พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 369

ฉินหมิงไม่ได้คิดมากขนาดนั้น

เขาคิดว่านี่เป็นปฏิกิริยาตามสัญชาตญาณของหลี่เจียฮุ่ยหลังจากที่เพิ่งผ่านพ้นวิกฤติ เธอจึงสูญเสียความสงบไปชั่วคราว

นี่ไม่ได้อธิบายอะไร

ด้านข้างเขา ซุนกวนชงอดทนกับความเจ็บปวดที่หน้าอกและตะเกียกตะกายขึ้นจากพื้น

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าฉินหมิงพบสถานที่แห่งนี้ได้ยังไง แต่สิ่งหนึ่งที่เขารู้ดีก็คือฉินหมิงจะไม่ปล่อยเขาไปง่าย ๆ!

ขณะที่ความสนใจของฉินหมิงมุ่งไปที่หลี่เจียฮุ่ยเพียงคนเดียว เขาก็ขยับตัวย่องไปทางประตูห้อง จากนั้นก็หันหลังกลับ วิ่งออกไปข้างนอกราวกับว่าเขากำลังหนีเอาชีวิตรอด

“คิดหนี? ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก!”

ฉินหมิงแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา ถอดเสื้อคลุมของเขาออกแล้วสวมให้หลี่เจียฮุ่ย จากนั้นเขาก็อุ้มหลี่เจียฮุ่ยขึ้นมา ไล่ตามซุนกวนชงไปอย่างรวดเร็ว

“คุณหลัว ช่วยฉันด้วย…”

ซุนกวนชงวิ่งและตะโกนร้องขอความช่วยเหลืออย่างบ้าคลั่ง

ปึก!

ฉินหมิงเร็วมาก ตามเขาทันในชั่วพริบตา

เขาเตะซุนกวนชงจากกลางหลัง ทำให้ซุนกวนชงล้มลงกับพื้นในท่าสุนัขคลาน

ซุนกวนชงล้มลุกคลุกคลาน พยายามลุกขึ้นด้วยสภาพสะบักสะบอมมาก

แต่ฉินหมิงได้ยื่นเท้าออกไปแล้วเหยียบลงตรงกลางหลังของเขาอย่างแรง กดเขาให้นอนอยู่บนพื้นไม่อาจขยับตัวไปไหนได้

อันที่จริงในวิลล่าหลังนี้มียามรักษาความปลอดภัยอยู่ไม่น้อย แต่เมื่อสักครู่นี้ที่ฉินหมิงบุกเข้ามาจากด้านนอกเพื่อช่วยคน เขาได้ล้มคนของหลัวซื่อฉงไปเป็นจำนวนมาก

สิ่งนี้ทำให้หลัวซื่อฉงตื่นตระหนกมาก เขารีบนำกลุ่มคนมาที่ห้องโถงหลักโดยไม่รอช้า

เมื่อทั้งสองฝ่ายพบกันในสนาม พวกเขาก็ยืนเผชิญหน้ากัน

“ไอ้หนู เป็นแก ทำไมแกถึงมาอยู่ที่นี่”

“แกหาที่นี่เจอได้ยังไง!”

หลัวซื่อฉงตกใจมากเมื่อเห็นฉินหมิง

เขาไม่คิดฝันเลยว่าตัวเองเพิ่งจะส่งคนไปลักพาตัวหลี่เจียฮุ่ย กระทั่งยังไม่ได้เริ่มแผนการต่อไป ฉินหมิงก็ชิงบุกมาหาถึงหน้าประตูเองแล้ว