โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 260

อันหรันเห็นมือของฮั่วเทียนหลันค่อยๆ กำแน่น จากนั้นก็ปล่อยอยู่หลายหน นั่นอาจแสดงว่าเขากำลังจะโกรธอยู่

เธอฟังอยู่สักพัก ลั่นลานก็ส่งข้อความมาที่ที่วีแชท เธอจึงเริ่มพูดคุยกับลั่นลาน

หูอีกข้างก็ฟังเสียงของฮั่วเทียนหลัน อันหรันพูดคุยอยู่กับลั่นลานนานกว่าหนึ่งชั่วโมง

ผ่านไปสักพัก เมื่อบอกราตรีสวัสดิ์กับลั่นลาน เธอก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมาทันที

ราวกับว่าเธอกำลังถูกจับตามอง

ทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นสายตาของฮั่วเทียนหลันกำลังมองเธออยู่ เธอไม่รู้ว่ามายืนอยู่ข้างๆเธอตั้งแต่เมื่อไหร่

อันหรันรีบเก็บโทรศัพท์ ในขณะนี้เธอมีความประหม่าเล็กน้อย

เธอไม่รู้ว่าฮั่วเทียนหลันรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับลั่นลานหรือไม่

โชคดีที่เมื่อสักครู่เพียงแค่เล่านิทานให้ลั่นลานฟัง ไม่ได้มีการเอ่ยถึงสถานะของแม่กับลูก

“ คุณฮั่ว ... ” อันหรันพูดเบา ๆ

“ คุยจบแล้วเหรอ?” ฮั่วเทียนหลันพูดเพียงประโยคเดียว

อันหรันพยักหน้า เหลือบมองไปยังคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คที่วางอยู่บนโต๊ะรับแขก แล้วถามว่า "คุณทำธุระเสร็จแล้วหรือคะ?"

ฮั่วเทียนหลันพยักหน้า จากนั้นยื่นมือออกมาและพูดว่า "ไปพักผ่อนกันเถอะ!"

อันหรันตกตะลึงไปชั่วขณะ หลังจากที่รู้ว่าฮั่วเทียนหลันขอให้เธอช่วยประคองเขาขึ้นไปที่ชั้นบน

เธออดไม่ได้ที่จะคิดว่า ชายคนนี้ แกล้งทำเป็นคนป่วยหรือเปล่านะ

อันหรันประคองฮั่วเทียนหลันขึ้นไปชั้นบน ฮั่วเทียนหลันบอกว่าตัวเองอาการไม่ค่อยดีนัก อาบน้ำไม่ได้ จากนั้นอันหรันก็ทำได้เพียงแค่ทำในสิ่งที่ชวนให้เขินอาย

เธอถอดเสื้อผ้าของฮั่วเทียนหลัน และเช็ดด้วยผ้าอุ่นๆ เช็ดจนสะอาด

ระหว่างการเช็ดตัวให้ฮั่วเทียนหลันอยู่ เสื้อผ้าของอันหรันถูกถอดออกจนเกือบหมด

ซึ่งมันก็เร่งอารมณ์บางอย่างของฮั่วเทียนหลันอีกครั้ง ซึ่งเป็นอารมณ์ที่ทำให้เกิดกิจกรรมที่สามีภรรยานั้นควรทำร่วมกัน

แต่ว่าอันหรันก็ขึ้นไปบนเตียง เธอเกาะผ้าห่มไว้แน่น เธอยังจำคำพูดของหมอที่บอก ต้องไม่มีเพศสัมพันธ์กับฮั่วเทียนหลันเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ถ้าไม่อย่างงั้นอาจส่งผลเสียกับไตในระยะยาว

“ คุณฮั่ว เพื่อสุขภาพร่างกาย คุณจะต้องทนให้ได้นะ” อันหรันเตือนเบา ๆ

"อย่าพูดมาก เข้ามานี่" ฮั่วเทียนหลันตอนนี้ในใจเปรียบดังเปลวไฟที่โหมกระหน่ำขึ้นเพื่อต้องการที่จะทำลายล้างอันหรัน

อันหรันคว้าผ้าห่มมาเกาะอีกครั้งแล้วพูดว่า "คุณฮั่ว อย่าค่ะ พวกเราพักผ่อนกันเถอะค่ะ"

คำพูดเมื่อสักครู่ เหมือนมีบางอย่างที่ทำให้อ่อนแรงลง อันหรันพูดเสริม "รอให้คุณดีขึ้น แล้วฉันจะฟังคุณทุกอย่างค่ะ"

ฮั่วเทียนหลันมองอันหรันอย่างมีนัยยะบางอย่าง จากนั้นเขาพยักหน้าและพูดว่า: "จำคำูดเธอไว้นะ จะฟังฉันทุกอย่าง"

หัวใจของอันสั่นสะท้านและทันใดนั้นเธอก็รู้สึกหวิวๆ

แต่การที่ฮั่วเทียนหลันไม่ได้แตะต้องตัวเธอ นั่นเป็นเรื่องที่ดี

ฮั่วเทียนหลันยกแขนขึ้น อันหรันก็โน้มตัวด้วยความเข้ามา ทั้งสองกอดกันและกัน

อ้อมแขนของเขาอบอุ่น หัวใจเต้นแรง อันหรันความรู้สึกเหมือนกับถูกห่อหุ้มด้วยความรู้สึที่กปลอดภัย

เธอรู้สึกง่วง เพราะช่วงไม่กี่วันมานี้ไม่ค่อยได้พักผ่อน

เปลือกตาค่อยๆหนักขึ้นและเสียงหายใจสม่ำเสมอดังขึ้นอย่างรวดเร็ว

ฮั่วเทียนหลันยังไม่นอน และด้วยความมุ่งมั่นที่ต้องการตัวของอันหรัน

มือของเขาลูบแขนอันขาวเนียนของอันหรันเบา ๆ

กลิ่นกายเรือนร่างที่เป็นเอกลักษณ์ของอันหรัน ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข

เขาตัดสินใจที่จะแยกทางกับมู่เหว่ยแน่นอน และผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนที่อยู่กับเขาไปตลอดชีวิต

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ในตอนเที่ยงของวันนั้นอันหรันกับฉีหลานเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ ระหว่างทางกลับไปบ้านเธอก็ได้รับโทรศัพท์จากฮั่วเทียนหลัน

"เธออยู่ที่ไหน?"

อันหรันเหลือบมองไปรอบ ๆ และบอกตำแหน่งที่เธออยู่

"จอดรถแถวนั้นแหละ เดี๋ยวฉันจะไปรับเธอ"

สิบห้านาทีต่อมา โจวหยวนก็ขับรถไปรับอันหรัน

ฮั่วเทียนหลันสวมชุดสูทและรองเท้าหนัง กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ที่เบาะหลัง "ตอนบ่ายฉันก็ถึงแล้ว มีธุระอะไรเดี๋ยวค่อยเอาไว้ทีหลัง"

ฮั่วเทียนหลันวางโทรศัพท์ อันหรันเห็นว่าสีหน้าท่าทางเคร่งขรึม จึงพูดอย่างระมัดระวัง: "คุณฮั่ว เราจะไปไหนกันคะ?"

"ปากีสถาน" ฮั่วเทียนหลันพูดห้วนๆ

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ช่วงที่อยู่บ้าน อันหรันได้ยินฮั่วเทียนหลันพูดถึงปากีสถานในวีแชทหรือในมือถือหลายต่อหลายครั้ง

ปัญหาในปากีสถานยังไม่ได้รับการแก้ไข และยังคงมีความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อย ๆ

และเมื่อเธอไปที่บ้านของตระกูลฮั่ว เธอก็ได้ยินหลี่รูยาโทรหาใครบางคน เหมือนว่ากำลังหาอะไรที่สัมพันธ์กับประเทศนี้ เพื่อแก้ไขเรื่องราวนี้

อันหรันไม่รู้ว่าฮั่วเทียนหลันจะพาเธอไปทำไม แต่ถ้าเขาต้องการ เธอก็จะอยู่เคียงข้างกายเขาเสมอ

เมื่อเขามาถึงสนามบิน โจวหยวนก็นำกระเป๋าไปเช็คอิน เมื่อเขากลับมา เขาก็กระซิบไปที่หูของฮั่วเทียนหลัน: "คุณฮั่ว เกิดเรื่องแล้ว Grup Aneng เข้ามาแทรกแซงบริษัทข้ามชาติแล้ว"

Grup Aneng?

อันหรันยังคงจำบริษัทนี้ได้

นี่คือกลุ่มบริษัทข้ามชาติขนาดใหญ่ ซึ่งเกี่ยวข้องกับพลังงานทั่วโลก

มีอิทธิพลมาก และมีข่าวลือมาหนาหูว่า Grup Anengยังเกี่ยวข้องกับการค้าอาวุธและสนับสนุนกองกำลังของรัฐบาลหรือองค์กรก่อการร้ายในหลายประเทศ

พูดง่ายๆก็คือ บริษัทพลังงานที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องพวกนั้นมีอยู่เพียงไม่กี่แห่ง

อันหรันรู้จักGrup Anengครั้งแรกก็จากปากของแม่เธอเอง

ตอนนั้นเธอยังเด็ก แต่เธอได้ยินพ่อของเธอพูดกับแม่ เหมือนว่าอยากจะทำความร่วมมือกับGrup Aneng ซึ่งทางฝ่ายแม่ก็เหมือนจะรู้จักกัน

แต่แม่กลับปฏิเสธโดยไม่คิด แเละเธอก็ไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือใด ๆ จากGrup Aneng

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง