ผัวเด็ก 20+ นิยาย บท 2

หัวใจดวงน้อยเต้นแรงอย่างบ้าคลั่งด้วยความกลัวกับน้ำเสียงดุดันของชายหนุ่มนิรนาม ขาทั้งสองข้างขยับถอยหลังอัตโนมัติเมื่อชายหนุ่มตวัดขาเรียวยาวราวกับนายแบบก้าวลงจากรถ พร้อมกับปลดกีตาร์ที่สะพายอยู่ข้างหลังวางไว้บนพื้น แล้วเดินเข้าหาเธออย่างคุกคาม

หมับ!

"..!!" ดวงตากลมโตเบิกโพลงเมื่อชายหนุ่มนิรนามยื่นมือเข้ามากำรอบข้อมือในตอนที่เธอกำลังพินิจพิเคราะห์ความหล่อเหลาของเขาอย่างลืมตัว เพียงแค่เขาออกแรงกระชากเพียงนิด ร่างกายก็เซถลาเข้าไปแนบชิดแผงอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อ

"บอกว่าจะไปส่ง ทำไมต้องดื้อด้วยวะ" วะ..ว่าไงนะ!? เจนนี่ค่อยๆเงยหน้าขึ้นสบตากับชายหนุ่มนิรนามอย่างกล้าๆกลัวๆ แม้ในความมืดที่มองเห็นทุกอย่างรอบข้างอย่างเลือนลาง ความหล่อเหลาของเขาก็ยังเด่นชัดจนหัวใจดวงน้อยเต้นแรง แต่น่าเสียดายที่ใบหน้าละอ่อนนั้นทำให้เธอหมดอารมณ์ที่จะอยากสานสัมพันธ์

"ปะ..ปล่อยฉันนะ!" เมื่อสติกลับมาเจนนี่จึงพยายามสะบัดแขนออกจากการเกาะกุม แต่เรี่ยวแรงเพียงน้อยนิดของเธอก็ไม่อาจสู้เรี่ยวแรงของผู้ชายอกสามศอกอย่างเขาได้

ผู้คนที่เดินเพ่นพ่านอยู่หน้าผับเริ่มหันความสนใจมาที่เธอ บางคนก็ยกมือถือขึ้นมาถ่ายวิดีโอโดยไม่คิดจะเดินเข้ามาถามไถ่เธอสักคำว่าต้องการความช่วยเหลือหรือเปล่า ให้ตายเถอะ! ถ้าเธอโดนหมอนี่ฆ่าตายจะมีใครเรียกรถเก็บศพให้ไหม

"ทำไมต้องปล่อย บอกว่าจะไปส่งไง"

"เราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนนะ!"

"อยากแนะนำตัวก่อนไหม?" อะไรของไอ้หมอนี่เนี่ย! เจนนี่ขมวดคิ้วยุ่งอย่างมึนงง พยายามสะบัดแขนออกจากการเกาะกุม แต่ชายหนุ่มนิรนามก็ออกแรงบีบเบาๆเป็นการเตือนว่าอย่าขัดขืน

เมื่อช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เจนนี่จึงส่งสายตาขอความช่วยเหลือจากไทยมุงที่ยืนสอดรู้สอดเห็นอยู่ห่างๆ แต่คนพวกนั้นกลับนิ่งเฉย บางคนก็เดินเลี่ยงออกไปเหมือนไม่อยากเอาตัวเองเข้ามาเดือดร้อนกับเรื่องของคนอื่น

"นายไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นนางแบบ แล้วถ้านายทำอะไรฉันแม้แต่ปลายเล็บ นายไม่มีที่ยืนในสังคมแน่!"

"..."

"อย่ามาทำตาดุใส่ฉันนะ! ฉันไม่กลัวนายหรอก!"

"..."