โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 560

“วันต่อมา ก็มีข่าวเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้น แต่ด้วยความกว้างขวางของตระกูลหยางเขาจึงใช้เวลาไม่นานในการจัดการเรื่องนี้”

“แต่การนินทาและความรุนแรงบนอินเทอร์เน็ตไม่สามารถหยุดมันได้”

“หยางเหมิงฟานต้องหยุดเรียนกลางคัน แต่ตอนนั้นคนที่วางแผนทำร้ายผู้อื่นอย่างฮั่วอันฉิงกลับปรากฎตัวเป็นผู้กอบกู้”

หยางเหมิงฟานคิดว่าฮั่วอันฉิงเป็นทั้งหมดในชีวิตของเธอ แต่ก็น่าเสียดายที่ฮั่วอันฉิงคิดว่านี่เป็นการหยอกล้อเท่านั้น

ฮั่วอันฉิงพาหยางเหมิงฟานเดินไป ตอนนี้พวกเขากำลังถูกจับจ้องจากสายตาของประชาชน นี่ทำให้หยางเหมิงฟานเก็บความรู้สึกและผ่านช่วงที่เลวร้ายที่สุดแบบนี้ไปได้

แต่เมื่อข่าวลือภายนอกจะจบลง ฮั่วอันฉิงก็แต่งงานไปเสียแล้ว

แต่งงานแล้ว...

ถึงแม้ว่าจะทำตัวไม่รู้เรื่องกับเหตุการณ์นี้ แต่เขาก็รู้ว่าคนที่ฮั่วอันฉิงจะแต่งงานด้วยจะเป็นใคร

แม่ของเขา หลี่รูยา

“คุณกำลังพูดถึงแม่ของฉัน?” ฮั่วเทียนหลันถามอย่างไม่แน่ใจ

“อ่า” มู่หนิงเมิ่งพยักหน้า

ในดวงตาของเขามีความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง ไม่ต้องพูดถึงบุญคุณเลย

ตระกูลหยางเป็นตระกูลที่เลี้ยงดูเธอมา และคนที่เป็นพี่สาวของหยางเหมิงฟาน ในปีนั้นมู่หนิงเมิ่งดูแลเธอเป็นอย่างดี

ดังนั้นในดวงใจของมู่หนิงเมิ่ง ก็เหมือนเอาหลี่รูยามาเป็นน้องสาวแท้ๆของเธอ

แต่ผู้หญิงที่สวยที่สุดในกระกูลหยางแบบเธอกลับถูกฮั่วอันฉิงหลอกล่ออย่างง่ายดาย

และเรื่องนี้เป็นที่รู้กันดีว่าทำให้ทุกคนในตระกูลหยางแปลกใจ

“เพราะอะไร มันเป็นเพราะอะไร?” ฮั่วเทียนหลันถามออกมาด้วยเสียงแห่งความโกรธ

“เรื่องทุกเรื่องล้วนมีที่มาที่ไป!”

เมื่อหันหน้าไปทาฮั่วเทียนหลันมู่หนิงเมิ่งก็ยิ้มออกมา

“ที่มาที่ไปอะไรกัน? เรื่องที่มันเกิดขึ้นก็เกิดขึ้นมาแล้ว คุณลองพูดมาสิว่าผมควรจะอธิบายให้คุณฟังอย่างไรคุณถึงจะเข้าใจเรื่องทั้งหมด?”

“ฉันได้ยินมาว่า ลูกสาวของหยางเหมิงฟานก็คืออันหรัน?”

“นี่มันเป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ! ในปีนั้นคนที่มีควมสัมพันธ์กับหยางเหมิงฟาน คุณลองเดาสิว่าเขาเป็นใคร?”

“เขาก็เป็นแค่คนธรรมดา ใช่ คุณเดาถูกแล้ว และเขาก็คือพ่อของอันหรัน!”

ฮั่วเทียนหลันฉลาดมากเขารู้ไปหมดทุกเรื่อง

แต่ในขณะนี้เขารู้สึกเหนื่อยมาก

เดิมที เขาต้องการได้รับความยุติธรรมกับเรื่องที่เกิดขึ้นในปีนั้น

แต่คิดไม่ถึงว่า มู่หนิงเมิ่งจะอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้นในปีนั้นออกมาจากปากของเธอเอง

ฮั่วเทียนหลันกำมือทั้งสองขางไว้แน่น เขามองไปที่มู่หนิงเมิ่งอย่างโกรธแค้น ทำให้มู่หนิงเมิ่งอดไม่ได้ที่จะต้องเผชิญหน้ากับฮั่วเทียนหลัน

ราวกับว่าทุกอย่างจะระเบิดออกในวินาทีถัดไป

“เนื่องด้วยเหตุนี้ ดังนั้นพ่อ พี่ชาย และน้องสาวของฉันควรจะต้องชดใช้อย่างงั้นหรอ?”

อุบัติเหตุในปีนั้นตามหลักฐานแล้วมีความเกี่ยวข้องกับมู่หนิงเมิ่งอย่างแน่นอน และเธอก็เป็นหนึ่งในตัวการสำคัญ

“หรือว่าหยางเหมิงฟานจะควรได้รับบทเรียนเช่นนั้น? หรือจะบอกอีกว่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับครอบครัวของเธอ!”

“อย่าทำเหมือนว่าตัวเองไร้เดียงสา เทียนหลัน ถึงแม้คำพูดที่ฉันพูดมันอาจจะยากที่จะฟัง แต่ว่าเรื่องบางเรื่องที่เกิดขึ้นมาในชีวติคุณก็ควรจะลืมมันไปบ้าง!”

มู่หนิงเมิ่งนั่นที่จริงก็เป็นห่วงฮั่วเทียนหลันมาก

อย่างไรก็ตามฮัวเฮารันก็เป็นลูกชายแท้ๆของเธอ และฮั่วเทียนหลันในตอนเด็กก็มีความสัมพันธ์ที่ไม่เลวกับฮัวเฮารัน

มู่หนิงเมิ่งยังคงมีความรู้สึกดีๆให้กับฮั่วเทียนหลัน

อย่างไรก็ตามการแก้แค้นไม่เคยหายไปจากจิตใจของเธอ

“ผมอยากรู้เรื่องราวทั้งหมด รวมถึงเรื่องการแต่งงานของคุณ!” ฮั่วเทียนหลันเพิกเฉยต่อเหตุผลของหยางเหมิงฟาน ในตอนนี้เขาต้องการรู้ความจริงมากกว่าใครๆ

หยางเหมิงฟานถอนหายใจและพูดว่า “เทียนหลัน ความจริงมันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้!”

“ผมไม่สนใจ!” ประโยคนี้ของฮั่วเทียนหลันแสดงให้เห็นถึงความแน่วแน่

“ฉันมาแต่งงานที่นี่ก็เพื่อแก้แค้น ดังนั้นฉันจึงวางแผนทุกอย่างเอาไว้แล้ว แต่เวลามันก็ผ่านมาหลายสิบปีแล้ว ฉันจึงไม่ได้คิดอะไรมากมาย เรื่องบุญคุณของตระกูลหยางฉันก็ชดใช้ไปเกือบทั้งหมดแล้ว และส่วนคนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ก็ตายไปหมดแล้ว นี่แหละคือจุดจบลองเรื่องนี้”

ไม่มีใครจบกับความแค้นได้เป็นสิบๆปี รวมถึงมู่หนิงเมิ่งเองก็ด้วย

เดิมทีมู่หนิงเมิ่งไม่เคยคิดมาก่อนว่าจะมีใครมาหลงรักเธอ แต่นึกไม่ถึงว่าคนที่มาตกหลุมรักเธอจะเป็นคนของตระกูลฮั่ว

เรื่องที่เกี่ยวกับความแค้นจึงลดลงไปจากจิตใจของเธอ

หลังจากผ่านการเลือกที่เจ็บปวด เธอก็ต้องทำเรื่องที่ไม่ควรทำไปแล้วหนึ่งเรื่อง

และเรื่องนี้ฉันก็คิดว่ามันจะถูกเก็บไว้โดยไม่มีใครเห็น

แต่คิดไม่ถึงว่าเมื่อเธอแก่ตัวลงมาเรื่องทั้งหมดกลับถูกเปิดเผย

แต่เมื่อเธอคิดถึงตอนนี้เธอก็รู้สึกละอายใจในตัวเอง แต่เธอก็ไม่เคยเสียใจ

แต่ถึงอย่างไรตอนนั้นฮั่วอันฉิงก็ไม่ใช่คนดีอะไร

ถึงแม้ว่าเรื่องนี้ไม่สามารถคุยกับฮั่วเทียนหลันได้

ฮั่วเทียนหลันค่อยๆใช้แรงบีบแก้วน้ำในมือจนแตกละเอียด

ใบหน้าที่หล่อเหล่าของเขาหน้าเกลียดขึ้นทันที

เขาลุกขึ้นมาและจ้องมาที่ใบหน้าของมู่หนิงเมิ่ง

แต่ใบหน้าของมู่หนิงเมิ่งก็ไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆออกมา

ท่าทางแบบนั้นแสดงให้เห็นว่าจะฆ่าจะแกงอะไรก็เชิญ

ในขณะนี้ประตูถูกกระแทกเปิดออกและเสียงของฮัวเฮารันก็ดังขึ้นมา “แม่ เกิดอะไรขึ้น? เทียนหลานมาที่นี่ทำไม?”

ฮัวเฮารันรีบวิ่งเข้ามาในห้อง ในตอนที่เขามองเห็นฮั่วเทียนหลันที่นั่งอยู่ข้างๆกับแม่ของเขาที่ดูนิ่งสงบ เขาก็เงียบไปทันที