พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 167

แต่เนื่องจากการแกะสลักสร้อยคอเป็นงานฝีมือที่สลับซับซ้อน จึงต้องใช้เวลาพอสมควร จนกระทั่งเที่ยงวันนี้อาจารย์หานก็ทำผลงานชิ้นเอกสำเร็จลุล่วงลงไปได้

“คุณปู่ อาจารย์หานเป็นอันดับหนึ่งในบรรดาช่างฝีมือแกะสลักหยกอันโด่งดังในเจียงเฉิง ว่ากันว่าเขาฝึกฝนมาเกือบสิบปีแล้ว”

“ถ้าคุณปู่ไม่สนิทกับเขา ผมคิดว่าครั้งนี้เขาคงไม่รับปากตอบตกลง!”

ซูห่าวยิ้ม

“ใช่น่ะสิ ครั้งนี้ปู่ขอร้องเขาจนเกือบจะอารมณ์เสียอยู่แล้ว โชคดีที่สุดท้ายเขาก็ยังรับปากจะทำให้”

นายท่านซูหัวเราะและกล่าว

“คุณปู่ จี้ของสร้อยคอทั้งสองชิ้นนี้เป็นส่วนที่สำคัญที่สุดของหยกจักรพรรดิทั้งสองชิ้น และนับว่าคุ้มค่ากับเงินที่เสียไปมากทีเดียว”

“ยิ่งกว่านั้น นี่เป็นงานที่ต้องใช้ความมุมานะอุตสาหะของอาจารย์หานที่ผ่านการฝึกฝีมือมากกว่าสิบปี นี่ถือเป็นผลงานชิ้นเอกเลยก็ว่าได้”

“ปู่อยากจะยกสิ่งล้ำค่าแบบนี้ให้กับผู้อื่นฟรี ๆ จริงเหรอ?”

ซูซินเหยามุ่ยหน้าและพูดด้วยใบหน้าอมทุกข์

หยกจักรพรรดินับว่าเป็นของมีค่าและหายากมาก หากอิงตามราคาในท้องตลาด สร้อยหยกจักรพรรดิทั้งสองเส้นนี้แต่ละเส้นจะมีมูลค่าอย่างน้อยสามร้อยถึงสี่ร้อยล้านบาท!

สิ่งที่หายากยิ่งกว่านั้นคือการที่สร้อยทั้งสองเส้นนี้เป็นสร้อยชุดเดียวที่เหลืออยู่ก่อนที่อาจารย์หานจะวางมือไป ต่อจากนี้ในเมืองเจียงเฉินจะไม่มีผลงานเช่นนี้ออกมาอีกแล้ว นี่เป็นสิ่งของที่ไม่อาจประเมินราคาได้!

"แน่นอน!"

"ปู่ได้สัญญากับสหายต่างวัยฉินหมิงเอาไว้แล้วว่าจะยกสร้อยคอให้เขาหลังจากนำหยกไปแกะสลักเป็นสร้อยคอ และปู่จะไม่ยอมผิดคำพูดของตัวเองแน่!"

นายท่านซูพยักหน้าและกล่าว

“คุณปู่ หนูรู้ว่าปู่อยากจะขอบคุณที่เขายอมขายหยกจักรพรรดิให้ แต่ข้อตกลงก็คือข้อตกลง คุณปู่จ่ายเงินเขาก็ส่งของมาให้ ข้อตกลงก็ถือเป็นอันสิ้นสุดแล้ว!”

“ปู่ไม่เห็นจำเป็นต้องมอบของล้ำค่าถึงขนาดนี้ให้เขาเลย!”

ซูซินเหยาโน้มน้าวด้วยความไม่เห็นด้วย

“อะไรกัน หลานสนใจสร้อยคอสองเส้นนี้งั้นเหรอ?”

"ชอบมันมากขนาดนั้นเชียว?"

เมื่อนายท่านซูตระหนักได้ถึงบางสิ่ง เขาก็คาดเดาความคิดของหลานสาวได้อย่างรวดเร็ว

“ใช่ค่ะ ผู้หญิงที่ไหนก็ชอบสร้อยคอสวย ๆ แบบนี้ทั้งนั้น แล้วหนูจะไม่ชอบได้ยังไง!”

ซูซินเหยาพูดอย่างชอบใจ

“ถ้าหลานชอบก็เลือกสร้อยมาจากในนั้นสักเส้นหนึ่งก็แล้วกัน”