อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 54

ว้าย...!!!

เสียงกรี้ดของฉันดังขึ้นเมื่อรู้สึกได้ถึงลำแขนอันของแกร่งกอดรัดตะวัดตัวฉันขึ้นลอยบนฟ้า

แล้วตอนนี้ร่างกายของฉันก็ได้พาดอยู่ที่ไหล่ของเขา ใช่แล้วเขากำลังแบกฉันอยู่ เขาเดินมุ่งตรงไปที่รถของเขา

"ปล่อยนะ...คุณจะทำอะไร !!

ตุ๊บ !!!

เขาวางฉันใว้บนเบาะรถตู้สุดหรูของเขา แล้วเขาก็กระโดดตามฉันขึ้นมาบนรถตู้คันงามของเขา ตอนนี้รถกำลังวิ่งบนถนนด้วยความเร็วสูง

"คุณเมา !!

" ใช่ ผมเมา"

"ไหนคุณบอกว่าไม่ชอบดื่มแอลกอฮอลล์ไง"

"นั่นมันเมื่อก่อน "

ฉันถอนหายใจ ฉันไม่เข้าใจเขาเลยจริงๆ

"คุณจะพาฉันไปไหนไม่ทราบ ! ฉันมองไปที่ถนนที่รถกำลังวิ่งด้วยความเร็วสูง ฉันอดถามไม่ได้เลยจริงๆ

"เดี๋ยวก็รู้เอง"

"แล้วคุณทำแบบนี้กับฉันทำไม ?

"ผมควรจะถามคุณมากกว่า ว่าคุณทำอะไรกับผม ผมถึงได้เป็นแบบนี้ไปแล้ว ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วผมไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเลย ตอนนี้ผมแหกทุกกฎที่เคยตั้งเอาใว้แล้ว เพราะคุณ "

นัยน์ตาคมจ้องมองดวงตาฉัน ฉันได้แต่จ้องสายตาเขาอย่างไม่วางตาเช่นเดียวกัน ตอนนี้ฉันกับเขาจ้องตากันลุกเป็นไฟ ฉันอยากจะต่อยเขาสักหมัด คนบ้า !

"ฉันไม่เข้าใจคุณเลยนะ ผู้หญิงเยอะแยะมากมายต้องการจะมาสยบแทบเท้าคุณ คุณกลับไม่ต้องการ แต่คุณกลับมาตามฉับแบบนี้เนี่ยะนะ ฉันไม่เข้าใจคุณเลยจริงๆ หึ !!

"อันไหนที่ได้มาง่ายๆ มันไม่ท้าทายนะสิสเตฟานี่"

"ฉันคิดว่าฉันง่ายมากเลยนะสำหรับคุณ คุณยังไม่พอใจอีกเหรอ ? ฉันแค่ต้องการอยู่ในส่วนของฉันแบบสงบ ทำไมคุณจะต้องมาระรานฉันด้วย ฉันต้องการทำงาน ต้องการหาเงิน ในเมื่อฉันเรียนจบแล้ว ทำไมคุณจะต้องมายุ่งวุ่นวายกับชีวิตฉันด้วย มองเห็นฉันเป็นแค่ทางผ่านไม่ต้องพูดจาทักทายเลยก็ได้นี่คะ ฉันอุส่าห์ไม่ไปทำงานที่บลูเฮ้าส์ของคุณ ฉันอุส่าห์ไปสมัครงานที่อื่นยังหนีไม่พ้นเป็นโรงแรมคุณอีก ฉันเหนื่ยที่ต้องหนีคุณอยู่แบบนี้แล้วนะคุณลีโอ ฉันเหนื่อย !!! "

"ผมไม่ยอมปล่อยคุณไปง่ายๆหรอกสเตฟานี่ คุณต้องเป็นของผมคนเดียว"

อุ๊บ !!!

ปากของเขาประกบปากฉันทันที

ปล่อย ... อือ ... พลัก !!

ฉันใช้มือทั้งสองข้างพลักหน้าอกเขาให้อออกห่าง จนในที่สุดปากของเขาก็หลุดพ้นจากปากฉัน

"ก็ไหนคุณเคยบอกว่าไม่เคยฝืนใจผู้หญิงไง ตอนนี้ฉันไม่ยอมอยู่นะ !!

"กับเธอมันร้ายกาจเหมือนแม่มด อันนี้มันข้อยกเว้น !!

เมื่อพูดจบเขาก็ใช้มือหนาจับท้ายทองฉันดันเข้าไปหาใบหน้าของเขา แล้วปากของเขาก็อ้ารับปากของฉันที่มันกำลังเผยอจะด่าเขาอยู่ในนที

อุ๊บ !! อ่อย อัน อะ ... อ่อยยย

(ปล่อยฉันนะ...ปล่อยยย)

ปากของเขายังคงครอบครองปากฉันอยู่ เมื่อเขาได้เก็บเกี่ยวความหวานจากโพรงปากของฉันแล้วเขาหัวเราะในลำคออย่างพอใจ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์