พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 149

"ฉินหมิง แกมันไอ้เศษสวะ!"

"คนพวกนี้ล้วนมาเพราะแก แต่แกกลับหวาดกลัวเสียจนเอาแต่ซ่อนตัวอยู่ข้างหลังแถมยังทำตัวราวกับไอ้คนขี้ขลาดตาขาว แกมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย!"

หลี่หยวนหยวนตำหนิฉินหมิงด้วยความโกรธ

เธอรู้สึกว่าฉินหมิงเป็นต้นเหตุที่ทำให้ครอบครัวคุณป้าของเธอต้องมาพลอยรับเคราะห์เพราะเรื่องนี้ เธอ

เกลียดฉินหมิงมากเสียจนต้องเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่ในใจ

"ผมไม่ได้ขี้ขลาดตาขาว!"

"เมื่อสักครู่นี้ผมคิดจะลุกขึ้น แต่มีใครบางคนตัดหน้าผมไปเสียก่อนแล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะ?"

ฉินหมิงยิ้มด้วยความขมขื่นใจแล้วลุกขึ้นในที่สุด

ทีแรกเขานึกว่าหลิวซวินจะสามารถจัดการเรื่องราวได้โดยไม่ต้องเลือดตกยางออก ดังนั้นเขาจึงไม่คิดจะเข้าไปแย่งชิงผลงานกับหลิวซวิน

แต่สิ่งที่เขาไม่นึกฝันคือ หลิวซวินจะกลายเป็นท่าดีทีเหลวไร้ประโยชน์ไปเสียได้!

และในที่สุดเขากลับถูกหลี่หยวนหยวนเรียกว่าไอ้คนขี้ขลาดตาขาว

เขารู้สึกแย่เหลือทน!

หลังจากนั้นฉินหมิงก็เก็บความสลดหดหู่เอาไว้ในใจ เขาเบนสายตาไปมองเทียนปั๋วแล้วเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า "เทียนปั๋ว เรื่องนี้ล้วนเป็นเพราะฉัน อย่าทำให้ถิงถิงกับครอบครัวของเธอต้องอึดอัดใจเลย ถ้าแกมีปัญญาล่ะก็มาลงที่ฉันคนเดียวก็พอ!"

เมื่อหลี่ฉินได้ยินเช่นนี้ก็ให้รู้สึกประหลาดใจจนต้องรีบเอ่ยขึ้นมาว่า "เสี่ยวฉิน เธออย่าได้โทษตัวเองเพราะเรื่องนี้เลย เธอล่วงเกินเทียนปั๋วก็เพื่อช่วยพวกเรา อันที่จริงเรื่องนี้ก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลย เธอตกเป็นเหยื่อนะ!"

"ใช่ แม่ของฉันพูดถูก!"

"ฉินหมิง คุณช่วยครอบครัวของพวกเราเอาไว้มากพอแล้ว ฉันจะปล่อยให้คุณต้องมาแบกรับเรื่องนี้ได้ยังไงกัน!"

เฉินถิงถิงขบฟันแน่นราวกับว่าเธอได้ตัดสินใจครั้งสำคัญ เธอรวบรวมความกล้าแล้วเอ่ยขึ้นมาว่า "เทียนปั๋ว แกน่าจะรู้ดีว่านับตั้งแต่ต้นจนจบ ฉินหมิงเป็นผู้บริสุทธิ์ ขอเพียงแกยอมปล่อยเขาไปก่อน ฉันก็จะยอมตกลงหมั้นกับแก!”

เฉินถิงถิงมีสีหน้าเศร้าโศกยิ่งนัก อันที่จริงแล้วเธอไม่เต็มใจที่จะหมั้นกับเทียนปั๋วเลย แต่ฉินหมิงมีบุญคุณกับครอบครัวของเธอมากและเธอจะไม่มีทางปล่อยให้ฉินหมิงโดนทำร้ายเด็ดขาด!