พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 150

เฉินถิงถิงยังรู้สึกกังวลใจอยู่บ้าง

อย่างไรเสีย รปภ. ส่วนใหญ่ในบริษัทก็เป็นคนธรรมดาสามัญ ย่อมไม่มีอะไรเทียบได้กับแก๊งอันธพาลชั่วที่อยู่ตรงหน้าพวกเธอ อีกทั้งพลังของทั้งสองฝ่ายก็ใช่ว่าจะอยู่ระดับเดียวกัน

ตอนที่ฉินหมิงถูก รปภ. ธรรมดา ๆ หลายคนรุมทำร้าย เขาก็ตกอยู่ท่ามกลางอันตรายและถึงกับบาดเจ็บอยู่บ้าง ดูเหมือนว่าการประจันหน้ากับหยางซู่ผู้บ้ำระห่ำและคนอื่น ๆ จะไม่มีทางเป็นไปได้เลย!

"ไม่มีอะไรไม่ดีหรอกน่า!"

"อย่าห่วงไปเลย ผมไม่เป็นอะไรไปเพียงเพราะพวกกุ้งพวกปลาเน่า ๆ พวกนี้หรอก!"

ฉินหมิงกล่าวพลางยิ้มทะนงตน

"ไอ้หนู แกว่าใครเป็นพวกกุ้งพวกปลาเน่า ๆ กันวะ?"

"รนหาที่ตายใช่ไหม?"

หยางซู่และคนอื่น ๆ โกรธจัดพลางจ้องมองฉินหมิงด้วยสายตาเคร่งขรึมเย็นชา

"ถ้าฉันบอกว่าพวกแกเป็นพวกกุ้งพวกปลาเน่า ๆ แล้วยังไงล่ะ!"

"ในสายตาของฉัน เศษสวะอย่างพวกแกมันแย่เสียยิ่งกว่าพวกกุ้งพวกปลาเน่า ๆ เสียอีก!"

ฉินหมิงเหลือบมองอีกฝ่ายด้วยสายตาดูแคลน

"หนอย แกมันรนหาที่ตาย!"

หยางซู่โกรธมากเสียจนยกมือตบหน้าฉินหมิงอย่างแรง

เพี๊ยะ!

เสียงตบดังชัดเจน จากนั้นฉินหมิงก็ใช้หลังมือตบหน้าหยางซู่กลับไปอย่างแรงบ้าง

หยางซู่หมุนไปครึ่งตลบพลางร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวดแล้วถ่มฟันแดงฉานสองซี่ออกมา

"ไอ้พวกไม่สำนึกบุญคุณ!"

"ฉันจะให้โอกาสแกเป็นครั้งสุดท้าย ไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้!"

"ไม่งั้นแกจะต้อวรับผิดชอบผลที่ตามมา!"

ฉินหมิงเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงเย็นชา กลิ่นอายของเขาชัดเจน