พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 316

ฉินหมิงหยิบเครื่องสำอางที่เตรียมมาเป็นพิเศษออกมาแล้วมอบให้ซูซินเหยา

“เครื่องสำอางยี่ห้ออาร์ทิสทรีเหรอ?”

ดวงตาของซูซินเหยาเป็นประกาย เธอค่อนข้างประหลาดใจ

ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา เครื่องสำอางของอาร์ทิสทรีกรุ๊ปได้รับความนิยมอย่างมากในเจียงเฉิง เดิมทีเธอต้องการซื้อสองชุดเพื่อทดสอบผลลัพธ์ที่ได้ แต่เนื่องจากปัญหาสินค้าขาดตลาด ห้างสรรพสินค้าหลายแห่งจึงไม่มีสินค้าในสต๊อก เธอจึงล้มเลิกความคิดนี้ลงชั่วคราว

"ใช่แล้ว ก่อนหน้านี้ซูกรุ๊ปเมตตาให้ความร่วมมือกับบริษัทของเราในการซื้อขายสมุนไพรจีน ฉันไม่เคยมีโอกาสขอบคุณเลย"

"เวชสำอางสองชุดนี้เป็นเพียงการแสดงความขอบคุณเล็ก ๆ น้อย ๆ ของผม ถือเป็นของขวัญมอบให้คุณก็แล้วกันนะ ขอบคุณมาก..."

ฉินหมิงยิ้มและกล่าว

“ฉันจะรับของขวัญไว้ แต่คุณไม่จำเป็นต้องขอบคุณหรอก”

“คืนนั้นคุณช่วยชีวิตฉันไว้ ฉันสิที่ควรจะขอบคุณคุณ!”

ความทรงจำของซูซินเหยาในตอนที่ถูกโจมตีครั้งก่อนยังคงตามหลอกหลอนเธออยู่

หากไม่ได้ฉินหมิงที่ทั้งฉลาดและกล้าหาญเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเธอในเวลานั้น หากเธอต้องตกไปอยู่ในเงื้อมมือของอาชญากรก็ไม่รู้ว่าจะต้องประสบพบเจอกับชะตากรรมที่เลวร้ายเพียงใด!

เมื่อใดที่เธอคิดถึงความกล้าหาญและสง่างามของฉินหมิงในคืนนั้น นอกเหนือจากความซาบซึ้งใจแล้ว ความรู้สึกแปลก ๆ ที่ยากจะอธิบายก็ก่อตัวขึ้นในใจเธอด้วย

“ถ้าอยากจะขอบคุณผมงั้นว่างวันไหนก็เลี้ยงข้าวผมสักมื้อแล้วกัน”

ฉินหมิงพูดติดตลก

“ฉันก็อยากจะเลี้ยงอาหารคุณสักมื้ออยู่หรอกนะ แต่คนที่คุณชอบคือหลินหว่านชิง คุณไปกินข้าวกับผู้หญิงคนอื่นลับหลังแบบนี้ ถ้าเธอรู้เข้าไม่กลัวว่าเธอจะโกรธหรือไง?”

ดวงตาสวยได้รูปของซูซินเหยาเหลือบมองเขาเบา ๆ เธอค่อนข้างไม่พอใจกับความชอบของฉินหมิงที่มีต่อหลินหว่านชิง

“เพื่อนก็กินข้าวด้วยกันเป็นเรื่องปกติ เธอจะโกรธทำไม”

ฉินหมิงชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่สามารถเดาได้ว่าซูซินเหยาหมายถึงอะไรจากคำเหล่านี้ เขาทำได้เพียงแอบถอนหายใจในใจว่าหัวใจของผู้หญิงเหมือนเข็มในทะเล และเป็นการยากที่จะเข้าใจจริง ๆ!

ในขณะนี้นายท่านซูเดินเข้ามาแล้วพูดว่า "ฉินหมิงได้เวลาแล้ว มาเริ่มเล่นแร่แปรธาตุกันเถอะ!"

"ได้เลยครับ"