พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 148

"แต่ถ้าแกกล้าก้าวออกมาอีกล่ะก็ ฉันสัญญาว่าจะฆ่าแกก่อนเลย!"

หยางซู่มองหลิวซวินด้วยสายตาเย็นชา พร้อมแววตาที่ฝากแฝงไปด้วยเจตนาสังหารอันเยียบเย็น!

สีหน้าเช่นนี้แลดูน่าสะพรึงกลัวราวกับอสรพิษที่มีเจตนาร้าย หลิวซวินจึงอดไม่ได้ที่จะตัวสั่นสะท้านและจิตใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เขารู้ว่าอีกฝ่ายเป็นคนตามท้องถนนและสามารถทำอะไรก็ได้ทั้งนั้น เรื่องนี้ไม่ได้ทำให้อีกฝ่ายกลัวเลยสักนิด!

"ได้...ดีมาก ฉันจดจำตบครั้งนี้เอาไว้แล้ว เดี๋ยวได้เห็นดีกันแน่!"

หลิวซวินรู้สึกหวาดกลัวอยู่ในใจ หลังจากเอ่ยวาจาเกรี้ยวกราดด้วยสีหน้าเก็บงำอารมณ์ความรู้สึก เขาก็กลอกตาไปข้าง ๆ แล้วยืนอยู่ในสภาพที่น่าอึดอัดใจ เขาไม่กล้าสู้กับอีกฝ่าย

สถานการณ์ในยามนี้เปลี่ยนไปรวดเร็วมากเสียจนหลี่ฉิน เฉินถิงถิงและคนอื่น ๆ ราวกับมีน้ำเย็นเฉียบราดรดลงบนศีรษะ อารมณ์ของพวกเธอดิ่งถึงจุดต่ำสุดอย่างรวดเร็วและประกายแสงแห่งความหวังที่เพิ่งจะลุกโชนก็มอดดับไป

"นายน้อยหลิว อย่าไปเชียวนะคะ คุณห้ามเมินเฉยเรื่องของคุณป้ากับครอบครัวของญาติผู้น้องเด็ดขาด..."

หลี่หยวนหยวนร้อนใจเสียจนคว้าแขนของหลิวซวินเอาไว้

"ผมรู้แล้วน่า ผมไม่ได้เมินเฉยสักหน่อย..."

หลิวซวินจงใจลดเสียงลงแล้วค่อย ๆ ขยิบตาให้หลี่หยวนหยวน

จากนั้นเขาก็หันหลังให้หยางซู่และคนอื่น ๆ พลางควักโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วเริ่มส่งข้อความหาพ่อของตัวเอง เพราะคิดจะนำกำลังเสริมเข้ามา

หลี่หยวนหยวนเข้าใจสิ่งที่หลิวซวินต้องการจะสื่อขึ้นมาทันที เธอจึงลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วประกายแสงแห่งความหวังก็ลุกโชนขึ้นมาในดวงตาของเธออีกครั้ง

แต่ครอบครัวของหลี่ฉินกับเฉินถิงถิงกลับไม่มีความมั่นใจเลยสักนิด

อย่างไรเสียสถานการณ์ในตอนนี้ก็เร่งด่วนมาก กว่ากำลังเสริมของหลิวซวินจะมาถึง พวกเธอก็อาจจะตายไปแล้วก็ได้!

"ฮ่า ฮ่า......"

"ดีมาก!"

"ญาติผู้พี่ พี่ช่างเหี้ยมหาญจริง ๆ!"

เทียนปั๋วหัวเราะด้วยความสำราญใจ

เมื่อสักครู่นี้เขาเกรงว่าหยางซู่คงไม่สามารถเอาชนะหลิวฉวนย่า ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าบุ่มบ่ามลงมือ