โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 109

วันนี้มู่เหว่ยดื่มไวน์ไปเกินมาก และเป็ดที่ปรุงสุกก็มากไปอีกครั้ง ซึ่งทำให้เธอรู้สึกหดหู่ใจมาก

จู่ๆเธอก็ปรารถนา อยากหาคนมากมายมาทำสิ่งที่ไม่อาจพรรณนาได้ด้วยกัน

ดังนั้นจึงให้ผู้ช่วยจัดสถานที่ที่ปลอดภัยที่สุด ที่จะไม่มีใครค้นพบ เพราะเธอต้องการที่จะสนุก

รถของผู้ช่วยมาถึงแล้ว เธอจึงลงลิฟต์ไปที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน

เธอเพียงแค่มองไปที่ที่จอดรถของฮัวเทียนหลันโดยไม่รู้ตัว แต่ก็ตกใจเมื่อพบว่าฮัวเทียนหลันโยนผู้หญิงคนหนึ่งเข้าไปในรถจริงๆ

เมื่อเห็นฮั่วเทียนหลันอยู่ในรถสักพัก รถทั้งคันก็เริ่มสั่น

แม้ว่ามู่เหว่ยจะพยายามทำตัวแกล้งโง่ แต่เธอก็รู้สึกดูถูกไอคิวของเธอเล็กน้อย

เธอขอให้ผู้ช่วยผลักดันความบันเทิงทั้งหมดออกไป และเธอก็เฝ้าดูอยู่ต่อไป โดยจับนาฬิกาเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมงครึ่ง รถถึงจะหยุดขยับ

เมื่อหญิงสาวที่ถูกฮัวเทียนหลันโยนเข้าไปใน รถมู่เหว่ยก็ประหลาดใจ เมื่อพบว่าผู้หญิงคนนี้กลายเป็นอันรัน!

ความโกรธพุ่งขึ้นในทันที มู่เหว่ยต้องการที่จะรีบวิ่งไป ฉีกผู้หญิงที่น่ารังเกียจคนนี้เป็นชิ้นๆ

ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงร้ายกาจนัก เธอรู้ได้อย่างไรว่าเธอวางยาฮั่วเทียนหลัน และเธอก็มารับผล

แต่เมื่อเธอกำลังจะวิ่งออกไป เธอก็นึกถึงคำถามสำคัญที่สำคัญมาก

หลังจากอันรันขับรถออกไป เธอก็เดินออกจากมุมมืด

เธอก้าวไปข้างหน้าไปที่รถของฮัวเทียนหลัน และเพียงแค่เปิดประตูรถ เธอก็เห็นฮัวเทียนหลันนอนหงายอยู่ที่เบาะหลัง เพราะเขาไม่สามารถเหยียดขาได้ ได้แค่งอขาคู่เท่านั้น และดูเหมือนเขาจะหลับสนิท

มู่เหว่ยรู้ว่านี่เป็นโอกาสของเธอเอง เธอคว้าโอกาสนี้เพื่อสร้างโอกาสอีกครั้งให้กับฮั่วเทียนหลัน

คราวนี้ตัวเองไม่จำเป็นต้องพูดถึงสิ่งที่ต้องการ ฮัวเทียนหลันก็จะทำเพื่อตัวเธออย่างแน่นอน

มู่เหว่ยทำความสะอาดรอยทั้งหมดที่เป็นของอันรันในรถฮัวเทียนหลัน แม้กระทั่งเส้นผมตรง

จากนั้นเธอก็ฉีกเสื้อผ้าของเธอ และนอนลงบนพื้นกลางรถ

แน่นอนว่ามันไม่สบายที่นอนบนพื้นโดยมีส่วนนูนตรงกลาง แต่เพื่อประโยชน์ของสถานะและความเจริญรุ่งเรืองในอนาคต มู่เหว่ยตัดสินใจที่จะต่อสู้กับมัน

ถ้าเธอไม่เชื่อว่าเธอพยายามขนาดนี้ ฮัวเทียนหลันก็นับว่าไม่ได้ถูกเธอหลอก และเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่รู้สึกในใจ

เมื่อเธอนอนลงก็ดูเหมือนจะคิดได้ว่ายังมีอะไรเหลืออยู่ เธอจึงแอบส่งข้อความไปหาผู้ช่วย โดยให้เธอไปลบบันทึกวิดีโอกล้องวงจรปิดของที่จอดรถใต้ดินของเย็นนี้

เมื่อผู้ช่วยเห็นมู่เหว่ยขึ้นรถ ก็เข้าใจว่ามู่เหว่ยต้องการทำอะไร แต่ยิ่งเธอเข้าร่วมในครั้งนี้มากเท่าไหร่ เธอก็เริ่มรู้สึกตื่นเต้นแทน

เธอรู้ดีว่านี่คงไม่ใช่เวลาที่จะลังเลอีกต่อไป ความสัมพันธ์ระหว่างคนสองคนอาจเสียหายได้จากความเจริญรุ่งเรืองของทั้งคู่

เธอใช้ความสัมพันธ์ไปจัดการ ลบบันทึกกล่องวงจรปิดอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามเธอยังคงเก็บภาพหน้าจอของข้อความ SMS ไว้

ฮั่วเทียนหลันไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะหลอกลวง เมื่อเหตุการณ์เกิดขึ้น ก็ต้องมีคนรับผิดชอบ

มู่เหว่ยทำเพื่อให้เหมือนมากขึ้น ต่อหน้าใบหน้าที่หลับใหลของฮั่วเทียนหลัน เธอใช้กลอุบายเดิมซ้ำ และทำให้ตัวเองบวมอีกครั้ง

เธออดทนต่อความเจ็บปวดภายใต้ร่างกายของเธอ โดยรู้ว่ารอให้ฮั่วเทียนหลันตื่น คือถึงเวลาที่เธอต้องทนทุกข์ทรมาน

อันรันไม่รู้ว่าเธอขับรถกลับบ้านได้อย่างไร สัญญาณไฟจราจรทุกดวงคือบททดสอบสำหรับเธอ

หลังจากจอดรถชั้นล่างแล้ว เธอก็เรียกลั่นลั่นลานเบา ๆ

แต่ดูเหมือนว่าลั่นลานจะหลับสนิท ไม่มีหนทาง เธอจึงอุ้มลั่นลานและขึ้นบันไดกลับบ้าน

วางลั่นลานลงบนเตียง อันรันเดินไปหาผ้าขนหนูเปียกเช็ดมาใบหน้าของลั่นลาน

หลังจากที่ทำทุกอย่างเสร็จแล้ว เธอก็นั่งลงบนโซฟา

เธออยากจะลุก แต่ไม่มีแรง

นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ในขณะที่อันรันรู้สึกอับอาย ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

ผู้ชายคนนี้เหมือนสัตว์ร้าย ทำให้เธอหมดแรง

แต่โชคดี ที่เธอทิ้งรอยที่เกี่ยวกับตัวเองไว้กับเขา