พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 146

เมื่อเสียงหัวเราะเยาะดังขึ้น เทียนปั๋วพร้อมชายหนุ่มท่าทางดุดันแกร่งกล้าอีกเจ็ดแปดคนก็เดินเข้ามาจากทางด้านข้าง

คนที่เดินนำหน้าเป็นชายหนุ่มในวัยสามสิบต้น ๆ ที่มีรอยสักตรงแขนและลำคอ เขามีกลิ่นอายบ้าระห่ำยิ่งนัก เห็นได้ชัดในปราดเดียวเลยว่าเขาเป็นผู้มีอุปนิสัยโหดเหี้ยมที่ใช่ว่าใครจะเข้าไปยุ่งด้วยได้ง่าย ๆ

เขาคือหยางซู่ญาติผู้พี่ของเทียนปั๋ว

"เทียนปั๋ว แกมาทำอะไรที่นี่!"

ใบหน้าสวย ๆ ของเฉินถิงถิงเปลี่ยนสีไปบ้าง

หลี่ฉินกับเฉินฮ่าวแม่ลูกก็หน้าเปลี่ยนสีเช่นกัน

แม้แต่หลี่หยวนหยวนกับอู๋เทาก็รู้สึกตื่นตกใจกับร่างกายบึกบึนและกลิ่นอายบ้าระห่ำของฝ่ายตรงข้าม

"เธอพูดอะไรน่ะ?"

"แน่นอนว่าฉันย่อมต้องมาแก้แค้นไอ้เด็กฉินหมิงคนนั้นน่ะสิ ไม่งั้นฉันยังจะทำอะไรได้อีกเล่า?"

เทียนปั๋วยิ้มเย็นชา

"เทียนปั๋ว ยังไงซะพวกเราสองครอบครัวก็เป็นเพื่อนบ้านกันมาหลายปี ธะ...เธอต้องการอะไรกันแน่?"

หลี่ฉินเอ่ยเสียงลุ่มลึกพร้อมหน้าตาเหยเก

"ป้าหลี่ ในเมื่อป้าแก่แล้ว ผมจะบอกอะไรสักอย่างตามตรงก็แล้วกัน !"

"คราวนี้ผมถูกไล่ออกจากโรงพยาบาล ถึงแม้ว่าฉินหมิงจะเป็นตัวการ แต่ทั้งครอบครัวของป้าก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้!"

"แต่ป้าก็น่าจะรู้ว่าผมหลงรักถิงถิงสุดหัวใจ ขอเพียงป้าตอบตกลงให้ถิงถิงหมั้นหมายกับผม พวกเราก็จะล้มเลิกเรื่องนี้!"

"ไม่งั้นไม่เพียงแค่ไอ้เด็กฉินหมิงคนนั้น แต่ยังรวมไปถึงเรื่องที่วันหน้าครอบครัวของป้าคงไม่สามารถใช้ชีวิตดี ๆ ได้อีกแล้ว!"

เทียนปั๋วเอ่ยขึ้นด้วยเสียงเย็นชา พลางเผยหน้าตาที่แท้จริงของตนเอง

ด้วยความชิงชังที่เขามีต่อฉินหมิง เขาอยากจะฉีกฉินหมิงให้เป็นชิ้น ๆ นัก

แต่เมื่อเทียบกับการแก้แค้น เขาต้องการเฉินถิงถิงมากกว่า

ตอนนี้เป็นโอกาสที่หาได้ยาก เขาจึงคิดจะใช้ฉินหมิงเพื่อบีบบังคับให้หลี่ฉินกับครอบครัวของเธอต้องยอมจำนน หลังจากเขาได้ตัวเฉินถิงถิงแล้ว เขาก็จะหาโอกาสจัดการกับฉินหมิงซะ!

"แก...มันไร้ยางอาย!"

เฉินถิงถิงโกรธเสียจนใบหน้าสวย ๆ เปลี่ยนเป็นแดงก่ำ