โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 17

มือป้า Ding ที่กำลังจะกดโทรก็หยุดลง มองไปที่อันรันอย่างลึกซึ้ง

อันรันยิ่งอับอายขายหน้า

"ใช่แล้ว แม่ยายเธอ......รู้เรื่องนี้แล้วหรือยัง? " อันรันนึกถึงตรงนี้ ก็รีบพูด

ป้า Dingพยักหน้า : "เมื่อกี้คุณหมอบอกว่าถ้ามาช้ากว่านี้อีกนิดเดียว อาจจะ......ให้ฉันแจ้งทางบ้านก่อน เบอร์เทียนหลันโทรให้ตายก็โทรไม่ติด ฉันได้แค่โทรแจ้งคุณนาย ตอนเธอผ่าตัด คุณนายก็รออยู่ข้างนอก พอรู้ว่าเธอปลอดภัยก็กลับไปที่บริษัทแล้ว"

อันรันรู้สึกอุ่นใจ รู้ว่าหลี่รูยาเป็นห่วงเธอจริงๆ

"คุณนายไปว่าเทียนหลันที่บริษัท บอกว่าถ้าไม่สามารถดูแลเธอดีๆได้ ก็รีบอย่า จากนั้นก็ปล่อยสิทธิ์การดูแลบริษัทไป"

เมื่อป้า Ding พูดเรื่องพวกนี้ อารมณ์ของอันรันก็รู้สึกมีความซับซ้อน ในขณะที่เธอรู้สึกซาบซึ้ง เธอก็รู้ว่าความเข้าใจผิดของเธอกับฮัวเทียนหลันจะรุนแรงขึ้นอีก

นอนอยู่ที่โรงพยาบาลสองวัน อันรันถึงจะได้กลับคฤหาสน์

ฮัวเทียนหลันไม่ปรากฏตัวตั้งแต่ต้นจนจบ ราวกับว่าเขาไม่สนใจชีวิตหรือความตายของอันรัน

โทรศัพท์วางเงียบๆอยู่บนเตียง ไม่มีแบตจนปิดเครื่องไปแล้ว

เธอชาร์จแบตแล้วเปิดเครื่อง เมื่อเห็นว่ามีหลายสายที่ไม่ได้รับ เม้มริมฝีปาก ในใจมีความคาดหวังอันริบหรี่ เมื่อเปิดดู พบว่าคือป้าเฉินเพื่อนของแม่โทรมา

อันรันตื่นตระหนกและรีบโทรกลับทันที เมื่อรับสาย ป้าเฉินถามอันรันด้วยความโกรธว่าสองวันนี้ไปไหนมา ลั่นลานหาแม่ไม่เจอ ร้องไห้มาสองวัน เมื่อกี้โกหกเธอไปว่าตอนเย็นจะได้เจอแม่ ไม่ง่ายที่จะทำให้เธอให้ไปโรงเรียนอนุบาลได้

ในใจอันรันมีความโศกเศร้า การคิดถึงลูกสาวของเธอเป็นเหมือนเครือเถาวัลย์ที่เติบโตอย่างอิสระ เธอหายใจอย่างยากลำบาก อดไม่ได้ที่จะพูดในลูกคอ เธอขอโทษตอบกลับป้าเฉิน เธอสัญญากับป้าเฉินว่าคืนนี้เธอจะวิดีโอคอลกับลั่นลาน แล้วค่อยวางสาย

หลังจากสีหน้าและอารมณ์ของเธอสงบลง อันรันก็ล้างหน้า ดึงสติกลับมา โทรหาหลี่รูยา คิดว่าจะไปเยี่ยมเธอ

ช่วงสองวันนี้หลี่รูยาก็โกรธจนไม่ไหว การกระทำของลูกชายทำให้เธอผิดหวัง ไม่กล้าเผชิญหน้ากับอันรัน และป้า Ding บอกว่าเมื่ออันรันตื่นขึ้นมานาทีแรกก็แก้ตัวให้เทียนหลัน ทำให้เธอยิ่งรู้สึกอยากขอโทษอันรัน ยิ่งวันนี้เธอเพิ่งออกจากโรงพยาบาล ร่างกายยังอ่อนแออยู่ก็ยังอยากจะมาหาเธอ

รวมร่วมสิ่งนี้ ทำให้หลี่รูยายอมรับอันรันลูกสะใภ้คนนี้โดยสิ้นเชิง แต่ว่ายังคงเด็ดเดี่ยวไม่ให้อันรันมา แค่ให้เธอดูแลตัวเองให้ดี

อันรันก็ไม่ดึงดัน ที่สำคัญตอนนี้คือเธออ่อนแออย่างมากได้แค่กลับไปที่คฤหาสน์

เมื่อเข้าไป ก็ได้กลิ่นหอมที่เข้มข้น และที่หน้าต่างก็มีร่างบางๆอยู่

หลายปีที่ไม่ได้เจอ อันรันยังคงมองออกว่าคือใคร