พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 116

เพื่อนผู้ชายของซินเออร์รีบพูดด้วยรอยยิ้ม

“ใช่ ๆ เราไม่ได้จะทำอะไรเธอเลย คุณจะดุไปทำไมกัน! ”

ซินเออร์ตะคอกใส่อย่างเย็นชา ไม่มีความรู้สึกกลัวเลย

แม้ว่าฉินหมิงจะรูปร่างสูงกว่าแฟนของเธอเล็กน้อย แต่ก็ดูผอมไม่แข็งแรงเหมือนกับแฟนของเธอ

หากฉินหมิงต้องการสู้จริง ๆ เขาก็คงจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของแฟนเธออย่างแน่นอน

ถ้าอย่างนั้นเธอจะกลัวไปทำไม!

“ผมไม่สนว่าพวกคุณจะมีหรือไม่มีจุดประสงค์อะไร สรุปแล้วพวกคุณรีบหลบไปจะดีกว่า! ”

“ถ้าหากพวกคุณยังกล้ามารังควานหว่านชิงอีก ก็อย่ามาโทษที่ผมไม่เกรงใจพวกคุณก็แล้วกัน! ”

ฉินหมิงน้ำเสียงโมโห และยังมีสีหน้าที่ไม่ค่อยดีให้กับอีกฝ่าย

“ฉินหมิงพอเถอะ พวกเขาไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร พวกเราไปกันเถอะ”

หลินหว่านชิงพูดพร้อมดึงแขนของฉินหมิงออกมา

ในขณะที่ฉินหมิงก้าวไปข้างหน้าเพื่อปกป้องเธอ เขาดูหล่อเหลาและเป็นลูกผู้ชายมาก เธอรู้สึกถึงความรู้สึกหอมหวานที่อธิบายไม่ได้ในใจของเธอ

ฉินหมิงพยักหน้า เหลือบมองอีกฝ่ายเพื่อเป็นการเตือน จากนั้นจึงหันหลังกลับและจากไปพร้อมกับหลินหล่านชิง

“น่ารังเกียจ! ”

“ตอนนี้ของขวัญทั้งหมดสูญเปล่าหมดแล้ว! ”

เมื่อเห็นฉินหมิงและหลินหว่านชิงค่อย ๆ หายไป ซินเออร์โกรธมากจนกระทืบเท้า แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้

“ใช่! ”

“ผู้ชายคนนี้หน้าตาก็ไม่ได้ดี รูปร่างก็ไม่แข็งแรงเท่าฉัน ไม่รู้จริง ๆ ว่าเขาไปโชคดีมากจากไหนถึงได้เจอแฟนที่สวยขนาดนี้! ”

ชายหนุ่มใบหน้าเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา เขาเข้าใจผิดคิดว่าฉินหมิงเป็นแฟนของหลินหว่านชิง ในใจรู้สึกชิงชังและไม่พอใจเป็นอย่างมาก

เหล่าแฟนคลับที่ดูการถ่ายทอดสดก็ไม่ต่างกัน แม้ว่ารูปลักษณ์ของฉินหมิงจะดูสดใสและหล่อเหลา แต่ในแง่ของรูปร่างนั้นยังห่างไกลจากระดับเทพธิดาอย่างหลินหว่านชิงมาก

ตอนนี้เทพธิดามีเจ้าของแล้วและยังเป็นดอกไม้ที่ปักอยู่ใน ‘มูลวัว’ ด้วย

ในขณะที่เหล่าแฟนคลับกำลังคร่ำครวญถึงความโชคดีของฉินหมิงอยู่ ในใจก็เต็มไปด้วยความเกลียดชัง อิจฉาริษยาต่อฉินหมิง

“ขาดทุนนายยังกล้าที่จะพูดอีก! ”

“ท่าทางของเขาจองหองมาก ทำไมเมื่อครู่นายไม่ถือโอกาสสั่งสอนเขาสักหน่อยล่ะ! ”

“ดูสิว่านายขี้ขลาดขนาดไหน คงไม่ใช่ว่ากลัวเขาแล้วมั้ง! ”

ซินเออร์มองแฟนหนุ่มด้วยตาแค้นเคือง ในใจยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห

“ฉันขี้ขลาดตรงไหน ฉันแค่ไม่ตอบโต้ชั่วขณะหนึ่งก็เท่านั้น…”

“คราวหน้าถ้าฉันเจอเขาอีก ฉันจะทุบตีเขาให้ฟันร่วงเต็มพื้นเลย! ”

ใบหน้าของชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าตอนนั้นเขาถูกข่มขู่ด้วยรังสีความน่ากลัวของฉินหมิงแล้ว

ชั่วขณะหนึ่งเขาอดไม่ได้ที่จะโกรธและอายเล็กน้อย ถึงกับแอบตัดสินในใจว่าหากเขาได้พบกับฉินหมิงอีกครั้งในวันหน้า เขาจะหาวิธีที่จะจัดการฉินหมิงและถือโอกาสให้สาวสวยคนนั้นได้ชมความแข็งแกร่งและความเป็นลูกผู้ชายของเขาสักหน่อย!

...

เมื่อออกจากสถานที่ที่พลุกพล่านตรงเชิงเขา ฉินหมิงและหลินหว่านชิงเดินไปตามบันไดที่ปูไว้ตลอดทางขึ้นเขา

“หว่านชิง อากาศมันร้อนมาก คุณกินไอศครีมแก้กระหายก่อนสิ”

ฉินหมิงนำไอศครีมสองอันมา ส่งหนึ่งอันให้กับหลินหว่านชิง

หลินหว่านชิงรับมา แล้วค่อย ๆ กินเข้าไปหนึ่งคำ

“รสชาติเป็นไงบ้าง อร่อยไหม? ”

ฉินหมิงพูดพร้อมรอยยิ้ม ราวกับเด็กน้อยที่รอคำชื่นชมอย่างไรอย่างนั้น

“อืม หวานแต่ไม่เลี่ยน เป็นกลิ่นหญ้าหอม รสชาติแบบนี้ฉันชอบมาก”

หลินหว่านชิงยิ้มอ่อน

“ขอแค่คุณชอบก็ดีแล้ว”

ฉินหมิงเบิกบานใจ ราวกับว่าตราบใดที่เขาได้รับคำชมจากหลินหว่านชิง ไม่ว่าเขาจะทำอะไรก็คุ้มค่าแล้ว

“คุณอย่าพูดเกินจริงแบบนั้นได้ไหม! ”

หลินหว่านชิงอดไม่ได้ที่จะยิ้ม เธอรู้สึกขบขันกับการแสดงออกของฉินหมิง

ก่อนหน้านี้เธอเป็นที่รู้จักในเรื่องความเงียบสงบและเยือกเย็นในบริษัทมาโดยตลอด และเธอเป็นประธานบริษัทแห่งความงาม ภูเขาน้ำแข็งที่มีชื่อเสียงในแวดวงธุรกิจของเมืองเจียง