พันธะการรัก นิยาย บท 5

16 : 45 น.

"กลับมาแล้วค่าา~"

"กลับแย้วค้าบบบ~"

ทันทีที่เปิดประตูเข้ามาในบ้าน เสียงสดใสของทอฝันกับไต้ฝุ่นก็พูดขึ้นพร้อมกันทันที ก่อนที่สองคนแม่ลูกจะหันมาหัวเราะพร้อมกัน เพราะไม่ได้นัดกันมาก่อนว่าจะพูดแบบนี้เหมือน

"เสียงมาก่อนตัวอีกแล้วคนสองนี้นี่" สายฝนเอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้ม เมื่อเดินออกมาจากในครัวก็เจอทอฝันกับไต้ฝุ่นกำลังเดินเข้ามาในบ้านพอดี

"คูมยาย~ คูมยายพี่ฝุ่นอยากกินหนม" ไต้ฝุ่นรีบวิ่งดุ๊กดิ๊กไปหาสายฝน พร้อมกับกอดขาของคนเป็นยายไว้แน่น แล้วทำหน้าตาออดอ้อน

"อยากกินขนมต้องทำยังไงก่อนเอ่ย" สายฝนพูดพร้อมกับนั่งลง แล้วเอียงแก้มไปหาหลานชาย

ฟอดดด ฟอดดด~

"กินด้ายยางค้าบบบ" เสียงเล็ก ๆ เอ่ยถามพร้อมกับทำตาปริบ ๆ ส่งไปให้คนเป็นยาย เมื่อจัดการหอมแก้มคุณยายไปฟอดใหญ่แล้ว

"ขี้อ้อนจังนะเราเนี่ย โตขึ้นคงจะมีสาว ๆ ติดกันเต็มแน่ ๆ เลย" สายฝนเอ่ยแซวอย่างที่ชอบทำ เพราะไต้ฝุ่นขี้อ้อนแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

"แม่คะ เดี๋ยวฝันเอาของขึ้นไปเก็บก่อนนะคะ" ทอฝันที่ยืนยิ้มมองยายหลานคุยกันอยู่สักพัก เธอก็เอ่ยขึ้นมาแล้วหอบข้าวของของเธอและลูกขึ้นไปเก็บบนห้อง

"รีบลงมานะลูก เดี๋ยวแม่กับพี่ฝุ่นไปเตรียมขนมรอ" สายฝนบอกลูกสาวด้วยรอยยิ้ม

"ค่ะแม่"

"วันนี้ไปทำงานไหมลูก" ในระหว่างที่ทั้งสามคน กำลังนั่งทานขนม พร้อมกับช่วยกันจัดเตรียมขนมใส่กล่องเพื่อนำไปฝากขาย สายฝนจึงเอ่ยถามลูกสาวขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

"ไปค่ะแม่" ทอฝันที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาจัดขนมใส่กล่องอยู่เงยหน้าขึ้นมาตอบคนเป็นแม่ทันที

"แม่ปายทำงานอีกแย้วหย๋อ?" เสียงเล็ก ๆ ของไต้ฝุ่นเอ่ยถาม พร้อมกับเอียงคอมองตาปริบ ๆ

"ครับ วันนี้พี่ฝุ่นอยู่กับคุณยายไปก่อนนะครับ แม่กลับมาแล้วจะมาพาพี่ฝุ่นไปนอนด้วยนะคนเก่ง" ถ้าเลือกได้เธอก็คงไม่ออกไปทำงานตอนกลางคืนหรอกนะ เพราะแค่เวลาปกติเธอก็แทบไม่มีให้ลูกเลย แล้วนี่ต้องออกไปทำงานตอนกลางคืนอีก ลูกเธอก็คงต้องไปนอนกับแม่ของเธอก่อน รอเธอกลับมาจากทำงาน เธอถึงจะมาอุ้มลูกไปนอนด้วยกันที่ห้อง

"ค้าบบบ~" ไต้ฝุ่นพยักหน้ารับอย่างว่าง่ายและเข้าใจในคำพูดของเธอโดยที่ไม่งอแง

"เมื่อไหร่จะเลิกทำงานตอนกลางคืนแบบนี้สักทีล่ะลูก มันอันตรายมากหนูก็รู้" สายฝนพูดขึ้นมาอีกครั้งอย่างเป็นห่วง

เธอไม่เคยสนับสนุนให้ลูกต้องไปทำงานตามผับบาร์แบบนี้เลย ทั้งเสี่ยงอันตรายมากมาย แถมยังทำงานดึก ๆ ดื่น ๆ อีกไหนจะต้องไปเรียนอยู่ทุกวัน

"ไม่มีอะไรหรอกค่ะแม่ ฝันดูแลตัวเองได้ค่ะ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ" ทอฝันยิ้มบางให้กับคนเป็นแม่ เพื่อให้รู้ว่าเธอสามารถเอาตัวรอดได้ สายฝนจะได้คลายกังวลลงบ้าง แม้มันจะไม่ได้ผลก็เถอะ

"แต่แม่ก็อดห่วงไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ" สายฝนถึงกับส่ายหัวให้กับความดื้อของลูกสาว

"แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ อ่ะเสร็จแล้วเดี๋ยวฝันไปจัดใส่ถุงเตรียมไว้ไปส่งพรุ่งนี้ก่อนนะคะ" ทอฝันเดินเลี่ยงออกมาทันทีเมื่อไม่อยากจะพูดถึงเรื่องการทำงานกับคนเป็นแม่อีก

เธอรู้ว่าท่านเป็นห่วง แต่ถ้าเธอไม่ทำ ภาระทุกอย่างก็จะตกไปอยู่ที่แม่ของเธอแทน ซึ่งแน่นอนว่าเธอไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นแน่ แค่เธอทำให้แม่ต้องผิดหวังมาแล้วครั้งหนึ่ง เธอก็รู้สึกผิดจนไม่สามารถหาอะไรมาลบล้างได้เลย

"แม่เรานี้ดื้อจริง ๆ เลยนะพี่ฝุ่น"

"แม่ดื้อ! พี่ฝุ่นม่ายดื้อ ^^ "

"ก็ลองดื้อดูสิเดี๋ยวยายจะจับตีก้นให้ดู แล้วก็ไม่ให้กินขนมด้วยนะ เพราะฉะนั้นพี่ฝุ่นห้ามดื้อนะครับ"

"คับ!"

"น่ารักจริง ๆ คนเก่งของยาย"

เสียงพูดคุยกันของสองยายหลานดังแว่วมาถึงในครัว ทำเอาทอฝันที่กำลังจัดเตรียมขนมใส่ถุงอยู่ ถึงกับหลุดยิ้มออกมากับบทสนทนานั้น ไม่จำเป็นต้องมีเหมือนคนอื่นเขา ที่เป็นอยู่ก็ทำให้เธอมีความสุขมากแล้ว

@ผับหรูใจกลางเมือง

ทอฝันที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาทำงานอยู่ ๆ ก็ถูกผู้จัดการร้านเรียกไปพบด่วน ทำเอาใจดวงน้อยของเธอถึงกับเต้นรัวเร็วด้วยความกลัว กลัวว่าเธออาจจะไปทำอะไรผิดเข้า แล้วอาจจะถูกไล่ออกเอาได้ง่าย ๆ

"สะ สวัสดีค่ะผู้จัดการ" เสียงใสเอ่ยสวัสดีผู้จัดการร้านทันทีที่มาถึงห้องทำงาน

"สวัสดีทอฝัน เอ่อ…ฝันช่วยเอาเหล้าเซ็ตนี้ไปเสิร์ฟที่ห้องนี้ทีสิ" ผู้จัดการร้านเอ่ยขึ้นอย่างลำบากใจ เพราะเธอรู้ว่าทอฝันคงจะปฏิเสธเธอแน่นอนอยู่แล้ว