ผัวเถื่อน (3P) นิยาย บท 7

"อึก..ฉะ..ฉันไม่ไหวแล้ว..ฮือออ" ร่างกายของเธอมันอ่อนแอเกินกว่าที่จะแบกรับความรุนแรงจากพวกเขาทั้งสองคน แต่เหมือนว่าคำวิงวอนของเธอจะไร้ซึ่งความหมายสำหรับอัคคี เพราะทันทีที่วายุตวัดขาก้าวลงจากเตียง อัคคีก็พาตัวเองขึ้นมานั่งตรงกลางหว่างขา

"อึก..ขะ..ขอร้องล่ะ..อึก..ฉันไม่ไหวแล้วจริงๆ..ฮือออ" เธอยอมทิ้งศักดิ์ศรีเพื่อประนมมือไหว้ร้องขอความเห็นใจจากเขา ยิ่งได้เห็นความใหญ่โตเกินมาตรฐานของอัคคี หัวใจมันก็พานจะหยุดเต้นกะทันหัน วิสกี้พยายามตะเกียกตะกายลุกขึ้นเพื่อหนีความป่าเถื่อนของผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า แต่อัคคีกลับกระชากขาเธอลงมา พร้อมกับชักรูดแก่นกายใหญ่ที่แข็งชัน

"ลองเรียกฉันว่าพี่อัคคีดูสิ เผื่อฉันจะใจอ่อนแล้วไม่ทำอะไรเธอ" สัจจะของเขาเชื่อถือได้มากน้อยแค่ไหน? วิสกี้เม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ร่างกายสั่นเทิ้มอย่างหนักเมื่ออัคคีดันส่วนหัวของความใหญ่โตเข้ามา เขาเลิกคิ้วขึ้นสูง เป็นการกดดันให้เธอทำตามคำสั่ง

"อึก..จะ..เจ็บ..ฮืออออ~"

"ไม่เรียก แสดงว่าอยากโดนกระแทกสินะ" อัคคียกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วค้ำยันสองแขนกับเตียงข้างลำตัวของคนใต้ร่าง

ปึก!!

"กรี๊ดดดดดดดดดดดด!!!" ความเจ็บปวดตรงเข้าเล่นงานใจกลางความเป็นสาวอีกครั้ง เมื่ออัคคีจงใจกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่เข้ามาอย่างไร้ความปรานี ความทรมานที่ได้รับ กระตุ้นเรี่ยวแรงที่หดหายไปให้กลับมาอีกครั้ง วิสกี้ดีดดิ้นพล่านเพื่อให้หลุดพ้นจากพันธนาการ แต่เหมือนว่ายิ่งทำแบบนั้น ก็ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของคนข้างบน

"อ๊า~" ผู้หญิงคนนี้มีดีกว่าที่คิดไว้ในตอนแรก วิสกี้สามารถปลุกความกระหายในกายของเขาได้ อัคคีเผยอปากเปล่งเสียงครางอย่างสุดจะกลั้น ก่อนจะเริ่มสร้างความสุขให้ตัวเองด้วยการกระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วง

ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!!

"โอ๊ย!!..ฮืออออ~" ไร้ซึ่งความเสียวซ่านที่ควรจะได้รับ สิ่งที่ถาโถมเข้ามาอย่างต่อเนื่องคือความทรมานอย่างแสนสาหัส วิสกี้สะอื้นไห้จนตัวโยน แต่ใช่ว่าอัคคีจะเห็นอกเห็นใจ

"อ๊า~ ซี้ดดด~" สองมือหนาเลื่อนขึ้นมาบีบเคล้นหน้าอกใหญ่ที่กำลังกระเพื่อมขึ้นลงอย่างหนักหน่วง โดยไม่สนใจว่าวิสกี้จะเจ็บปวดแค่ไหนกับความรุนแรงที่เขามอบให้

วายุยกยิ้มมุมปากให้กับภาพที่เห็น ก่อนจะตัดสินใจเดินกลับมาหาสองหนุ่มสาวอีกครั้ง

"อึก..ยะ..อย่า..ฮืออออ" วิสกี้ห้ามปรามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เมื่อวายุพาตัวเองขึ้นมานอนข้างๆ แล้วซุกใบหน้าเข้าหาซอกคอข้างหนึ่ง พร้อมทั้งขบเม้มมันด้วยความรุนแรง

ช่องทางรักที่ถูกทารุณอย่างหนักในตอนนี้บวมช้ำและเปรอะเปื้อนไปด้วยหยาดเลือดที่ไหลออกมาอย่างต่อเนื่อง

"อ๊า~ ชอบแบบนี้ใช่ไหม" อัคคีโน้มตัวลงต่ำ แล้วซบหน้าลงตรงซอกคออีกข้างหนึ่ง กระซิบเสียงแหบพร่าประชิดกกหู

"อึก..พะ..พวกแกมันน่ารังเกียจ!" การกระทำของพวกเขาไม่ต่างจากเดรัจฉาน น่ารังเกียจและน่าขยะแขยง!

ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!!

"อึก!..ฮือออ~" อัคคีสั่งสอนผู้หญิงปากดีด้วยการดึงแก่นกายออกจนสุดปลาย แล้วกระแทกเข้ามาจนสุดโคนครั้งแล้วครั้งเล่า