พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 166

ตอนนี้สร้อยคอถูกแกะสลักแล้ว นายท่านซูโทรไปขอที่อยู่ของฉินหมิงและคิดจะให้คนนำสร้อยคอไปส่งมอบให้เขา

ฉินหมิงมองดูเวลาและเห็นว่าอีกไม่นานก็จะถึงเวลาเลิกงานแล้ว เขาจึงไม่คิดรบกวนนายท่านซูอีกต่อไป

จากนั้นก็นัดแนะกับนายท่านซูว่าหลังเลิกงานเขาจะไปรับสร้อยเส้นนั้นเอง และอยากไปแสดงความขอบคุณต่อนายท่านซูด้วยตัวเอง

……

ตระกูลซูเป็นหนึ่งในสี่ตระกูลหลักแห่งเมืองเจียงเฉิน และยังเป็นตระกูลที่ด้อยที่สุดในบรรดาสี่ตระกูลหลักอีกด้วย

บ้านพักสุดหรูสไตล์คฤหาสน์ของตระกูลซูตั้งอยู่บนเชิงเขาอันเขียวชอุ่ม ห้อมล้อมไปด้วยทิวทัศน์ที่สวยสดงดงามราวกับสวรรค์บนดิน เป็นสถานที่อันเหมาะแก่การปลีกวิเวกและพักผ่อนอย่างที่สุด

บริเวณลานบ้าน

นายท่านซูนั่งอยู่กลางสวน กำลังเล่นหมากล้อม

คนที่เล่นหมากล้อมกับเขานั้นเป็นชายหนุ่มในวัยสามสิบต้น ๆ

ชายหนุ่มผู้นี้มีคิ้วได้รูปและดวงตาเป็นประกายและรูปลักษณ์ที่ดูสง่างาม เขาคือซูห่าว หลานชายคนโตของตระกูลซู เขายังเป็นบุคคลที่โดดเด่นที่สุดในบรรดาทายาทตระกูลซู และเป็นผู้สืบทอดลำดับแรกของ ตระกูลในอนาคตอีกด้วย

ถัดจากนายท่านซูและซูห่าวไป สาวสวยคนหนึ่งกำลังเข็นหญิงชราที่นั่งอยู่บนรถเข็น ทั้งสองคนกำลังยิ้มและดูเกมหมากล้อมอย่างเงียบ ๆ

หญิงชราคนดังกล่าวคือถังเฟิ่ง ภรรยาของนายท่านซู หางตาของเธอมีตีนกาเล็กน้อยและมีรูปคิ้วและดวงตาที่ดูใจดีทำให้คนที่มองเห็นรู้สึกดีตามไปด้วย

หญิงสาวสวยที่อยู่ข้างหลังเธอคือซูซินเหยา น้องสาวของซูห่าว

ซูซินเหยาอายุประมาณยี่สิบสองถึงยี่สิบสามปี มีคิ้วสีเข้ม ใบหน้าอ่อนเยาว์ ผิวขาวผ่อง ใบหน้างดงามและมีเสน่ห์ ราวกับดอกไม้ยามแรกแย้ม เธอมีความงามที่น่าทึ่งอยู่กับตัว

เช่นเดียวกับหลินหว่านชิง รายนั้นก็เป็นหนึ่งในสี่สาวงามที่ได้รับการยอมรับในเมืองเจียงเฉิน หลินหว่านชิงถือเป็นสาวงานอันดับหนึ่ง และซูซินเหยาอยู่ในอันดับที่สอง

ในแง่ของความงามและรูปร่างหน้าตา เธอเกือบจะสูสีกับหลินหว่านชิงเลยด้วยซ้ำ พวกเธอมีความงดงามไม่แพ้กัน แต่ละคนต่างมีจุดเด่นของตัวเอง

“คุณปู่ ผมแพ้อีกแล้ว”

“ปู่ยังเหนือกว่าผมเสมอ ผมนี่มันไม่เอาไหนเลย”

ซูห่าวถอนหายใจด้วยความรำคาญและยอมจำนน

"หมากล้อมก็เปรียบเสมือนชีวิตคนเรา!"