อันหรันเห็นมือของฮั่วเทียนหลันค่อยๆ กำแน่น จากนั้นก็ปล่อยอยู่หลายหน นั่นอาจแสดงว่าเขากำลังจะโกรธอยู่
เธอฟังอยู่สักพัก ลั่นลานก็ส่งข้อความมาที่ที่วีแชท เธอจึงเริ่มพูดคุยกับลั่นลาน
หูอีกข้างก็ฟังเสียงของฮั่วเทียนหลัน อันหรันพูดคุยอยู่กับลั่นลานนานกว่าหนึ่งชั่วโมง
ผ่านไปสักพัก เมื่อบอกราตรีสวัสดิ์กับลั่นลาน เธอก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมาทันที
ราวกับว่าเธอกำลังถูกจับตามอง
ทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้น เธอก็เห็นสายตาของฮั่วเทียนหลันกำลังมองเธออยู่ เธอไม่รู้ว่ามายืนอยู่ข้างๆเธอตั้งแต่เมื่อไหร่
อันหรันรีบเก็บโทรศัพท์ ในขณะนี้เธอมีความประหม่าเล็กน้อย
เธอไม่รู้ว่าฮั่วเทียนหลันรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับลั่นลานหรือไม่
โชคดีที่เมื่อสักครู่เพียงแค่เล่านิทานให้ลั่นลานฟัง ไม่ได้มีการเอ่ยถึงสถานะของแม่กับลูก
“ คุณฮั่ว ... ” อันหรันพูดเบา ๆ
“ คุยจบแล้วเหรอ?” ฮั่วเทียนหลันพูดเพียงประโยคเดียว
อันหรันพยักหน้า เหลือบมองไปยังคอมพิวเตอร์โน๊ตบุ๊คที่วางอยู่บนโต๊ะรับแขก แล้วถามว่า "คุณทำธุระเสร็จแล้วหรือคะ?"
ฮั่วเทียนหลันพยักหน้า จากนั้นยื่นมือออกมาและพูดว่า "ไปพักผ่อนกันเถอะ!"
อันหรันตกตะลึงไปชั่วขณะ หลังจากที่รู้ว่าฮั่วเทียนหลันขอให้เธอช่วยประคองเขาขึ้นไปที่ชั้นบน
เธออดไม่ได้ที่จะคิดว่า ชายคนนี้ แกล้งทำเป็นคนป่วยหรือเปล่านะ
อันหรันประคองฮั่วเทียนหลันขึ้นไปชั้นบน ฮั่วเทียนหลันบอกว่าตัวเองอาการไม่ค่อยดีนัก อาบน้ำไม่ได้ จากนั้นอันหรันก็ทำได้เพียงแค่ทำในสิ่งที่ชวนให้เขินอาย
เธอถอดเสื้อผ้าของฮั่วเทียนหลัน และเช็ดด้วยผ้าอุ่นๆ เช็ดจนสะอาด
ระหว่างการเช็ดตัวให้ฮั่วเทียนหลันอยู่ เสื้อผ้าของอันหรันถูกถอดออกจนเกือบหมด
ซึ่งมันก็เร่งอารมณ์บางอย่างของฮั่วเทียนหลันอีกครั้ง ซึ่งเป็นอารมณ์ที่ทำให้เกิดกิจกรรมที่สามีภรรยานั้นควรทำร่วมกัน
แต่ว่าอันหรันก็ขึ้นไปบนเตียง เธอเกาะผ้าห่มไว้แน่น เธอยังจำคำพูดของหมอที่บอก ต้องไม่มีเพศสัมพันธ์กับฮั่วเทียนหลันเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ ถ้าไม่อย่างงั้นอาจส่งผลเสียกับไตในระยะยาว
“ คุณฮั่ว เพื่อสุขภาพร่างกาย คุณจะต้องทนให้ได้นะ” อันหรันเตือนเบา ๆ
"อย่าพูดมาก เข้ามานี่" ฮั่วเทียนหลันตอนนี้ในใจเปรียบดังเปลวไฟที่โหมกระหน่ำขึ้นเพื่อต้องการที่จะทำลายล้างอันหรัน
อันหรันคว้าผ้าห่มมาเกาะอีกครั้งแล้วพูดว่า "คุณฮั่ว อย่าค่ะ พวกเราพักผ่อนกันเถอะค่ะ"
คำพูดเมื่อสักครู่ เหมือนมีบางอย่างที่ทำให้อ่อนแรงลง อันหรันพูดเสริม "รอให้คุณดีขึ้น แล้วฉันจะฟังคุณทุกอย่างค่ะ"
ฮั่วเทียนหลันมองอันหรันอย่างมีนัยยะบางอย่าง จากนั้นเขาพยักหน้าและพูดว่า: "จำคำูดเธอไว้นะ จะฟังฉันทุกอย่าง"
หัวใจของอันสั่นสะท้านและทันใดนั้นเธอก็รู้สึกหวิวๆ
แต่การที่ฮั่วเทียนหลันไม่ได้แตะต้องตัวเธอ นั่นเป็นเรื่องที่ดี
ฮั่วเทียนหลันยกแขนขึ้น อันหรันก็โน้มตัวด้วยความเข้ามา ทั้งสองกอดกันและกัน
อ้อมแขนของเขาอบอุ่น หัวใจเต้นแรง อันหรันความรู้สึกเหมือนกับถูกห่อหุ้มด้วยความรู้สึที่กปลอดภัย
เธอรู้สึกง่วง เพราะช่วงไม่กี่วันมานี้ไม่ค่อยได้พักผ่อน
เปลือกตาค่อยๆหนักขึ้นและเสียงหายใจสม่ำเสมอดังขึ้นอย่างรวดเร็ว
ฮั่วเทียนหลันยังไม่นอน และด้วยความมุ่งมั่นที่ต้องการตัวของอันหรัน
มือของเขาลูบแขนอันขาวเนียนของอันหรันเบา ๆ
กลิ่นกายเรือนร่างที่เป็นเอกลักษณ์ของอันหรัน ทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายและมีความสุข
เขาตัดสินใจที่จะแยกทางกับมู่เหว่ยแน่นอน และผู้หญิงคนนี้จะเป็นคนที่อยู่กับเขาไปตลอดชีวิต
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป ในตอนเที่ยงของวันนั้นอันหรันกับฉีหลานเพิ่งทานอาหารเย็นเสร็จ ระหว่างทางกลับไปบ้านเธอก็ได้รับโทรศัพท์จากฮั่วเทียนหลัน
"เธออยู่ที่ไหน?"
อันหรันเหลือบมองไปรอบ ๆ และบอกตำแหน่งที่เธออยู่
"จอดรถแถวนั้นแหละ เดี๋ยวฉันจะไปรับเธอ"
สิบห้านาทีต่อมา โจวหยวนก็ขับรถไปรับอันหรัน
ฮั่วเทียนหลันสวมชุดสูทและรองเท้าหนัง กำลังคุยโทรศัพท์อยู่ที่เบาะหลัง "ตอนบ่ายฉันก็ถึงแล้ว มีธุระอะไรเดี๋ยวค่อยเอาไว้ทีหลัง"
ฮั่วเทียนหลันวางโทรศัพท์ อันหรันเห็นว่าสีหน้าท่าทางเคร่งขรึม จึงพูดอย่างระมัดระวัง: "คุณฮั่ว เราจะไปไหนกันคะ?"
"ปากีสถาน" ฮั่วเทียนหลันพูดห้วนๆ
ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ช่วงที่อยู่บ้าน อันหรันได้ยินฮั่วเทียนหลันพูดถึงปากีสถานในวีแชทหรือในมือถือหลายต่อหลายครั้ง
ปัญหาในปากีสถานยังไม่ได้รับการแก้ไข และยังคงมีความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อย ๆ
และเมื่อเธอไปที่บ้านของตระกูลฮั่ว เธอก็ได้ยินหลี่รูยาโทรหาใครบางคน เหมือนว่ากำลังหาอะไรที่สัมพันธ์กับประเทศนี้ เพื่อแก้ไขเรื่องราวนี้
อันหรันไม่รู้ว่าฮั่วเทียนหลันจะพาเธอไปทำไม แต่ถ้าเขาต้องการ เธอก็จะอยู่เคียงข้างกายเขาเสมอ
เมื่อเขามาถึงสนามบิน โจวหยวนก็นำกระเป๋าไปเช็คอิน เมื่อเขากลับมา เขาก็กระซิบไปที่หูของฮั่วเทียนหลัน: "คุณฮั่ว เกิดเรื่องแล้ว Grup Aneng เข้ามาแทรกแซงบริษัทข้ามชาติแล้ว"
Grup Aneng?
อันหรันยังคงจำบริษัทนี้ได้
นี่คือกลุ่มบริษัทข้ามชาติขนาดใหญ่ ซึ่งเกี่ยวข้องกับพลังงานทั่วโลก
มีอิทธิพลมาก และมีข่าวลือมาหนาหูว่า Grup Anengยังเกี่ยวข้องกับการค้าอาวุธและสนับสนุนกองกำลังของรัฐบาลหรือองค์กรก่อการร้ายในหลายประเทศ
พูดง่ายๆก็คือ บริษัทพลังงานที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องพวกนั้นมีอยู่เพียงไม่กี่แห่ง
อันหรันรู้จักGrup Anengครั้งแรกก็จากปากของแม่เธอเอง
ตอนนั้นเธอยังเด็ก แต่เธอได้ยินพ่อของเธอพูดกับแม่ เหมือนว่าอยากจะทำความร่วมมือกับGrup Aneng ซึ่งทางฝ่ายแม่ก็เหมือนจะรู้จักกัน
แต่แม่กลับปฏิเสธโดยไม่คิด แเละเธอก็ไม่ได้ต้องการความช่วยเหลือใด ๆ จากGrup Aneng
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง