"คุณสเตฟานี่คุณเป็นคนเมาที่ไม่ได้สติและผมก็เป็นสุภาพบุรุษพอที่จะไม่ลักหลับผู้หญิงหรอกนะครับ และอีกอย่างผมชอบคุณ และผมก็จะบอกว่าผมชอบคุณ แต่ถ้าคุณบอกว่าไม่ผมก็จะไม่ทันทีผมไม่ชอบข่มขืนใจผู้หญิงและผมไม่ชอบในขณะที่ผมกำลังร่วมรักกับใครแล้วผู้หญิงคนนั้นไม่มีอารมณ์ตอบสนองหรอกนะ...เพราะฉะนั้นคุณสบายใจได้เลยระหว่างคุณกับผมเมื่อคืนที่ผ่านมาเราไม่มีอะไรเกิดขึ้นกันอย่างแน่นอน"
เขาพูดอย่างไม่แยแส ฉันได้แต่โล่งอก
"ฉันขอโทษจริงๆนะคะ ที่ฉันต้องทำให้คุณเดือดร้อนอย่างเช่นอาเจียนใส่คุณแบบที่คุณบอก"...ฉันรู้สึกผิด
"ผมคิดว่ามันคุ้มนะกับการที่คุณอาเจียนใส่ผมแล้วผมได้เห็นร่างงามสวยๆของคุณทุกสัดส่วนแบบนี้"
เค้าพูดพร้อมกับอมยิ้มภาคภูมิใจที่เขาได้เห็นร่างกายของฉันทั้งหมดไปแล้ว
ตอนนี้อารมณ์ของฉันทั้งเขินอายหน้าแดงและโมโหเค้าที่เค้าบอกว่าเขาดูสัดส่วนร่างกายของฉันแบบนี้
"สำหรับผมเมื่อคืนที่ผ่านมามันช่างเป็นคืนที่น่าประทับใจมากที่สุดผมจะไม่มีวันลืมเลือนคืนนี้ไปเลย"
เขาพูดพร้อมกับหัวเราะใส่ฉัน ตอนนี้ฉันรู้สึกรับไม่ได้และฉันก็อยากจะร้องไห้และเขายังทำให้ฉันได้รู้อีกด้วยว่าเค้าเป็นคนที่ปากร้ายมาก คนอะไรพูดออกมาได้หน้าตาย เขากำลังล้อเลียนฉัน ให้ตายเถอะท่านประธานลีโอนาโด
"คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่บาร์นั้น"
ฉันตัดสินใจถามออกไปในเมื่อเค้าบอกว่าฉันกับเขาสามารถเป็นเพื่อนกันได้ เพราะฉะนั้นฉันจึงไม่มีความจำเป็นต้องเกรงกลัวท่านประธานคนนี้อีกต่อไปแล้ว
"ไม่เห็นจะยากเลยอุปกรณ์แกะรอยแบบเจมส์บอลเลยนะ คุณอย่าลืมสิว่าผมเป็นใคร" เขาบอกและทำหน้าทะเล้น
"โทษค่ะฉันลืมไปว่าคุณเป็นใคร....คุณคือท่านประธานที่ยิ่งใหญ่ใช่ไหมคะ"
ฉันกระแทกเสียงออกไปอย่างไม่แยแสเขาเช่นเดียวกัน
"แล้วคุณจะตามฉันไปทำไมไม่ทราบ !? ฉันแสดงอาการให้เขาได้รับรู้ว่าฉันแอบเคืองเขา...
"ก็เพราะคุณโทรหาผมไง ผมก็เลยต้องไปเพราะผมรู้ว่าคุณต้องการผม"...เขายิ้มกวนอีกครั้ง
" ชิ ! คุณเป็นคนเข้าข้างตัวเองมากเลยนะรู้ตัวบ้างไหมคุณลีโอนาร์โด !
"ผมไม่ใช่คนที่เข้าข้างตัวเองนะ แต่ผมเป็นคนเก่งแบบนั้นจริงๆผมสาบานได้ ผมรู้ว่าคุณต้องการผมคุณ และถ้าผมไม่พาตัวคุณกลับมาตอนนี้คุณอาจจะตื่นขึ้นมาบนเตียงของผู้ชายคนนั้นชื่ออะไรนะ......"
เค้าหยุดพูดแล้วถามฉัน
"เค้าเป็นเพื่อนสนิทของฉัน....เค้ามีชื่อว่าแซม"
"ใช่ถ้าผมไม่พาตัวคุณมาคุณอาจจะตื่นขึ้นมาบนเตียงของชายหนุ่มที่ชื่อว่าแซม แล้วคุณกับเขาก็จะได้เป็นสามีภรรยากันโดยปริยาย แล้วจากที่ผมจำได้เมื่อคืนที่ผ่านมาคุณไม่ได้ตื่นเต้นอะไรกับการที่เขาพยายามจะจูบคุณอยู่ "
" ตายจริง ! คุณเห็นมัน " ...
"ใช่ ผมเห็นมันและภาพที่ผมเห็นคือเขาพยายามจะจูบคุณแต่เหมือนคุณกำลังผลักเขาออกแต่คุณเมาไม่ได้สติใช่ไหม !?
ฉันพยักหน้า
"แหละถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าคุณสนใจผม ในขณะที่คุณอยู่กับเขาคุณถึงโทรศัพท์โทรหาผมยังไงล่ะ...ผมพูดถูกใช่ไหมละ"
เค้าพูดจาเหน็บแนมและทำหน้าทะเล้นใส่ฉัน........ตอนนี้เค้ากำลังจ้องตาฉันอยู่ นัยตาสีเทาของเค้าลุกเป็นประกายอย่างคลุมเครือ....เขาแสดงให้เห็นว่า เค้าไม่พอใจที่ฉันไปเที่ยวกับแซมในคืนที่ผ่านมา
"ฉันต้องขอบคุณคุณใช่มั้ยที่ช่วยพาตัวฉันมานอนอยู่ที่ตรงนี้ แทนที่จะพาฉันไปส่งที่คอนโด ทั้งๆที่คุณก็รู้ว่าฉันอยู่ห้องไหน"...ฉันประชด
"ใช่คุณต้องขอบคุณผม เพราะผมเป็นอัศวินผู้วิเศษช่วยปกป้องคุณเอาไว้ให้ปลอดภัยยังไงล่ะ !
"นี่คุณกำลังทำตัวเป็นผู้ปกครองฉันอยู่หรือเปล่าคะ ?
"แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะ !
เมื่อเขาพูดแบบนี้ฉันเชิ่ดหน้าหนีทันที
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์