พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 37

“ครับ!”

รปภ.ที่ก่อนหน้านี้โดนฉินหมิงอัดไปในใจก็ยังคงมีโทสะ ตอนนี้เมื่อรู้แล้วว่าที่จริงเหยียนซ่งไท่เป็นผู้ร้าย พวกเขาก็ระบายความโกรธใส่เหยียนซ่งไท่ทันที

หลังจากนั้นพวกเขาก็จับเหยียนซ่งไท่และเหยียนเก๋อเมิ่งทีละคนอย่างไม่ปราณี แล้วลากทั้งสองคนออกไปเหมือนลากสุนัขตาย!

เมื่อเห็นฉากนี้ หัวใจของเฉินถิงถิงเต้นไม่เป็นส่ำและเธอก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อยู่นาน

เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่าฉินหมิงจะเป็นคนช่วยชีวิตหลินหว่านชิงไว้ และหลินหว่านชิงไม่ลังเลที่จะไล่ผู้บริหารบริษัทระดับอย่างเหยียนซ่งไท่ออกเพื่อมอบความยุติธรรมแก่ฉินหมิง!

หากเธอรู้ว่าฉินหมิงมีความสามารถมากและมีคนหนุนหลังที่แข็งแกร่งขนาดนี้ เธอก็คงไม่กลัวจนไปร่วมมือกับเหยียนซ่งไท่ใส่ความเขาแน่

เสียดายที่เมื่อเธอเข้าใจมันก็สายเกินไปแล้ว!

“เลขาฉิน ฉันขอโทษนะคะ คุณช่วยฉันไว้แต่ฉันกลับเนรคุณ…”

“ฉันผิดไปแล้ว ฉันต้องขอโทษคุณจริง ๆ …”

ฉินถิงถิงทั้งรู้สึกผิดทั้งรู้สึกเสียใจ เธอคำนับก้มหัวต่ำให้ฉินหมิงเพื่อขอโทษเขาด้วยใจจริง

ฉินหมิงแค่นเสียงเย็นชา เขาหันหน้าหนีและไม่สนใจเธอ

เฉินถิงถิงรู้ดีว่าครั้งนี้เธอทำร้ายฉินหมิงหนัก เธอไม่กล้าหวังว่าฉินหมิงจะให้อภัยเธอ จากนั้นเธอก็หันกลับมาคำนับหลินหว่านชิง “ประธานหลินดิฉันขอโทษนะคะ อีกสักครู่ฉันจะไปยื่นขอลาออกที่ฝ่ายบุคคล…”

ใบหน้าเฉินถิงถิงเต็มไปด้วยความขมขื่น ถึงแม้คนที่รังแกเธออย่างเหยียนซ่งไท่จะถูกไล่ออกแล้วแต่เธอก็ไม่รู้สึกดีเลยสักนิด

เธอเนรคุณต่อฉินหมิง เธอนี่มันแย่จริง ๆ แล้วจะเอาหน้าที่ไหนอยู่ต่อไม่ต้องพูดถึงเรื่องการที่ต้องเผชิญหน้ากับฉินหมิง

อีกอย่างฉินหมิงยังเป็นคนที่ช่วยชีวิตหลินหว่านชิงไว้ เธอทำเรื่องเลวร้ายลงไปขนาดนี้ หลินหว่านชิงไม่มีทางให้เธออยู่บริษัทนี่ต่อไปแน่!

“ไม่ต้องค่ะ!”

“ฉันบอกแล้วว่าฉันจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้าย ฉันพูดจริงทำจริง!”

“คนเราเมื่อพลาดไปแล้วรู้จักแก้ไข ในเมื่อคุณกลับใจได้ทันเวลา ครั้งนี้ฉันก็จะให้อภัยคุณ!”

หลินหว่านชิงพูดนิ่ง ๆ และใจกว้าง

แม้ว่าการกระทำของเฉินถิงถิงจะเกินไป แต่เฉินถิงถิงเองก็เป็นผู้ถูกกระทำ เห็นแก่ที่เฉินถิงถิงที่กลับใจได้ หลินหว่านชิงก็เลยคิดอยากจะให้โอกาสเธออีกครั้ง

“คุณ…ที่คุณพูดคือจะยอมให้ฉันอยู่ที่นี่ต่อไปเหรอคะ?”

“จริง ๆ ใช่ไหมคะ?”

เฉินถิงถิงตะลึงสีหน้าดูไม่อยากจะเชื่อ

“ใช่! และหวังว่าต่อไปคุณจะเข็ดหลาบและไม่ทำแบบนี้อีก!”

หลินหว่านชิงพยักหน้า

“ขอบคุณนะคะประธานหลิน ขอบคุณนะคะ…”

“ต่อไปฉันจำบทเรียนนี้ไปจนวันตาย ฉันจะไม่ทำให้คุณผิดหวังค่ะ…”

เฉินถิงถิงดีใจมากจนน้ำตาไหลพราก แล้วคำนับขอบคุณหลินหว่านชิงไม่หยุด

“เอาล่ะ คุณกลับไปทำงานเถอะ!”

หลินหว่านชิงยิ้มบาง

เฉินถิงถิงลังเลเล็กน้อยจากนั้นก็รวบรวมความกล้าเดินเข้าไปตรงหน้าฉินหมิง

“เลขาฉิน ขอบคุณคุณนะคะที่ช่วยฉัน…”

ใบหน้าเฉินถิงถิงแดงก่ำ เธอคำนับฉินหมิงด้วยใจจริง จากนั้นก็ไม่มีความกล้าที่จะมองหน้าฉินหมิงอีก เธอหันหลังกลับและจากไปราวกับกำลังวิ่งหนี

ไม่นานในห้องสำนักงานก็เหลือคนแค่สามคน ฉินหมิง หลินหว่านชิงและหานซี

“ฉินหมิง ขอโทษด้วยนะที่เรื่องเมื่อกี้ฉันโทษนาย หวังว่านายจะไม่ถือสา…”

หานซีลังเลเล็กน้อย จากนั้นเธอก็กัดฟันขอโทษฉินหมิง

“ไม่เป็นไร ผมเข้าใจได้ครับ”

ฉินหมิงพูดยิ้มตอบ

“ฉินหมิง นายนี่มันจริง ๆ เลย!”

“เพิ่งจะมาบริษัทวันแรกไม่ทันไร ก็จะทำให้ฉันต้องไล่ผู้อำนวยการสำนักประธานออกเลยนะ!”

“หากฉันให้นายอยู่บริษัทนี้ต่อไป คงจะดีซะเหลือเกินสินะ!”

หลินหว่านชิงเดินเข้ามาหาและมองฉินหมิงมีสีหน้าโกรธเคือง

ฉินหมิงมองเธอใจเต้นระรัว

“แม้เหยียนซ่งไท่จะมีความสามารถก็เถอะแต่นิสัยของเขาไม่เอาไหน บริษัทของเราไม่ต้องการสวะแบบนี้หรอก!”

“แต่ว่าสิ่งที่นายทำไปมันก็ไม่เหมาะสม นายก่อเรื่องราวใหญ่โตขนาดนี้ แน่นอนว่ามันทำให้เสียภาพลักษณ์ของบริษัท!”

“เห็นว่าเป็นความผิดพลาดที่นายทำไปโดยไม่ตั้งใจ ครั้งนี้ถือว่าช่างมันก็แล้วกัน แต่อย่าให้มีครั้งต่อไปไม่อย่างนั้นฉันจะไม่ปล่อยนายแน่!”

หลินหว่านชิงยกกำปั้นน้อยพูดด้วยความโกรธ เธอแค่อยากจะเตือนฉินหมิงเท่านั้นไม่ได้โกรธจริงจัง

“คุณวางใจเถอะครับ ขอแค่คุณไม่โกรธผมต่อไปผมจะเชื่อฟังคุณทุกอย่าง”

ฉินหมิงคิดว่าขอแค่ให้หลินหว่านชิงไม่โกรธเขา เรื่องอื่นที่เหลือก็ไม่สำคัญ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน