกุมของเค้า

"คุณจะพาฉันขึ้นไปข้างบนทำไม ถ้าจะคุยกันก็คุยกันข้างล่างเนี่ยแหละ ห้องรับแขกก็มีโซฟาจะพาฉันขึ้นไปฉันบนทำไมไม่ทราบ !

"ก็ผมเห็นว่าคุณเหนื่อยแล้วก็เลยอยากจะพาคุณขึ้นไปพักผ่อนด้านบนไง คนท้องเค้าต้องการพักผ่อนไม่ใช่หรือยังไง !?

"ฉันต้องการพักผ่อน แต่ฉันต้องการพักผ่อนที่บ้านของตัวเองที่คอนโดของฉัน ไม่ใช่ที่บ้านของคุณซึ่งคือคนอื่น !

"เรื่องราวมันมาถึงขนาดนี้แล้วคุณยังบอกว่าที่นี่ไม่ใช่บ้านของคุณ มันคือบ้านของคนอื่นอย่างนั้นน่ะหรือสเตฟานี่ !

ตัวลีโอนาร์โดเองก็น้อยใจอดตัดพ้อสเตฟานี่ไม่ได้

"คุณมีธุระอะไรก็รีบพูดมาฉันจะกลับคอนโด !

"ผมไม่ให้คุณกลับในเมื่อทุกคนเข้าใจว่าลูกในท้องของคุนเป็นลูกของผม ผมก็จะยินดีรับเป็นพ่อและเลี้ยงดูเขาอย่างดีอย่างที่ควรจะเป็น เพราะฉะนั้นต่อไปนี้คุณต้องย้ายมาอยู่กับผมที่นี่ ผมจะให้คนของผมดูแลคุณเอง ผมจะจ้างพยาบาลมาอยู่ที่นี่เพื่อดูแลเด็กในท้องของคุณ แล้วคุณก็ไม่ต้องไปทำงานอีกจะได้ไม่ต้องลำบากจนกว่าคุณจะคลอด แล้วผมจะตรวจดีเอ็นเอถ้าเด็กคนนี้คือลูกของผมจริงๆผมก็ยินดีจะรับผิดชอบ "

เมื่อชายหนุ่มพูดจบสเตฟานี่ก็เดินเข้าไปใกล้แล้วฟาดฝ่ามือใส่ใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มทันที