พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 38

“ก็ดี!”

หลินหว่านชิงกรอกตาใส่ฉินหมิงด้วยท่าทางน่ามอง แต่พอเห็นแผลที่ฝ่ามือฉินหมิงเธอถามด้วยความเป็นห่วง “ว่าแต่แผลที่มือนายเป็นอย่างไรบ้าง?”

“บริษัทของเรามีห้องพยาบาลเฉพาะนะ เดี๋ยวฉันพานายไปเอง”

ฉินหมิงลังเลเล็กน้อย แผลที่มือเขาก็แค่บาดเจ็บที่ผิวหนังถาก ๆ ไม่ได้ร้ายแรงอะไร

แต่ว่าไปที่ห้องพยาบาลทำความสะอาดและฆ่าเชื้อก็ช่วยหลีกเลี่ยงการติดเชื้อที่บาดแผลได้

“หว่านชิงเมื่อวานเธอก็ไม่ได้มาที่บริษัทมีงานเป็นกองที่รอให้เธอจัดการเพียบเลย เดี๋ยวฉันพาฉินหมิงไปทำแผลที่ห้องพยาบาลเอง!”

หานซีฉวยโอกาสชวนฉินหมิง

“เธอน่ะเหรอ?”

หลินหว่านชิงมองหานซีด้วยความแปลกใจ ถ้าจำไม่ผิดหานซีไม่ค่อยชอบหน้าฉินหมิงเพราะเรื่องเมื่อเช้าไม่ใช่เหรอ?

อีกทั้งนิสัยของหานซีหยิ่งยโสมาก เธอมักจะเมินพวกผู้ชายเสมอ

ตอนนี้ปรากฏว่าหานซีร้องขออยากจะพาฉินหมิงไปห้องพยาบาลเอง นี่เป็นเรื่องหายากจริง ๆ

“ก็ฉันเข้าใจผิดหลงเชื่อคำโกหกของเหยียนซ่งไท่ เลยเข้าใจฉินหมิงผิดไปหน่อย”

“เพราะฉะนั้นฉันเลยจะพาเขาไปห้องพยาบาลถือว่าเป็นการขอโทษเขาละกัน…”

ใบหน้าสวยของหานซีแดงเล็กน้อย เพราะสายตาของหลินหว่านชิงทำให้หานซีรู้สึกกระอักกระอ่วน

“อืม อย่างนั้นเธอก็พาเขาไปเถอะ”

หลินหว่านชิงยิ้มเล็กน้อย ไม่ได้เอามาใส่ใจ

…

หลังจากที่ฉินหมิงทำความสะอาดแผลและพันแผลที่ห้องพยาบาลเสร็จแล้วเขาก็กลับมาที่สำนักงานผู้บริหารอีกครั้ง

เนื่องจากเหยียนซ่งไท่ถูกไล่ออกไปแล้ว หลินหว่านชิงจึงมอบหมายให้ผู้อำนวยการระดับสูงคนหนึ่งไปที่สำนักงานผู้บริหารเพื่อคอยดูแลงานต่าง ๆ

อีกฝ่ายเป็นชายวัยกลางคนในวัยสี่สิบกว่าปี เขามีชื่อว่าจั้วหลิวเจิ้นซึ่งต่อไปเขาจะมาเป็นผู้อำนวยการสำนักงานผู้บริหาร

ในสำนักงานผู้บริหารมีเลขานุการประธานถึงสามคนด้วยกัน

นอกจากฉินหมิงและเฉินถิงถิงแล้ว ก็ยังมีหญิงสาวอีกคนหนึ่งที่ชื่ออู๋จิ้ง

อู๋จิ้งอยู่ในช่วงอายุสามสิบต้น ๆ และทำงานที่บริษัทได้สามปีแล้ว เธอสวมสูทดูเป็นทางการสีดำ สวมแว่นสายตาสั้นแบบไร้ขอบ เธอดูเหมือนคนเฉียบแหลมและมีความสามารถ

หลิวเจิ้นจัดการให้ฉินหมิงอยู่กับอู๋จิ้งเพื่อให้ฉินหมิงเรียนรู้งานพื้นฐานจากอู๋จิ้ง