“อืม ฉันเชื่อนาย...”
เมื่อสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นจากฝ่ามือของฉินหมิง หลี่เจียฮุ่ยก็ยิ้มอย่างเงียบ ๆ ความรู้สึกปลอดภัยที่อธิบายไม่ได้เข้าคลอบคลุมหัวใจของเธอ
“ไอ้หนู แกอวดเก่งมากพอแล้วหรือยัง?”
“ฉันจะให้โอกาสแกหนึ่งครั้ง ปล่อยนายน้อยซุนเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เกรงใจ!”
หลัวซื่อฉงตะคอกอย่างเย็นชา ก่อนโบกมือของเขาให้กลุ่มลูกน้องก็เข้าล้อมรอบฉินหมิงและหลี่เจียฮุ่ย
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าฉินหมิงพบเขาได้ยังไง แต่ฉินหมิงกล้าบุกเข้ามาในถิ่นของเขาเพียงลำพัง นี่เป็นการรนหาที่ตายอย่างไม่ต้องสงสัย!
อย่างไรก็ตาม เนื่องจากซุนกวนชงยังอยู่ในมือของฉินหมิง เขาจึงต้องระมัดระวังอย่างมาก ไม่กล้าหุนหันพลันแล่น
“แกให้ฉันปล่อยเขา ถ้าฉันปล่อยเขา งั้นฉันก็คงโง่แล้ว!”
ฉินหมิงเยาะเย้ย
ใบหน้าของหลัวซื่อฉงมืดครึ้ม "ถ้างั้นแกต้องการอะไร"
“อย่างที่ฉันบอกไปเมื่อสักครู่นี้ พวกแกสองคนกล้าทำร้ายเจียฮุ่ย ฉันจะให้พวกแกชดใช้อย่างแสนสาหัส!”
“ฉันพูดได้ทำได้!”
ฉินหมิงจ้องไปที่ซุนกวนชงที่อยู่แทบเท้าของเขาด้วยสายตาคมกริบ พูดอย่างเย็นชาว่า "ซุนกวนชง ตอนนี้เริ่มจากแกก่อนก็แล้วกัน!"
ซุนกวนชงสัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าที่เยือกเย็นจากตัวของฉินหมิง เขาก็หวาดกลัวมากแม้แต่น้ำเสียงของเขาก็สั่นเครือเล็กน้อย "แก...แกคิดจะทำอะไร?”
“ฉันเคยเตือนแกแล้ว อย่ามายุ่งกับฉัน!”
“แต่แกไม่เพียงแต่สร้างปัญหาให้กับฉันครั้งแล้วครั้งเล่า ยังหนักข้อขึ้นไปอีก!”
“หม่าลู่เต็มใจที่จะติดตามแก นั่นเป็นเพราะเธอยินดีเอง ฉันไม่มีอะไรจะพูดถ้าแกพาเธอไป”
“แต่แกไม่ควรมุ่งเป้ามาที่เจียฮุ่ย นี่ล้ำเส้นขีดจำกัดของฉันแล้ว!”
“ในเมื่อแกอยากตายมาก งั้นฉันจะช่วยสนองให้!”
ใบหน้าของฉินหมิงเต็มไปด้วยความเย็นชา ยิ่งพูดเขาก็ยิ่งโกรธ ยกเท้าขึ้นและเตะเข่าของซุนกวนชงอย่างแรง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...