โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 519

คำพูดตรงๆดังกล่าวแทบจะเทียบเท่ากับคำสารภาพรัก

หลังจากที่ทุกคนหัวเราะกันสักพักพวกเขาก็อวยพรให้

เพราะทุกคนสามารถดูออกเรื่องความรู้สึกพิเศษระหว่างพวกเขา

ใครๆก็หวังและรู้สึกว่าสองคนนี้จะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป

ภาพตัดมาที่พระเอกหลังจากมองไปที่กลุ่มคนแล้วเขาก็พูดว่า "เด็กจริงๆเลยพวกนาย!"

"ในโลกนี้มีอยู่ด้วยกันก็มีจากกัน ใครจะอยู่อยู่ด้วยกันตลอดไปได้? ถึงแม้จะมีใครรับประกันได้ แต่ชีวิตในอนาคตยังมีอีกหลายสิบปี ใครจะทำได้ล่ะ?”

พวกเขามองหน้ากัน ราวกับว่าเป็นเพราะคำพูดของเขาทำให้บรรยากาศที่ร่าเริงเมื่อครู่เงียบลงเล็กน้อย

แต่ตอนนี้เองพระเอกก็เดินมาข้างหน้าจับมือของเหลียวซิรงและมือของเพื่อนของเขา เพื่อนของเขาก็จับมือผู้หญิงที่เขาชอบและเพื่อนสาวสองคนก็จับมือกัน

นักแสดงนำชายตะโกนออกไป "ดังนั้นเราต้องรับรู้ถึงความเป็นจริง ในชีวิตนี้เราจะไม่มีวันแยกจากกันตลอดไป!"

หลังจากนั้นไม่นานภาพก็จบลงในที่สุด

เมื่อมองดูตัวเองเมื่อเจ็ดปีที่แล้วหลายคนก็ยิ้ม

และเหลียวซิรงยกขวดเบียร์ขึ้นดื่มอึกๆอีกครั้ง

เพื่อน B ผู้มีนิสัยใจกว้างต้องการจะห้ามเหลียวซิรง

แต่เพื่อน A ผู้อ่อนโยนบอกใบ้เธอด้วยสายตาว่าอย่าห้ามเธอ

อย่างไรเหลียวซิรงจำเป็นต้องระบายอารมณ์ออกมาบ้าง

ผู้คนมากมายเพียงแค่ดื่มและพูดคุยในหัวข้อที่มีความสุขหรือเศร้าเล็กน้อย เวลาผ่านไปช้าๆจนถึงตอนเช้ามืดเมื่อดวงอาทิตย์กำลังจะขึ้นจากทิศตะวันออก

เหลียวซิรงลุกขึ้นยืนอย่างงัวเงีย ในมือยังถือขวดเบียร์ไว้แล้วเดินไปที่ราวบันกั้นด้านหนึ่ง

เพื่อน B เอื้อมมือมาห้ามเธอ อย่างไรอีกด้านหนึ่งที่ราวกั้นไว้ก็คือแม่น้ำสายใหญ่

แต่เหลียวซิรงโบกมือและผลักเธอออกไป

เธอพิงราวจับแล้วยกขวดเบียร์ขึ้นดื่ม เบียร์ไหลลงมาที่มุมปาก

เธอสำลักและไอเสียงดัง

เธอไออย่างหนักและในที่สุดน้ำตาก็ไหลลงมา

เธอมองไปข้างหน้าอย่างว่างเปล่า เพราะเธอดื่มมากเกินไปดวงตาของเธอจึงพร่ามัวเล็กน้อย

"เหอซือหยวน ไอ้คนสารเลว!"

"ไอ้คนอกตัญญู ไอ้คนหลายใจ!"

"วันนี้ฉันขอสาบานตรงนี้ว่าฉันจะไม่ชอบนายอีกต่อไปแล้ว ต่อไปนี้ฉันจะไม่ชอบนายอีกแล้วตลอดไป!"

"ฉันไม่ชอบนายแล้วจริงๆ จริงๆ ต่อไปฉันก็จะไม่ชอบนายอีกแล้ว ... "

"พอแล้ว! "

ขณะที่เหลียวซิรงตะโกนอยู่ตรงนั้นเพื่อน A ที่ทนมาตลอดทั้งคืนในที่สุดก็ลุกขึ้นอย่างทนไม่ไหว

เหลียวซิรงในควาทรงจำของเธอเป็นเด็กผู้หญิงที่อ่อนโยนและสง่างามเสมอมา

เป็นเพราะพระเอกทำให้เธอคลั่งมานานขนาดนี้แล้ว จึงถึงเวลาที่จะหยุดเสียที

เธอดึงเหลียวซิรงออกจากราวกั้นและจ้องมองเหลียวซิรงอย่างดุร้าย

"ม่อเฉี่ยน มันผ่านมาเจ็ดปีแล้ว เธอยังเห็นมันไม่ชัดอีกเหรอ?"

"เหอซือหยวนไม่ได้ชอบเธอ ความสัมพันธ์ของพวกเธอในตอนแรกมันก็เป็นแค่เรื่องเล่นๆ!"

"เขากลับไปที่อเมริกาแล้วและจะไม่กลับมาอีกแล้ว เธอจะยังยึดติดแบบนี้จะมีความหมายอะไร?”

เพื่อน B ที่ดื่มพอๆกันนั่งห้อยขาบนเก้าอี้กล่าวด้วยความรังเกียจ “ม่อเฉี่ยน ผู้ชายที่ไม่มีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีและไร้เยื่อใยแบบนี้ เธอชอบเขามาเจ็ดปีมันควรพอได้แล้ว!”

ใบหน้าของเหลียวซิรงซีดเซียว หัวใจของเธอแทบจะแหลกสลายด้วยความเจ็บปวด

เป็นเวลาเจ็ดปีแล้ว จะต้องลืมมันไปทั้งหมดจริงๆหรือ?

แต่ตอนนี้สามีของเพื่อน B ซึ่งเป็นเพื่อนซี้ของเหอซือหยวนโบกขวดเบียร์เปล่าอยู่ตรงหน้าเขา

เขาลุกขึ้นมองเหลียวซิรงผู้มีปัญหากับความรักและเพื่อนสนิทสาวทั้งสองของเธอ เขาที่ไม่มีสติแล้วแสยะยิ้มและพูดว่า "เหอซีหยวนตื้นเขินเหรอ? ไม่หัวใจเหรอ? ไม่มีจิตสำนึกเหรอ? ที่จริงแล้วพวกเธอดูจุดแข็งของเขาผิดหมดนั่นแหล่ะ! สิ่งที่เขาทำได้ดีที่สุดคือการแสดงไง! "

หลังจากที่เขาพูดจบก็เดินโซเซไปที่ห้องน้ำ

แต่คราวนี้เพื่อน B กลับฟังออกถึงบางอย่างที่แตกต่าง เธอลุกขึ้นไปลากสามีเธอกลับมา

"หมายความว่ายังไง? มีบางอย่างอยู่ในคำพูดของนายนี่ ไม่ได้ล่ะ วันนี้นายต้องพูดให้เคลียร์!"

คราวนี้คนหลุดปากรู้ตัวแล้วว่าเขาพูดมากเกินไป

"เปล่า ฉันก็แค่พูดไปอย่างงั้นเอง ... "

ขณะที่เขาพูดเขาก็พยายามที่จะปัดมือของเพื่อน B ออก แต่คำพูดของเขาก็ดูมีพิรุธมาก ถ้าบอกว่าฟังไม่ออกก็โกหกแล้ว

"ไม่มีทาง! รีบบอกความจริงมาเลย!"

เพื่อน B ดึงตัวเขาและผลักเขาลงบนเบาะนั่ง

เห็นทีว่าวันนี้ถ้าไม่พูดอะไรเขาคงไปจากที่นี่ไม่ได้แน่

เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งและตกอยู่ในความทรมานภายในใจ

ที่จริงแล้วในช่วงหลายปีมานี้จากปากของเพื่อน B เขาได้ยินมาว่าเหลียวซิรงยังคงรอพระเอกกลับมา

เพื่อน B ยังบอกอีกว่าพระเอกนั้นแย่เพียงใดที่มาเล่นกับความรู้สึกของคนอื่น

อันที่จริงเขาอยากบอกเพื่อน B มาโดยตลอดว่าเรื่องจริงไม่ได้เป็นเพียงผิวเผินอย่างที่พวกเธอเห็น