โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 126

อันหรันพูดจบ ก็ลุกขึ้นเตรียมออกไป

แต่ทันทีที่เธอก้าวไป เธอก็ได้ยินเสียงกรีดร้องของยี่เฉียวถงอยู่ข้างหลังเธอ : "อันหรัน ถ้าเธอกล้าที่จะก้าวออกจากประตูนี้ไปในวันนี้ พรุ่งนี้ฉันจะปล่อยให้ผีอายุสั้นสองคนนั้นเป็นวิญญาณไร้ญาติ! "

อันหรันหยุด ร่างกายของเธอสั่นสะท้านด้วยความโกรธ เธอหันหน้าไปทางยี่เฉียวถงและพูดด้วยความโกรธว่า : "คุณกำลังขู่ฉันด้วยเรื่องนี้อีกแล้ว? จิตสำนึกของคุณล่ะ? อย่าทำซ้ำแล้วซ้ำเล่ามาทำให้ฉันหงุดหงิด ไม่ใช่เรื่องใหญ่ทุกคนก็มาสู้กันจนตายไปทั้งสองฝ่าย! "

คำขู่ของอันหรัน ยี่เฉียวถงกลับไม่สนใจ ยิ้มอย่างดูถูกเหยียดหยามและพูดว่า : "แตกก็คือแตก ฉันจะรอเธอ! ถ้าเธอไม่ต้องการทำลาย เธอก็เอาหนึ่งร้อยล้านมาภายในสามวัน แบบนี้ ฉันอาจพิจารณาเปลี่ยนความคิด"

หลังจากที่ยี่เฉียวถงพูดจบ ก็รู้สึกว่าทัศนคติของเขายังไม่แย่พอ จึงตามมาด้วยเสียงหัวเราะ

เธอมั่นใจในใจ ว่าอันหรันจะยอมแน่นอน

อันหรันหายใจเข้าลึกๆ เธอไม่คาดคิดว่ายี่เฉียวถงจะยึดมั่นในเรื่องนี้และเลวร้ายขึ้นเรื่อยๆ

"ยี่เฉียวถง คุณไม่กลัวที่บังคับให้ฉันรีบร้อน ฉันจะ......" เดิมทีอันหรันไม่รู้ตัวอยากจะพูดว่าสุนัขจนตรอก แต่เมื่อกำลังจะพูดก็รู้ทันทีว่าประโยคนี้กำลังด่าตัวเอง

แต่เธอไม่เคยข่มขู่ใคร อยากหาคำพูดที่เหมาะสม แต่เธอคิดไม่ออก

ยี่เฉียวถงยิ้มเยาะและพูดว่า : "เธอจะทำไม? มาฆ่าฉัน? มาสิ! อันหรัน ตอนนี้ฉันอยู่ที่นี่ เธอรีบมาสิ"

ยี่เฉียวถงหยิบมีดผลไม้ออกมาจากใต้ชา และโยนมันลงบนโต๊ะอย่างเสียงดัง

สีหน้าเธอมีอารมณ์เรื่องการมาฆ่าฉัน ใบหน้าของอันหรันซีดด้วยความโกรธ

อันหรันต้องการใจร้อนก่อน แต่เธอรู้ว่าทำไม่ได้ ปากเธอบอกว่าได้ มาสู้กันให้ตายไปข้าง เธอก็ยังมีความกังวล ยังมีลั่นลานที่ต้องดูแล

พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่ยังเด็ก ลั่นลานไม่เคยเห็นพ่อของเธอมาก่อน อันหรันไม่ต้องการให้ลั่นลานสูญเสียแม่ไปในวัยนี้

เธอยังคงพูดในใจว่าฉันไม่โกรธ ฉันไม่โกรธ และใช้เวลานานในการสงบสติอารมณ์ เธอพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม : "ยี่เฉียวถง อย่าหยิ่ง ถ้ามันเป็นเรื่องใหญ่ฉันจะเก็บอันชิงไว้ และที่ฉันเป็นแพะรับบาปเรื่องสกปรกทั้งหมดนี้ จะถูกบอกกับฮัวเทียนหลัน ด้วยความสามารถของตระกูลฮัว ถ้าจะรู้ความจริง คงเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้น! "

ท่าทางของยี่เฉียวถงเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน แม้แต่ดวงตาของอันหงไชก็กระพริบ

ถ้าอันหรันทุบหม้อแตกจริงๆ ตระกูลฮัวก็จะรู้ความจริง หน้าตาเป็นเพียงส่วนเล็กๆ เท่านั้น แต่เงินและโครงการก่อนหน้านี้ ตระกูลฮัวจะเอาคืนแน่นอน......

จู่ๆเขาก็รู้สึกเครียดเล็กน้อย ในใจคิดว่าหรือวันนี้จะขังอันหรันไว้ที่นี่ แล้วก็สร้างว่าเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ดีไหม?

ยังไงฮัวเทียนหลันก็ไม่ชอบอันหรัน อันหรันตายแล้ว ก็จะเป็นตามใจเขา

อันหงไชขยิบตาให้คนรับใช้ และคนรับใช้ก็เดินไปล็อคประตู

อันหรันสังเกตเห็นพฤติกรรมที่ผิดปกตินี้อย่างรวดเร็ว ในใจของเธอก็สั่นไหว รู้ว่าอันหงไชและยี่เฉียวถงกลัวจนจะทำอะไรตีโพยตีพาย

เธอกล่าว : "พวกคุณกลัวหรอ? "