โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 40

เขาไอสองสามครั้ง บังเอิญมีเจ้านายอสังหาริมทรัพย์เข้ามาและพูดว่า : "คุณฮัว ผมชวนคุณ1แก้ว ตอนนี้คุณมีเวลาไหมครับ? "

ฮัวเทียนหลันพยักหน้าเล็กน้อย แยกออกจากกลุ่มพี่น้องแล้วเดินตามเจ้านายอสังหาริมทรัพย์ไปนั่งลง

กลุ่มอสังหาริมทรัพย์นี้ตั้งอยู่ในเมือง Z และอยู่ในระดับกลางนอกจากนี้ยังมีโครงการความร่วมมือบางอย่างกับครอบครัวฮัว

แต่เขาไม่ได้ฟังสักคำจริงๆ แล้วดวงตาของเขากลับจ้องไปที่อันรันโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจเสมอ และเขาก็หัวเราะเยาะในใจ : "ผู้หญิงคนนี้ มายั่วสวาทอีกแล้ว"

ความแตกต่างของอายุระหว่างฮัวเส้าซู่และฮัวเทียนหลันนั้นน้อยมากเขารู้จักพี่น้องของฮัวเทียนหลันทั้งหมด

เขาติดตามพี่ชายของฮัวเทียนหลันทุกคน และเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องระหว่างเขาพี่ชายคนที่สองกับพี่สะใภ้คนที่สอง

ช่างทำผมของ Hua Tianlan มองไปรอบ ๆ An Ran และเริ่มสนใจผู้หญิงคนนี้ที่สามารถเป็นพี่ชายและภรรยาได้

โกหกเทียนลู่คนเล็กของฮัวเทียนหลัน มองไปรอบๆ อันรันและเริ่มสนใจผู้หญิงคนนี้ที่สามารถเป็นภรรยาพี่ชายได้

คนเหล่านี้ทุกคนรู้ดีว่าความหลงใหลหรือความรับผิดชอบของฮัวเทียนหลันที่มีต่อมู่เหว่ยนั้นลึกซึ้งเพียงใด

และในฐานะคนทั่วไป พวกเขาก็รู้ทุกอย่างเกี่ยวกับมู่เหว่ย

แต่เพราะพี่น้อง พวกเขาไม่สามารถพูดอะไรได้

ฮัวเทียนหลันนับถือมู่เหว่ยเป็นสิ่งต้องห้ามไม่มีใครสามารถแสดงความคิดเห็น ไม่สามารถพูดอะไรได้มากกว่านี้

เส้าซู่ พี่สะใภ้คนที่สองของนาย เป็นผู้หญิงเก่งคนแรกในเมือง Z มาก่อนหรือเปล่า? โกหกเทียนลู่เหล่ตาของเขายกแก้วไวน์แดงขึ้นและถามระหว่างเขากับอันรัน

ฮัวเส้าซู่พยักหน้าและกล่าวว่า : "แน่นอน ในนี้ยังมีเรื่องราวอยู่"

ฮัวเส้าซู่ไม่คิดว่าจะมีความอับอายในเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงบอกพี่น้องของฮัวเทียนหลันว่าอันรันอยู่ในมู่ซีและขายได้ครึ่งล้าน

โชคดีที่โกหกเทียนรู้เรื่องแบบนี้ดี และยิ่งมีคนรู้น้อยก็ยิ่งดี หลังจากที่ได้รับรหัสคำพูด เขาก็มองไปที่อันรันอีกครั้ง

เขารู้จักอันรันและเมื่ออันรันอยู่ในช่วงรุ่งเรือง เขาก็ได้รับความนิยมในเมือง Z เช่นกัน ความสง่างามและความสามารถของอันรันทำให้หลายๆ คนยกย่องว่าเป็นเทพธิดา

แต่แล้วก็เกิดเรื่องกับอันรัน สิทธิ์เปลี่ยนไป อันรันดูเหมือนจะหายไปจากอากาศที่เบาบาง

ถ้าอันรันไม่เปลี่ยนแปลงรูปร่างหน้าตาและบุคลิก ก็แทบจะไม่คู่ควรกับฮัวเทียนหลัน

อันรันในงานเลี้ยง ก็เจอไป๋รอฮัน

ครอบครัวของไป๋รอฮันค่อนข้างมีศักยภาพ ดังนั้นการเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ก็สมเหตุสมผลเช่นกัน

ที่สำคัญกว่านั้นคือ หลี่รูยาพบว่าความสัมพันธ์ของไป๋รอฮันกับอันรันนั้นค่อนข้างดี

เพื่อป้องกันไม่ให้อันรันเหงาเกินไปในงานเลี้ยง เธอจึงขอให้ไป๋รอฮันมา

ไป๋รอฮันมีคนรู้จักตัวเองทุกคน จะมีคนทักทายมาก เมื่อเห็นอันรัน ถามด้วยความเป็นห่วงว่าเกิดอะไรขึ้นกับอันรัน ยังเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล

อันรันมีรอยยิ้มที่ดีบนปากของเธอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเธอทำได้แค่เก็บทุกอย่างลงไป

เธอยิ้มและพูดว่า : "แค่ไม่สบายเล็กน้อย คุณนายบอกว่าเธอโชคไม่ดี ดังนั้นเธอจึงจัดงานเลี้ยงนี้ขึ้น"

ทั้งสองคุยกัน หัวเราะที่ไป๋รอฮันพูดถึงนั้นผ่อนคลายมาก และอันรันก็ต้องการพักผ่อน เพื่อให้เจ้าภาพมีช่วงเวลาที่ดี

แต่ในขณะนี้ดวงตาของอันรันกลับเยือกแข็ง

ที่เธอพูดทั้งหมด ในใจของอันรันรู้ดีมาก

แต่วินาทีถัดมา สายตาของเธอหยุดลง

เพราะมีผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ข้างๆ หยางจื่อหยิม ทันใดนั้นผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนจะจับแขนของหยางจื่อหยิมอย่างเป็นธรรมชาติ

ไป๋รอฮันแนะนำด้านข้าง : "ผู้หญิงคนนั้นกลับไปจีนพร้อมกับหยางจื่อหยิม ฉันได้ยินมาว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียวของกลุ่มบริษัทข้ามชาติขนาดใหญ่และดูเหมือนเธอจะชื่อหลี่รอซี ฉันได้ยินมาว่าทั้งสองหมั้นกันแล้ว"

อันรันยิ้มเจื่อนๆ วางแก้วน้ำ และพูดว่า : "ขอโทษนะ รอฮัน ฉันจะไปห้องน้ำ"

เธอขังตัวเองในห้องน้ำเป็นเวลานาน งานเลี้ยงนี้จัดขึ้นโดยแม่ฮัว ดังนั้นเธอจึงต้องรักษาอารมณ์ให้ดีและอย่าปล่อยให้ผู้ที่สนใจพบเบาะแสอื่นๆ

สำหรับหยางจื่อหยิม เธอเป็นเพียงผู้สัญจรไปมาในชีวิตของเขา

ถ้าเขาไม่ปรากฏตัวขึ้นมาอย่างกะทันหัน มีโอกาสที่อันรันจะไม่จดจำบุคคลนี้ไปตลอดชีวิต

เธอล้างหน้า แต่งหน้าใหม่อีกครั้ง

เพิ่งออกจากห้องน้ำ มีคนมาประจันหน้า

เธอให้ทาง ต้องการให้อีกฝ่ายไปก่อน แต่เธอไม่ได้คิดถึงฝีเท้าของอีกฝ่าย แต่หยุดและเพียงเท่านี้เธอก็ยืนอยู่ตรงหน้าอันรัน

อันรันถอนหายใจ ในใจดูเหมือนเธอจะพยายามพูดคุยอีกครั้ง เธอก้มหน้าลงและอยากจะไปต่อ

แต่อีกฝ่ายไม่ยอมหลีกทาง อันรันเงยหน้าขึ้นอย่างจำใจ แต่สีหน้ากลับแข็งกร้าว

เขา ก็มาได้ยังไง!