บทที่ 21 โอบกอดชิวมู่เฉิง
เนี่ยเฟิงหยิบแก้วเหล้าขึ้นมา มองไปที่พี่สาวทั้งเจ็ดคน “พวกพี่สาว นับจากนี้ไปผมจะปกป้องพวกพี่ให้ดี! ไม่ปล่อยให้พวกพี่ได้รับความไม่เป็นธรรม!”
คำพูดเช่นนี้ของเนี่ยเฟิงทำให้พี่สาวทั้งหลายซาบซึ้งอย่างยิ่ง
“เสี่ยวเฟิงโง่ เป็นพวกพี่สาวต่างหากที่ต้องปกป้องนายถึงจะถูก!”
โจวลี่ซือหัวเราะ ดื่มเหล้าในแก้วจนหมด
“ใช่แล้ว เสี่ยวเฟิง นายกลับเมืองตงไห่แล้วมีแผนการอย่างไร? ถ้านายไม่อยากทำงานก็อยู่บ้านเถอะ พี่สาวเลี้ยงนายเอง”
พี่สี่หมิงอี๋หานพูดกับเนี่ยเฟิงเช่นนี้
ตอนนี้หมิงอี๋หานเป็นผู้อำนวยการของโรงพยาบาลคังหมิง จะเลี้ยงดูคนหนึ่งคนเป็นเรื่องที่ง่ายซะยิ่งกว่าง่าย
ที่เนี่ยเฟิงมีก็คือเงิน เพียงแต่เขาไม่ได้เปิดเผยฐานะ เป็นห่วงว่าจะทำให้พวกพี่สาวตกใจเข้า
“น้องสี่ เธอเป็นแบบนี้จะทำให้เสี่ยวเฟิงเสียคนนะ”
ชิวมู่เฉิงขมวดคิ้ว ไม่สบายใจเล็กน้อย
“ไม่เป็นไร เสี่ยวเฟิงของพวกเราได้รับการเลี้ยงดูมาอย่างดี ไม่เสียคนหรอก”หลินซูอินแย้มยิ้ม
“ไม่อย่างงั้นเสี่ยวเฟิงเข้าร่วมกองทัพสิ ฉันจะให้นายย้ายไปกระทรวงวัฒนธรรมค่อนข้างสบายกว่า”
หยูจิงหงไม่อยากให้เนี่ยเฟิงเหนื่อยเกินไป เขาได้รับความลำบากมามากแล้ว
“ฉันคิดว่าเสียงของเสี่ยวเฟิงดีมาก เสี่ยวเฟิงสามารถเรียนร้องเพลงกับฉันได้”
หลินซูอินยื่นมือไปคีบหอยเป๋าฮื้อเก้าหัวอบซอสหนึ่งชิ้นให้เนี่ยเฟิง
“ไม่ไม่ไม่! เสี่ยวเฟิงนั้นอาศัยหน้าตาทำมาหากินนะ! เสี่ยวเฟิง พี่เจ็ดจะสมัครบัญชีให้นาย ช่วยนายโปรโมท ถึงเวลานายก็จะเป็นคนดังทางอินเทอร์เน็ตแล้ว”
คางเมิ่งดวงตาทั้งคู่เป็นประกายมองไปที่เนี่ยเฟิง
“ไม่อย่างนั้นสอบโรงเรียนตำรวจเป็นไง?” เย่หรูเสว่แนะนำ
“ เป็นตำรวจมันอันตรายไปหน่อยหรือเปล่า?” คางเมิ่งลังเลนิดหน่อย ตอบกลับ
ในขณะที่พี่สาวทั้งหลายต่างคนต่างก็พูดเตรียมการสำหรับเนี่ยเฟิง ก็คีบอาหารให้เนี่ยเฟิงไปด้วย เนี่ยเฟิงทำได้เพียงก้มหน้าก้มตากิน ความเร็วในการกินของเขาไม่เร็วเท่าความถี่ในการคีบอาหารของพวกพี่สาว เร็วมาก ถ้วยตรงหน้าเขาเต็มแล้ว
“เสี่ยวเฟิง ความเห็นของนายล่ะ?”
ในขณะที่เนี่ยเฟิงกำลังเพลิดเพลินกับอาหาร พี่สาวทั้งเจ็ดอยู่ๆก็หยุดลง ถามเขาอย่างพร้อมเพรียงกัน
เนี่ยเฟิงชะงัก กะพริบตา “ผม...ผมไม่ค่อยแน่ใจว่าตัวเองเหมาะกับงานอะไร”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ ให้พวกเราทุกคนพาเสี่ยวเฟิงไปปรับตัวในช่วงเวลาสั้นๆเถอะ ดูว่าเสี่ยวเฟิงชอบงานแบบไหน”
ชิวมู่เฉิงลูบคางแล้วตัดสิน
“ข้อเสนอของพี่ใหญ่ไม่เลว” หลินซูอินพยักหน้าเล็กน้อย
“ถ้าไม่มีที่ชอบเลย งั้นก็ให้เสี่ยวเฟิงทำในเรื่องที่ตัวเองชอบ ฉันจะเลี้ยงดูเขาเอง”
หมิงอี๋หานไม่เคยอยากให้เนี่ยเฟิงออกไปทำงาน น้องชายสุดที่รักของเธอควรจะอยู่ที่บ้าน
“เอาล่ะ ก็ตัดสินใจแบบนี้แหละ เสี่ยวเฟิง นายอยากทำงานกับพี่สาวคนไหนก่อน? ”
โจวลี่ซือตาทั้งคู่ระยิบระยับมองไปที่เนี่ยเฟิง
พี่สาวทั้งเจ็ดคนต่างก็หวังว่าให้เขามากับตัวเองก่อน ถึงอย่างไรก็หลายปีแล้วที่ไม่เจอกัน พวกเธอต่างก็คิดถึงเนี่ยเฟิงอย่างที่สุด
เนี่ยเฟิงทันใดนั้นความกดดันสูงเท่าภูเขา "ผมยังตัดสินใจไม่ได้เลย”
“งั้นพรุ่งนี้ค่อยคุยเถอะ วันนี้ก็กินให้เต็มที่ก่อน”
หลินซูอินพูดจบ เธอก็คีบผักกาดขาวในน้ำซุปให้เนี่ยเฟิงอีกหนึ่งตะเกียบ
อาจจะเป็นเพราะค่อนข้างมีความสุข ทุกคนจึงดื่มเหล้าไปไม่น้อย
เนี่ยเฟิงดื่มมากเกินไปหน่อย ก็อยากไปเข้าห้องน้ำสักรอบ
เขาไปห้องน้ำกลับออกมา ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+)