พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 462

“ทำไมล่ะ หรือคุณคิดว่าพี่สาวผมแก่กว่าคุณมาก เลยไม่ค่อยเหมาะสมกัน”

“นั่นไม่สำคัญหรอก ทุกวันนี้อายุห่างกันมากล้วนไม่ใช่ปัญหา อีกอย่างพี่ผมแก่กว่าคุณแค่สามหรือสี่ปีเท่านั้น พวกคุณทั้งหน้าตาดีและมีความสามารถทั้งคู่ ถ้าได้อยู่ด้วยกัน ก็เป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบเลย!”

เฝิงหลุนพูดอย่างไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้

“นายน้อยเฝิง ขอโทษด้วยที่ผมต้องพูดตรง ๆ พี่สาวคุณทั้งสวยและมีภูมิหลังทางตระกูลที่ดี เธอจะต้องมีคนที่ตามจีบนับไม่ถ้วน!”

“การจะหาแฟนที่เหมาะสมสำหรับเธอนั้นง่ายดายราวกับพลิกฝ่ามือ คุณไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับชีวิตการแต่งงานของเธอหรอก”

ฉินหมิงพูดแล้วก็รู้สึกแปลก ๆ

“คุณไม่รู้อะไร พี่สาวของผมเธอเคยถูกทำร้ายความรู้สึกมาก่อน นับแต่นั้นมาเธอก็รังเกียจผู้ชายมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ชายที่พูดเก่งแต่ไม่น่าเชื่อถือ…”

“สรุปคือ ทั้งพ่อและผมต่างก็หวังว่าเธอจะพบกับผู้ชายที่สามารถฝากฝังตัวเองไปได้ตลอดชีวิตเร็ว ๆ และก้าวออกมาจากเงามืดนั้น”

เฝิงหลุนถอนหายใจ

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้!”

ฉินหมิงเข้าใจบ้างแล้ว ในที่สุดเขาก็เข้าใจว่าทำไมเฝิงรั่วซวงถึงได้รังเกียจเขามากขนาดนี้

บางทีเฝิงรั่วซวงอาจเคยถูกผู้ชายคนหนึ่งหลอกและทำร้ายความรู้สึกอย่างหนัก ดังนั้นเมื่อสักครู่นี้หลังจากที่เธอค้นพบว่าเขา ‘หลอกลวง’ เธอจึงกัดเขาไม่ปล่อย!

ในขณะที่ฉินหมิงและเฝิงหลุนกำลังคุยกันอยู่ ผลการแข่งขันบนเวทีก็ถูกตัดสินแล้ว

เฝิงรั่วซวงเอาชนะคู่ต่อสู้ของเธอด้วยความเร็วราวกับสายฟ้า

"ต่อไป!"

เฝิงรั่วซวงพูดอย่างเย็นชา ยกมือขึ้นไพล่หลัง บรรยากาศที่ดุร้ายประดุจดั่งราชินีผู้สูงศักดิ์แผ่ออกมาจากรอบตัวเธอ

“เฝิงรั่วซวง คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าระดับการบ่มเพาะของเธอจะมาถึงขั้นสูงระดับสวรรค์ประทานแล้ว มีฝีมือไม่เลวนี่!”

“มิน่าล่ะ เมื่อสักครู่นี้เธอถึงได้กล้าพูดจาหยิ่งยโสต่อหน้าฉัน!”

ลี่หย่งเจี๋ยรู้สึกคาดไม่ถึงเล็กน้อย

ทั้งเขาและเฝิงรั่วซวงไม่เคยต้องเผชิญหน้ากัน ดังนั้นเขาจึงไม่รู้เกี่ยวกับระดับการบ่มเพาะของเฝิงรั่วซวง จนกระทั่งตอนนี้ เขาถึงรู้ว่าความแข็งแกร่งของเฝิงรั่วซวงนั้นจะดูถูกไม่ได้เลย!

“ขึ้นไปต่อได้เลย!”

“ฉันเองก็อยากเห็นเหมือนกันว่าเธอจะมีความสามารถมากแค่ไหน!”

แม้ว่าครั้งนี้เธอจะต้องใช้ความพยายามอย่างมาก แต่ก็เอาชนะคู่ต่อสู้ได้ในที่สุด!

“พี่ซวงแข็งแกร่งมาก!”

"ทำดีแล้ว ทำต่อไป ล้มพวกเขาทั้งหมดเลย!”

……

เมื่อเห็นเฝิงรั่วซวงชนะอีกครั้ง หลิวเหว่ยและคนอื่น ๆ ก็ตื่นเต้น ทุกคนอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงเชียร์อย่างเร่าร้อน ราวกับว่าพวกเขามองเห็นความหวังแห่งชัยชนะแล้ว!

“ลี่หย่งเจี๋ย ถึงตานายแล้ว!”

เฝิงรั่วซวงชี้ไปทางลี่หย่งเจี๋ยและท้าทาย

“ฮ่าฮ่า น่าสนใจ!”

“ดูเหมือนว่าฉันไม่ลงมือคงไม่ได้แล้วสินะ!”

ลี่หย่งเจี๋ยหัวเราะเสียงดังลั่น เดินออกมาพร้อมกับเชิดศีรษะขึ้น

เดิมทีเขาคิดว่าตัวเองไม่จำเป็นต้องออกโรงในครั้งนี้ และจะได้รับชัยชนะไปอย่างง่ายดาย แต่เขาคิดไม่ถึงว่าความแข็งแกร่งของเฝิงรั่วซวงจะสูงกว่าที่เขาจินตนาการไว้มาก ซึ่งนี่ค่อนข้างเกินความคาดหมายของเขา