โทษทัณฑ์พิพาทใจ นิยาย บท 329

“ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีก

“ถ้าในอนาคตเธอต้องการเงิน ไม่ว่าจะมากขนาดไหน เธอก็มาหาฉันได้เสมอ

“อย่าปล่อยให้ตัวเองต้องทนทุกข์เพียงลำพัง

ซาบริน่ารับนามบัตรโดยกล่าวว่า “ขอบคุณค่ะ นายน้อยชอว์”

ความจริงแล้ว เธอไม่อยากรับนามบัตร แล้วเธอจะรับไปเพื่ออะไร? ซาบริน่าและลูกสาวของเธออยู่กับเซบาสเตียนแล้ว ดังนั้น พวกเขาจึงไม่ต้องกังวลเรื่องเงินอีกในอนาคต นอกจากนี้ เธอยังได้งานทำแล้ว ซึ่งเธอตัดสินใจที่จะอุทิศเวลาของเธอและสร้างเนื้อสร้างตัว

เธอไม่จำเป็นต้องพึ่งพาใครอีกต่อไป

แต่เมื่อเห็นว่ามาร์คัสเคยช่วยเธอมาก่อน เธอไม่ต้องการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของมาร์คัสด้วยการปฏิเสธนามบัตรไป

ขณะที่เธอกำลังเอื้อมมือไปหยิบการ์ดนั้น ก็มีรถจอดอยู่ข้างหลังทั้งคู่ มาร์คัสและซาบริน่าต่างหันความสนใจไปที่รถ

ท่าทีของซาบริน่าเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน

เหตุใดจึงเป็นเรื่องบังเอิญที่เซบาสเตียนกลับมาถึงบ้านในขณะนั้น?

ด้วยเหตุผลบางอย่าง ซาบริน่ากลัวว่าภาพก่อนหน้านี้จะทำให้เซบาสเตียนหึง แต่หลังจากคิดถึงเรื่องนี้แล้ว เธอก็ตระหนักว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลยที่เซบาสเตียนจะรู้สึกแบบนั้น

ซาบริน่าคิดมากไป

คนแรกที่ลงจากรถคือคิงส์ตัน เมื่อเห็นมาร์คัส เขาร้องทักอย่างสุภาพว่า “อ่าว นายน้อยชอว์ ช่างเป็นภาพที่หายากจริง ๆ !”

ขณะกำลังทักทายมาร์คัส คิงส์ตันเปิดประตูผู้โดยสารให้เซบาสเตียนที่กำลังอุ้มลูกสาวตัวน้อยของเขาไว้ในอ้อมแขน ทั้งไอโนะและเซบาสเตียนหันไปทางมาร์คัสพร้อมกันตอนก้าวลงจากรถ

มาร์คัสกับซาบริน่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พวกเขาต่างรู้สึกอึดอัดอย่างไม่น่าเชื่อ

เซบาสเตียนมีสีหน้าหงุดหงิด แต่ในทางกลับกัน หญิงสาวที่เขาอุ้มอยู่นั้นมีท่าทางที่มีเสน่ห์และดูน่ารักมาก