อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 128

หลังจากที่ลีโอนาร์โดได้จากไปแล้ว ตอนนี้สเตฟานี่ก็รู้สึกมีความรัก มีความหวังขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อเธอได้เห็นภาพที่เค้าร้องไห้ ทำให้สเตฟานี่แน่ใจแล้วว่าชายหนุ่มรักเธอจริงๆไม่ได้มีใครบังคับให้มาทำอะไรแบบนี้

ค่ำคืนนี้สเตฟานี่จึงได้แต่นอนหลับฝันดี หญิงสาวฝันถึงวันเก่าเก่าและฝันถึงงานแต่งของตัวเองกับลีโอนาร์โด

ในขณะที่สเตฟานี่นอนหลับฝันหวานอยู่ลีโอนาร์โดก็กำลังถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลโดยมีผู้เป็นพ่อและอาเทรสลูกน้องคนสนิทพาชายหนุ่มไปที่ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลอย่างเร่งด่วนที่สุด

"ลีโอทำใจดีดีไว้นะลูก...ไม่เป็นอะไรแล้ว...พ่อพามาหาหมอแล้ว"

พ่อบอกกับลูกด้วยน้ำเสียงสั่นเครือในขณะที่ลีโอนาร์โดอยู่ที่เตียงผู้ป่วยกำลังเข็นเข้าห้องฉุกเฉิน

ลีโอนาร์โดตอนนี้ยังใช้มือทั้งสองข้างกุมขมับของตัวเองไว้ด้วยความเจ็บปวด

"โอ้ย ! ปวด !

อาเทรสลูกน้องคนสนิทได้แต่มองเจ้านายด้วยความเป็นห่วงและสงสารจับใจ

อาเทรสและลีโอนาร์โดเติบโตมาด้วยกัน ถึงแม้เค้าจะเป็นเพียงลูกน้องแต่ลีโอนาร์โดได้มองว่าอาเทรสเป็นน้องชายมาโดยตลอด

"ลีโอต้องไม่เป็นอะไรนะลูกทำใจดีๆไว้...พ่อพามาหาหมอแล้ว "

ผู้เป็นพ่อได้แต่มองลูกด้วยสีหน้าวิตกกังวลแต่ก็ยังทำใจดีสู้เสือ

ตอนนี้รถเข็นมีร่างของลีโอนาร์โดนอนอยู่ถูกเข็ญมาตามทางในโรงพยาบาลอย่างรวดเร็ว ผู้เป็นพ่อวิ่งประกบมาอย่างร้อนรนและเป็นห่วงลูกชาย

"คุณหมอครับคุณหมอต้องช่วยลูกผมนะครับ"

ผู้เป็นพ่อบอกกับคุณหมอ

"เป็นหน้าที่ของคุณหมออยู่แล้วครับ หมอต้องช่วยคุณลีโออย่างสุดความสามารถอยู่แล้วครับ...คุณพ่อไม่ต้องเป็นห่วงนะครับถึงมือของหมอแล้ว"

หมอพยักหน้าให้กับพ่อของเขาก่อนที่หมอจะเข้าห้องฉุกเฉินตามลีโอนาร์โดเข้าไป

ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างเงียบสงัดทั้งอาเทรสเองก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา ส่วนผู้เป็นพ่อก็ไม่กล้าบอกภรรยาตัวเองว่าลูกของตัวเองกำลังป่วยอยู่

"คุณลีโอต้องปลอดภัยครับคุณท่าน"

อาเทรสเดินมาและบอกกับพ่อของเจ้านายใหญ่

"ฉันควรบอกนายหญิงของแกไหมอาเทรสบอกฉันมาสิ"

พ่อของลีโอนาร์โดมองสบตาลูกน้องด้วยสายตาที่ เจ็บปวดเมื่อเห็นลูกชายเจ็บป่วยแบบนี้

อาเทรสได้แต่เงียบแล้วก็ก้มหน้าไม่พูดอะไรอีกเลย หน้าห้องฉุกเฉินตอนนี้เต็มไปด้วยความเงียบไม่มีใครพูดอะไรเลยแม้แต่คนเดียว

ทุกคนได้แต่รอเวลาที่คุณหมอจะเดินออกมาแล้วบอกว่าลีโอนาร์โดปลอดภัยแล้วทุกคนได้แต่หวัง

ทันทีที่คุณหมอก้าวออกมาจากห้องฉุกเฉินผู้เป็นพ่อโถมไปหาคุณหมอทันที

"คุณหมอครับลูกผมเป็นยังไงบ้างครับหมอ"

ถอนหายใจก่อนที่จะบอกออกมา

"คนไข้ปลอดภัยแล้วครับคุณพ่อ แต่คุณหมออยากรีบทำการผ่าตัดให้เร็วที่สุดนะครับและที่สำคัญไม่อยากให้มีเรื่องที่กระทบกระเทือนจิตใจจนทำให้คนไข้คิดมากและที่สำคัญที่สุดคนไข้ไม่ควรดื่มแอลกอฮอล์นะครับ"

คนเป็นหมอได้บอกกับพ่อของลีโอนาร์โด

"ผมขอโทษครับคุณหมอ...ผมดูแลเจ้านายไม่ดีเองเจ้านายให้ดีร่างกายจึงแย่แบบนี้ "

"ผมอยากให้ทุกคนดูแลคนไข้ให้ใกล้ชิดมากกว่านี้นะครับ และถ้าเป็นไปได้หมออยากจะให้ผ่าตัดภายในสองสัปดาห์นี้ครับ ยิ่งเร็วได้เท่าไหร่ก็ยิ่งดี ยิ่งเล็กยิ่งปลอดภัยและผ่าตัดจะง่ายกว่านะครับคุณพ่อ"

พ่อของลีโอนาร์โดได้แต่พยักหน้า

"ครับคุณหมอ"

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วหมอขอตัวก่อนนะครับมีคนไข้อีกเคสรอหมออยู่"

"ขอบคุณมากครับคุณหมอ"

ตอนนี้ผู้เป็นพ่อได้แต่ก้มหน้าสำนึกผิดที่ลูกป่วยแบบนี้ยังปล่อยให้ลูกอยู่ที่บ้านคนเดียวกับลูกน้อง

"ผมผิดเองครับคุณท่านผมไม่ดูแลคุณลีโอให้ดีเจ้านายถึงได้เป็นแบบนี้"

"อย่าโทษตัวเองเลยอาเทรสฉันรู้ว่านายทำดีที่สุดแล้ว"

พ่อของลีโอนาร์โดได้แต่ตบไหล่อาเทรส

"ตอนนี้ผู้ป่วยยังไม่สามารถออกไปอยู่ห้องพักฟื้นได้นะคะคุณหมอยังคงให้อยู่ที่ห้องไอซียูค่ะ"

พยาบาลได้เดินมาบอกพ่อของลีโอนาร์โด

"ครับ !

พ่อของลีโอนาร์โดตอบพยาบาลและเมื่อพยาบาลได้เดินจากไปพ่อของลีโอนาร์โดจึงได้ตัดสินใจแล้วว่าควรจะบอกภรรยาตัวเอง

"อาเทรสนายอยู่ที่นี่นะมีอะไรโทรรายงานฉันด้วย"

"ครับคุณท่าน"...อาเทรสรับคำสั่ง