พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 292

ผู้เห็นเหตุการณ์เอาแต่บ่นอุบและรู้สึกผิดหวังกับการคุยโว้อวดของเผิงปิง

“เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงพ่ายแพ้ให้กับคนอื่นจากการโจมตีเพียงครั้งเดียวแบบนี้!”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยตกตะลึง

ก่อนหน้านี้เธอคิดว่าเผิงปิงเป็นคู่ต่อสู้ที่ใครก็คงรับมือได้ยากจริง ๆ แต่ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าอีกฝ่ายก็แค่คุยโว!

"บ้าจริง!"

“เขาก็เป็นแค่พวกขี้โม้ และฉันก็เกือบติดกับเขาเสียแล้ว!”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยพูดด้วยความโกรธ และความรู้สึกดี ๆ ที่เธอมีต่อเผิงปิงก็มลายหายไปทันที

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอจำได้ว่าเธอเคยถูกอีกฝ่ายล่อหลอกก่อนหน้านี้ แถมยังเกิดจะชื่นชมเขาอีก นั่นยิ่งทำให้เธอรู้สึกโกรธมากยิ่งขึ้นและอยากจะพุ่งไปข้างหน้าและเตะเผิงปิงสักป้าบ!

“ฉันเตือนเธอตั้งแต่แรกแล้วว่าเธอจะถูกเขาหลอก แต่เธอไม่ฟังฉันเอง!”

“ทักษะภายนอกอันน้อยนิดของเขายังห่างชั้นจากการเป็นปรมาจารย์กำลังภายในที่แท้จริง!”

“แล้วเขาจะเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้ได้ยังไง!”

ฉินหมิงหัวเราะเย้ยหยัน

“นายพูดเหมือนกับนายมีพลังมากกว่าเขาอย่างนั้นแหละ!”

“ถ้าเป็นนาย นายก็คงถูกคนอื่นตบจนติดพื้นไปแล้ว!”

เซี่ยเสี่ยวเตี๋ยเหลือบมองฉินหมิงด้วยความรังเกียจ และเธอก็จัดหมวดหมู่เผิงปิงและฉินหมิงไว้ด้วยกัน ทั้งสองคนไม่ใช่คนดี!

เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะของทุกคน ใบหน้าของเผิงปิงก็แดงก่ำ อายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี!

หลังจากการต่อสู้เมื่อครู่นี้ เขาก็ได้ตระหนักว่าประธานเว่ยเป็นปรมาจารย์กังฟูตัวจริง อีกฝ่ายแข็งแกร่งกว่าเขามาก แม้ว่าจะมีเขารวมกันสิบคน ก็ไม่อาจจะทัดเทียมอีกฝ่ายได้!

ถ้าเขายังใจกล้าหน้าด้านคิดจะต่อต้านไปมากกว่านี้ เขาอาจจะจบลงด้วยอาการบาดเจ็บภายในก็เป็นได้!

“มานี่ หักขาเด็กคนนี้แล้วโยนออกไป!”

ประธานเว่ยสั่งอย่างเย็นชา

อันธพาลทั้งสองที่อยู่ข้าง ๆ เขาหยิบท่อนเหล็กขึ้นมาทันทีและเดินไปหาเผิงปิงด้วยท่าทางดุร้าย