พี่สาวเจ็ดคนที่สวยสง่าของผม(16+) นิยาย บท 56

บทที่ 56 คุณช่างน่าโมโห

เนี่ยเฟิงเห็นว่าทุกคนกำลังมองมาที่เขา เขาจึงหยุดหัวเราะ “ไม่มีอะไร แค่อยากหัวเราะเฉย ๆ ”

“คุณผู้ชายท่านนี้หน้าไม่คุ้นเลย ผมไม่เคยเจอคุณมาก่อน”

จูเย่าเหวินรู้สึกอับอายต่อหน้าสาธารณชน แล้วจะปล่อยผ่านไปได้ยังไง? ครั้นแล้วเขาก็สอบถามเกี่ยวกับประวัติของเนี่ยเฟิง

“ผมเหรอครับ? ”

ตอนนี้เนี่ยเฟิงกลายเป็นเป้าที่ทุกคนให้ความสนใจ เมื่อกี้แพทย์แผนจีนและแพทย์แผนตะวันตกที่คุยกันอย่างคึกคักตรงนั้นพวกเขาก็ต่างเงียบลง

“ขอโทษนะคะ เขาเป็นผู้ช่วยของฉันเอง”

หมิงอี๋หานจะทำให้น้องชายของตนเองตกเป็นเป้าวิจารณ์ของสาธารณชนได้อย่างไร?

“ที่แท้ก็เป็นผู้ช่วยของคณบดีหมิงนี่เอง ปีที่แล้วโรงพยาบาลคังหมิงทำได้ดีมากจริงๆ แต่ด้วยเหตุผลนี้คณบดีหมิงก็ไม่สามารถหยิ่งผยองได้หรอกนะ”

อายุของจูเย่าเหวินแก่กว่าหมิงอี๋หานตั้ง 10 กว่าปี

สำหรับโรงพยาบาลคังหมิงที่ผุดขึ้นรวดเร็วราวกับดอกเห็ด จูเย่าเหวินจะไม่คิดว่านี่เป็นภัยคุกคามได้อย่างไร?

เพียงแต่หมิงอี๋หานเป็นศาสตราจารย์ด้านศัลยกรรมที่ร้อนแรง แม้แต่ประธานาธิบดีของเมืองก็ยังขอให้เธอรักษาอาการป่วยของเขา

ถ้าจูเย่าเหวินสามารถที่จะย้ายหมิงอี๋หานได้ เธอคงไม่ได้อยู่ที่นี่ตั้งนานแล้ว

“สายตาข้างไหนของคุณที่มองว่าผู้ช่วยของฉันหยิ่งผยองเหรอคะ หรือว่าทุกวันนี้เสียงหัวเราะของคนอื่นคือความหยิ่งผยองเหรอคะ?”

เดิมทีหมิงอี๋หานก็ไม่ชอบทุกคนในแพทยสมาคมอยู่แล้ว สำหรับคนเหล่านี้ หมิงอี๋หานก็ไม่ได้ให้ความสนใจอะไร

“คณบดีหมิง คุณจะตำหนิที่เย่าเหวินที่คิดแบบนั้นไม่ได้ ที่เย่าเหวินเพิ่งจะวิเคราะห์ข้อมูลไปเมื่อกี้มีตรงไหนที่ผิดไปงั้นเหรอ? ทำไมผู้ช่วยของคุณถึงหัวเราะ?”

เดิมที ดร.หยางกับจูเย่าเหวินเป็นพวกเดียวกัน ทุก ๆ ปีจูเย่าเหวินลงทุนให้แพทยสมาคมเป็นเงินจำนวนมาก และยังให้เงินสนับสนุนค่าใช้จ่ายโครงการทั้งหมดของ ดร.หยาง เป็นเงินจำนวนไม่น้อย

“เสี่ยวเฟิง คุณพูดมาสิว่าทำไมถึงหัวเราะ”

หมิงอี๋หานมองไปที่เนี่ยเฟิง “ให้พูดตรง ๆ ไม่ต้องกังวลอะไรขนาดนั้นหรอกค่ะ”

หมิงอี๋หานพูดประโยคนี้ออกไป ทุกคนต่างกระซิบกัน ว่าคนที่สามารถมีความมั่นใจเช่นนี้ก็คือหมิงอี๋หานนี่แหละ

เพราะโรงพยาบาทของหมิงอี๋หานสามารถทำได้อย่างสมบูรณ์โดยไม่ต้องพึ่งแพทยสมาคม เธอแค่พึ่งชื่อเสียงของตัวเองก็เพียงพอแล้ว

“ผมแค่คิดว่าข้อมูลชุดนี้ที่เขาเตรียมมาชุ่ยมาก ๆ ทำไมเขาถึงบอกว่านี่เป็นจำนวนเงินของปีที่แล้ว และจำนวนเงินเหล่านี้มาจากไหน? พูดโดยที่ไม่ได้เตรียมการอะไรเลย นี่มันน่าขำจริงๆ ใช่ไหมล่ะครับ?”

เนี่ยเฟิงกะพริบตา ดูแล้วก็ไม่เป็นอันตราย แต่สิ่งที่เขาพูดออกมา ทำให้จูเย่าเหวินค่อนข้างโกรธ

“คณบดีหมิง พวกคุณตั้งใจที่จะมาหาเรื่องทะเลาะสินะ ข้อมูลที่ผมเตรียมชุดนี้ได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการ นี่จะเป็นการพูดโดยที่ไม่ได้เตรียมการอะไรเลยได้ยังไง?”

จูเย่าเหวินจ้องมองไปที่ฝั่งตรงข้ามด้วยความโกรธ

“เนี่ยเฟิงกล่าวว่าข้อมูลของคุณชุ่ย ดังนั้นข้อมูลของคุณก็คงจะชุ่ยมากแน่ ๆ ”

หมิงอี๋หานพยักหน้าและตอบอย่างจริงจัง

“โอ้โฮ แต่ไหนแต่ไรมาคณบดีหมิงก็มักจะเชื่อมั่นในการกระทำตัวเอง ที่แท้ก็ดูถูกพวกเราแพทยสมาคม งั้นก็ออกไปสิ ทำไมต้องมาก่อความวุ่นวายที่นี่ด้วย?”

แพทย์หญิงด้านข้างอดไม่ได้ที่จะกลอกตา และพูดอย่างเย้ยหยัน

“ก่อนหน้านี้พ่อของฉันบริจาคเงินให้ที่นี่ตั้งเท่าไร ต้องให้ฉันพูดให้คุณฟังทีละคนไหม? เนื่องจากนี่เป็นหุ้นของเมืองจินไห่ทั้งหมด แล้วทำไมฉันจะมารับมันไม่ได้ล่ะ? ถ้าพูดไม่ได้จริง ๆ ก็เอาปากไปบริจาคให้คนที่มีประโยชน์”

หมิงอี๋หานไม่ได้แสดงใบหน้าใด ๆ กับแพทย์หญิง และทำให้แพทย์หญิงโกรธจนจะเป็นจะตาย