อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 72

ตอนนี้ฉันได้อยู่ที่บ้านของเขาแล้ว เขายังคงอุ้มฉันพาดบ่าเหมือนเดิม แล้วเขาก็วางฉันลงที่หน้าห้องหนึ่ง

เขาหยิบกุญแกขึ้นมาแล้วเปิดประตูเข้าไปห้องนี้ สิ่งแรกที่ฉันสัมผัสได้คือกลิ่นหนังไม้ น้ำยาเคลือบเงาและกลิ่นมะนาว-แตงกวา

แสงไฟสลัวและนุ่มนวลห้องนี้เป็นห้องขนาดใหญ่ ตรงมุมทุกด้านมีปลอกรัดข้อมือ

เหนือขึ้นไปมีตะแกรงเหล็กขนาดใหญ่ห้อยตั้งฉากเป็นรูปสี่เหลี่ยมกว้างประมาณแปดฟุตเป็นอย่างน้อย

มีเชือก แซ่พู่ และกุญแจมือ นานาชนิดแทบทุกประเภทห้อยอยู่ข้างประตูห้อยสลับอย่างสวยงาม

มีไม้ภายแบนๆและอุปกรณ์ประหลาดฉบับเซ็กซาดิสม์ของเขาอยู่รวมกันมากมายจนฉันตกใจ

ฉันกวาดตามองไปโดยรอบเหมือนไม้แทงสนุก แต่พอเดินเข้าไปดูใกล้ใกล้ถึงไม่เห็นว่ามีไม้เรียวที่มีความกว้างและความยาวต่างๆวางเรียงกันอยู่มากมาย

" โอ้ว พระเจ้านี่มันคือห้องอะไรของเค้ากันแน่ !? ฉันถามตัวเองในใจและจิตใจของฉันก็สั่นระรัว

และสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือตียงใหญ่กว่าขนาดคิงไซท์เป็นเตียงสี่เสาแกะสลักหรูหราด้วยศิลปะแบบกรีกโรมัน

เหนือเสาเพดานเตียงขึ้นไปฉันสังเกตเห็นว่ามีโซ่และกุญแจมือห้องอู่เหนือเตียง

ที่นอนไม่มีผ้าปูมีเพียงหนังหุ้มด้วยหนังสีแดงและ หมอนอิงผ้าแพรวางกองอยู่ที่ปลายเตียง

"วันนี้ผมจะลงโทษคุณด้วยแส้ผู้ "......น้ำเสียงของเค้ายังคงสงบ

สิ่งที่ฉันรับรู้ได้ตอนนี้ฉันกลัวมาก เขาทำให้ฉันหวาดกลัวและตัวเองก็กลายเป็นใบ้ฉันจะตายเพราะไฟโทสะเขาในห้องนี้ไหมนะ ฉันอดคิดไม่ได้จริงๆ

"แล้วถ้าฉันจะบอกว่า"

"บอกว่าอะไร " ฉันยังพูดไม่จบเค้าก็พูดแทรกขึ้นมาก่อนเค้าจ้องฉันตาเขม็งแต่น้ำเสียงเขายังคงราบเรียบเค้าเป็นคนที่เก็บอารมณ์เก่งมากฉันยอมรับในข้อนี้

" เอ่อ...ถ้าฉันไม่ยอมละคะ"....ตอนนี้ในใจฉันเรียกร้องบอกว่าอย่ายอมเขาเด็ดขาด

ฉันจะไม่ยอมเจ็บตัวเพราะความโรคจิตของเขาเด็ดขาด นี่มันน่ากลัวเกินไปแล้ว

" เห็นจะไม่ได้"

" แต่ฉันยังไม่ได้เซ็นสัญญา เรื่องเซ็กส์กับคุณเลยนะคะ " ตอนนี้ภายในใจฉันกลัวมากฉันประท้วงเขาทุกอย่าง

"แต่ผมเป็นนาย และคุณก็จะยอมรับแล้วว่าผมเป็นในในหลายครั้ง"

" อันนั้นมันแค่คำพูด "