“เลขาฉินเขามีทักษะการแพทย์นิดหน่อยน่ะ ที่เขามากับพี่ครั้งนี้มาเพื่อตรวจสุขภาพแม่ของเราเลยนะ เผื่อว่าพอจะช่วยอะไรแม่ของเราได้บ้าง”
เฉินถิงถิงอธิบายด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ
“อะไรนะพี่ เขาเป็นหมอเหรอ?”
เฉินฮ่าวประหลาดใจและงงมาก ในเมื่อเขาเป็นเลขานุการแล้วทำไมถึงเป็นหมอไปได้ล่ะ?
“ผมไม่ได้เป็นหมอหรอกครับ”
“แต่ว่า ผมเคยเรียนทักษะทางการแพทย์ของบรรพบุรุษมาน่ะครับ”
ฉินหมิงยิ้ม เขาวางตะกร้าผลไม้ไว้บนตู้ข้างเตียงโรงพยาบาล
“ที่แท้ก็มือสมัครเล่น!”
เฉินฮ่าวขมวดคิ้วและพูดโผงผางออกมา “นี่พี่ ในโรงพยาบาลมีหมอเฉพาะทางเยอะขนาดนี้ยังรักษาแม่เราไม่หาย นี่พี่พามือสมัครเล่นมาจะมีประโยชน์หรือไง?”
“เฉินฮ่าว นายอย่าพูดจาเหลวไหล!”
“เลขาฉินเขามีเจตนาดี ทำไมถึงทำตัวไม่มีมารยาทอย่างนี้ใส่เขา!”
เลขาเฉินตำหนิอย่างไม่พอใจ หลังจากนั้นเธอก็หันไปยิ้มให้ฉินหมิงอย่างขอโทษขอโพย “เลขาฉินคะ น้องชายฉันไม่ค่อยรู้ความปากไม่มีหูรูด คุณอย่าไปสนใจคำของเขาเลยนะคะ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมเข้าใจอารมณ์ของเขา”
ฉินหมิงพูดพลางยิ้มตอบ
เฉินฮ่าวอยากอ้าปากพูด แต่ก็เพราะมารยาทเขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก
แต่ว่าในใจเขาไม่สบอารมณ์อย่างมาก และเขาระแวงฉินหมิงมากอีกด้วย
เขารู้ดีว่าพี่สาวของตนนั้นโตมาสวยมาก หัวกระไดที่บ้านไม่เคยแห้ง ตอนที่แม่เริ่มป่วยก็มีผู้ชายหลายคนอาศัยข้ออ้างนี้เข้าหาพี่สาวของเขา
เขาสงสัยว่าฉินหมิงใช้ทักษะการแพทย์มาเป็นข้ออ้าง แล้วมีเจตนาไม่ดีต่อพี่สาวของเขาหรือเปล่า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน
พระเอกน่ารำคาญ...
รออัพเดท ตอนต่อ ๆ ไป ครับ...