พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 42

“เลขาฉินคะ แม่ฉันเป็นอย่างไรบ้างคะ?”

เฉินถิงถิงถามด้วยสีหน้ากังวล

“อาการค่อนข้างซับซ้อนน่ะครับ ยากที่จะอธิบายให้ฟังสั้น ๆ ได้ในประโยคเดียวน่ะครับ”

“แต่โชคดีที่เป็นเพียงปัญหาเล็ก ๆ น้อยๆ เช่นการอักเสบน่ะครับ ตอนนี้ยังไม่มีอาการร้ายแรงอะไรขอแค่เพียงให้ผมฝังเข็มให้สักครั้งแล้วกินยาจีนสักสองสามวัน อาการก็คงจะหายขาดได้ครับ "

ฉินหมิงยิ้มและพูดปลอบใจ

หลี่ฉินจะได้รับการรักษามาพักหนึ่งแล้ว อาการไขสันหลังที่เสียหายก็ได้ฟื้นตัวขึ้น แต่ภาวะแทรกซ้อนบางอย่างยังคงอยู่

หากตอนนี้รีบรักษาให้ทันอาการภาวะแทรกซ้อนเหล่านี้ก็ไม่ได้เป็นเรื่องใหญ่อะไร แต่ถ้ายังปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไป ผลลัพธ์ที่ตามมาอาจร้ายแรงมาก เบาหน่อยก็เป็นอัมพาตถ้าอาการหนักก็อันตรายถึงชีวิต

“คุณสามารถรักษาให้หายได้เหรอคะ?”

“จริงเหรอคะ? ดีมาก ๆ เลยค่ะ!”

เฉินถิงถิงดีใจมาก

ตอนแรกเธอก็แค่อยากจะลองดู ไม่ได้คาดหวังในทักษะการแพทย์ของฉินหมิงเลย

แต่ที่คาดไม่ถึงว่าฉินหมิงบอกว่าอาการป่วยนี้สามารถรักษาได้

เธอจึงดีใจและก็ตื่นเต้นมาก

“ปัญหาเล็กน้อยอย่างนั้นเหรอ?”

“หมอเฉพาะทางที่โรงพยาบาลก็ยังรักษาแม่พวกเราไม่หาย นี่คุณยังจะมาบอกว่านี่เป็นปัญหาเล็กน้อยอย่างนั้นเหรอ!”

“นี่พี่ พี่ดูไม่ออกจริง ๆ น่ะเหรอ ก็เห็นอยู่ว่าเขากำลังพูดเรื่องไร้สาระ พี่อย่าไปหลงกลเขานะ!”

เฉินฮ่าวดึงแขนพี่สาวของเขาและมองฉินหมิงพร้อมรอยยิ้มหยัน

ตอนนี้เขามั่นใจแล้วว่าที่ฉินหมิงพูดมาคือเรื่องไร้สาระทั้งหมด จุดประสงค์ไม่มีอะไรมากกว่าอยากจะเอาใจพี่สาวของเขา!

“นี่มัน…”

เฉินถิงถิงตั้งตัวได้อย่างรวดเร็วราวกับว่ามีน้ำเย็นถูกเทราดลงบนหัวของเธอ

ก่อนนี้ทางด้านโรงพยาบาลก็เคยบอกเธอแล้วว่าที่แม่เป็นนั่นคืออาการบาดเจ็บที่ไขสันหลัง สิ่งนี้ไม่สอดคล้องกับอาการอักเสบที่ฉินหมิงกล่าวถึงโดยสิ้นเชิง!

ถ้านำสองฝั่งนี้มาเปรียบกัน ฉินหมิงนั้นเป็นหมอสมัครเล่น แน่นอนว่าเธอต้องเชื่อทางโรงพยาบาลมากกว่าอยู่แล้ว!

“เลขาฉินคะ คุณดูผิดไปหรือเปล่าคะ?”

“ตอนนี้แม่ของฉันแค่ลุกขึ้นนั่งก็กินแรงมากแล้ว นี่มันคงไม่ใช่ปัญหาเล็ก ๆ หรอกมั้งคะ?”

เฉินถิงถิงพูดอย่างลังเล ชักสงสัยในทักษะการแพทย์ของฉินหมิง เธอคิดว่าทักษะการแพทย์ของฉินหมิงอาจจะยังไม่พอและตรวจไม่พบอาการป่วยของแม่เธอ

“ผมไม่ได้ดูผิดนะครับ!”

“คุณวางใจเถอะครับ ผมบอกว่าสามารถรักษาได้ก็ต้องรักษาได้!”

ฉินหมิงพูดอย่างจริงจัง

“อย่างนั้นเหรอ?”

“อย่างนั้นคุณกล้ารับประกันว่าจะรักษาแม่ผมให้หายร้อยเปอร์เซ็นต์ได้ไหมล่ะ!”

เฉินฮ่าวยิ้มเย็นชา

“ไม่ได้ครับ!”

“การรักษาแบบนี้ไม่สามารถรับประกันว่าจะหายร้อยเปอร์เซ็นต์ได้หรอกนะครับ!”

“แต่ว่าผมแน่ใจอย่างน้อยก็เก้าสิบเปอร์เซ็นต์!”

ฉินหมิงพูดตามความจริง

แม้แต่ไข้หวัดธรรมดาก็ไม่มีหมอคนไหนกล้ารับประกันร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าจะไม่เกิดปัญหา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงโรคที่ซับซ้อนเช่นโรคแทรกซ้อนแบบนี้

เก้าสิบเปอร์เซ็นต์นี่ก็ถือว่าเยอะมากแล้ว!

“ว่าแล้วต้องเป็นอย่างนี้!”

“นี่พี่ เห็นแล้วใช่ไหมว่าเขาหลอกลวงพวกเรา!”

เฉินฮ่าวแสยะยิ้ม

เขาคิดไว้อยู่แล้วเชียวว่าฉินหมิงจะต้องไม่ใช่คนดี สำหรับเขาแล้วขอแค่ฉินหมิงไม่กล้ารับประกันว่าจะรักษาให้หายร้อยเปอร์เซนต์ ก็ถือว่าไม่มีประโยชน์อะไร!

หลังจากที่ฉินหมิงหลอกลวงพี่สาวของเขา ไม่ว่าอาการป่วยของแม่พวกเขาจะสามารถรักษาให้หายขาดได้หรือไม่ก็ตาม ฉินหมิงก็สามารถหาข้อแก้ตัวเพื่อหลีกเลี่ยงปัญหานี้ได้

“เลขาเฉิน ที่ผมพูดไปเป็นความจริงนะครับ!”

“ถ้ารักษาก็คือหายเลย แต่ถ้ารักษาไม่หายก็คือไม่หาย!”

“ผมไม่ความจำเป็นจะต้องหลอกพวกคุณ!”

หน้าฉินหมิงดูไม่สบอารมณ์ เขามีเจตนาดีที่จะรักษาหลี่ฉินแต่กลับถูกฉินฮ่าวตั้งคำถามในทักษะการแพทย์ของเขาหลายครั้ง

ไม่ว่าเขาจะอารมณ์ดีแค่ไหน เขาก็ยังไม่มีความสุขอยู่ดี!

หัวใจของเฉินถิงถิงถึงกับสั่นไหว ไม่นานเธอก็ได้สติ เธอคิดว่าสิ่งที่ฉินหมิงพูดมานั้นก็ไม่เลว ฉินหมิงกำลังช่วยเหลือพวกเขาโดยไม่ได้อะไร ไม่ใช่ว่าเขาโลภผลประโยชน์ทางการเงินใด ๆ มันก็คงไม่มีเหตุผลที่ต้องพูดโกหก!