พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) นิยาย บท 23

บทที่ 23 ชิวมู่เฉิงถูกหลอกแล้ว

ชิวมู่เฉิงกำลังจะเข้าไป เนี่ยเฟิงพลันเรียกเธอไว้ "พี่ใหญ่ รอก่อน ปกเสื้อของพี่ยังไม่เรียบร้อย"

เนี่ยเฟิงก้าวไปข้างหน้า จัดปกเสื้อให้ชิวมู่เฉิงอย่างใกล้ชิด ถือโอกาสเอาเครื่องดักฟังเท่าเมล็ดข้าวติดเข้าไปด้วย

“เสร็จหรือยังเสี่ยวเฟิง?”

ทั้งสองอยู่ชิดกันมาก ชิวมู่เฉิงได้กลิ่นบนร่างของเนี่ยเฟิง

ไม่ค่อยเหมือนตอนที่ยังเล็ก มีกลิ่นอายของผู้ชายที่เย็นเยียบแบบหนึ่ง ทำให้ชิวมู่เฉิงหายใจถี่กระชั้นเล็กน้อย

ชิวมู่เฉิงน้อยนักที่จะใกล้ชิดกับผู้ชายขนาดนี้

“เสร็จแล้ว! พี่ใหญ่เข้าไปเถอะ สู้ๆนะ”

ชิวมู่เฉิงได้สติกลับมา ชะงักเล็กน้อย “ฉันทำได้”

หลังจากชิวมู่เฉิงเข้าไปแล้ว เนี่ยเฟิงใส่หูฟังบลูทูธ เสียงที่ได้รับฟังยังคงชัดเจน

“คุณหวาง”

ชิวมู่เฉิงมองไปที่ผู้จัดการใหญ่ของหวางซื่อกรุ๊ปหวางต้าจาว “ธุรกิจชิ้นนี้พวกเราไม่ใช่เจรจากันไปแล้วหรือ พวกคุณขึ้นราคาอย่างกะทันหัน ไร้ความปรานีเกินไปไหม?”

หวางต้าจาวหัวเราะเสียงดัง "คุณชิวจะพูดแบบนี้ไม่ได้นะ! ทุกคนล้วนเป็นนักธุรกิจ ทำธุรกิจแน่นอนว่าก็ต้องคิดถึงผลประโยชน์ไม่ใช่หรือ"

ชิวมู่เฉิงโกรธเล็กน้อย “แต่ข้อตกลงฉบับนี้เมื่อเดือนก่อนพวกเราเจรจากันเรียบร้อยแล้ว ตอนนั้นคุณก็รับปากแล้ว ตอนนี้เพิ่มราคาขึ้น 20% เห็นได้ชัดว่ามันไม่สมเหตุสมผลเลย”

หวางต้าจาวยกมือประสานกัน ใช้สายตาพินิจพิเคราะห์มองชิวมู่เฉิง : “คุณชิวตอนนี้ที่ดินแพงแค่ไหนไม่ใช่ว่าคุณจะไม่รู้ ยิ่งกว่านั้นหนึ่งเดือนเกิดคลื่นลมก่อตัว ราคาแน่นอนว่าก็ต้องมีการเปลี่ยนแปลงสิ! ถ้าคุณยอมรับไม่ได้ งั้นผมก็จะขายให้คนอื่น”

ชิวมู่เฉิงหรี่ตาลง “งั้นข้อตกลงของพวกเราก่อนหน้านี้ก็ยกเลิกหรือ? ”

หวางต้าจาวไหวไหล่ “ถ้าคุณไม่อยากได้ที่ดินผืนนั้น ข้อตกลงก็ยกเลิก”

“ในเมื่อไม่มีทางร่วมมือกันได้ งั้นเชิญคุณนำเงินมัดจำที่ตอนนั้นฉันวางไว้คืนกลับมาด้วย" ชิวมู่เฉิงมองหวางต้าจาวอย่างเย็นชา

ใครจะรู้ว่าหวางต้าจาวถึงกับแกล้งโง่: “เงินมัดจำ? เงินมัดจำอะไร? คุณวางเงินมัดจำหรือ?"

ชิวมู่เฉิงคิดไม่ถึงว่าหวางต้าจาวจะไร้ยางอายขนาดนี้!

“ตอนนั้นเงินมัดจำสองล้านที่จ่ายไป ฉันคิดว่าคุณคงยังไม่ลืมหรอกนะ? ”

“รายการชำระเงินนั้นผมไม่ได้รับนะ อีกอย่างเซ็นสัญญาข้อตกลงตอนนั้นผมก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับผมล่ะ?"

ชิวมู่เฉิงกำหมด “ตอนนั้นคุณบอกกับฉันว่าตัวเองไม่อยู่ที่บริษัท บอกว่าบนข้อตกลงประทับตราและลายเซ็นของคุณแล้ว ฉันถึงได้เซ็นสัญญาข้อตกลงกับคุณ เงินฉันก็วางไปแล้ว”

ชิวมู่เฉิงหยิบข้อตกลงออกมา หวางต้าจาวไม่แม้แต่จะมอง พูดขึ้นโดยตรง: “ผมไม่เคยพูดอะไรแบบนี้! อีกอย่าง คุณก็ไม่ได้เห็นผมลงนามด้วยตาตัวเอง ข้อตกลงนี้เป็นของปลอม คุณถูกหลอกแล้ว! ถ้าคุณจะหาก็ไปหาตำรวจเถอะ! ”

“คุณหวาง ในเมื่อเป็นแบบนี้ พวกเราเจอกันในศาล! ”

ชิวมู่เฉิงขบกราม ผลักประตูจากไปอย่างเดือดดาลทันที

“พี่ใหญ่ เร็วขนาดนี้ก็ออกมาแล้วหรือ? ”

เนี่ยเฟิงยิ้มกว้างมองชิวมู่เฉิง ในความเป็นจริงเมื่อสักครู่เขาได้ยินการสนทนาระหว่างชิวมู่เฉิงและหวางต้าจาวแล้ว

และด้วยความเร็วสูงสุด แฮ็คเข้าไปในบัญชีของหวางต้าจาว และยังควบคุมหลักฐานสำคัญในการรับสินบนและโยกย้ายเงินกองกลาง แล้วยังใช้เวลาน้อยนิดนี้ทำเป็นวิดีโออีกด้วย

“อืม ไปกันเถอะ”

ชิวมู่เฉิงหายใจเข้าลึกๆ ต่อหน้าเนี่ยเฟิงเธอยังคงต้องสงบอารมณ์ของตัวเองลง

“ได้เลย! ”

เนี่ยเฟิงกระตือรือร้นเปิดลิฟต์ในชิวมู่เฉิง ตอนมาถึงชั้นล่าง เนี่ยเฟิงอยู่ๆก็ตบหัวตัวเอง “โอ๊ย! พี่ใหญ่ ผมลืมหยิบโทรศัพท์มา!”

ชิวมู่เฉิงจนใจ “เสี่ยวเฟิง นายทำไมขี้หลงขี้ลืมอย่างนี้? ”