“ผู้อำนวยการเหยียน ได้โปรดปล่อยฉันไปเถอะ…”
เฉินถิงถิงขอร้องด้วยสีหน้าอ้อนวอน จิตใจสับสนวุ่นวายไปหมด ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรดี
“ถิงถิง ผู้หญิงสวย ๆ มีไว้สำหรับให้ผู้ชายชื่นชมเท่านั้น คุณควรใช้ข้อดีของตัวเองให้เกิดประโยชน์สิ!”
"ไม่ต้องกังวลไป ตราบใดที่คุณอยู่กับผม ผมรับรองเลยว่าคุณจะได้รับการเลื่อนตำแหน่ง และเพิ่มเงินเดือนในอนาคตแน่นอน คุณจะได้ทุกอย่างในบริษัทนี้ ชี้นกเป็นนก ชื้ไม้เป็นไม้!"
เหยียนซ่งไท่หัวเราะเบา ๆ และฉวยโอกาสตอนที่เฉินถิงถิงอ่อนแอ เขาก็กอดเฉินถิงถิง จากนั้นจูบแก้มของเฉินถิงถิง
เฉินถิงถิงอยากต่อต้านขัดขืน แต่เมื่อเธอคิดถึงแม่ของเธอที่นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล และการเรียนของน้องชายของเธอ เธอก็ไม่อาจรวบรวมความกล้าที่จะขัดขืนได้
ในขณะนั้น สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและสิ้นหวัง...
ก็อก ๆ!
ในตอนนั้นมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ฉินหมิงเปิดประตูเดินเข้าไป พร้อมกับเอกสารเข้าทำงานจากแผนกบุคคลในมือของเขา
เมื่อเห็นเหตุการณ์ในห้อง ฉินหมิงก็ตกใจไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น
เฉินถิงถิงก็ได้สติขึ้นมา สีหน้าของเธอแดงก่ำ เธอก็รีบผลักเหยียนซ่งไท่ออกไป
เขาเกือบจะได้ผู้หญิงคนนี้แล้ว แต่คิดไม่ถึงว่าจะถูกฉินหมิงขัดจังหวะจนเสียเรื่อง เหยียนซ่งไท่โกรธจัด และถลึงตามองไปที่ฉินหมิง "แกเป็นใครกัน?"
“ใครอนุญาตให้เข้ามา ออกไปซะ!”
“ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะรบกวนคุณ...”
ฉินหมิงยิ้มอย่างเคอะเขิน และรีบถอยกลับออกไป
ขณะที่เขาปิดประตู จู่ ๆ เขาก็เผอิญได้สบตาของเฉินถิงถิงที่เต็มไปด้วยน้ำตา เธอมองเขาอย่างอ้อนวอนอย่างอับจนหนทาง
เฉินถิงถิงไม่รู้ว่าฉินหมิงคือใคร แต่เธอหวังว่าฉินหมิงจะอยู่ต่อหรือช่วยเธอไว้
ปึง!
เมื่อประตูปิดลง ภาพลวงตาเดียวของเฉินถิงถิงก็พังทลาย
เธอรู้ดีว่าเหยียนซ่งไท่มีตำแหน่งระดับสูง เขาไม่เพียงแต่เป็นหัวหน้าสำนักงานผู้อำนวยการเท่านั้น แต่ยังเป็นคนที่มีอิทธิพลที่สุดในบริษัทอีกด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...