พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 463

“แบบนี้ก็ดี ยิ่งมีความหวังมากเท่าไร ตอนที่ผิดหวังก็จะยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น!”

“อีกเดี๋ยว ฉันจะดับความหวังของเธอด้วยมือของฉันเอง ให้เธอได้ลิ้มรสและรู้ว่าความสิ้นหวังมันเป็นยังไง!”

ลี่หย่งเจี๋ยพูดด้วยท่าทางหยิ่งผยอง

“น่ากลัวว่าจะเป็นฝ่ายนายมากกว่าที่สิ้นหวัง!”

เฝิงรั่วซวงแค่นเสียงเหอะอย่างเย็นชา แต่ในใจกลับรู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก เพียงแค่ว่าใบหน้าที่แสดงออกนั้นกลับสงบและนิ่งเฉย

เธอเคยได้ยินมานานแล้วว่าระดับการบ่มเพาะของลี่หย่งเจี๋ยนั้นไปถึงขั้นสูงระดับสวรรค์ประทานนานแล้ว ห่างจากขั้นสูงสุดระดับสวรรค์ประทานเพียงก้าวเดียวเท่านั้น

ความแข็งแกร่งนี้มีแต่จะสูงกว่าของเธอ

แถมเมื่อสักครู่นี้เธอเพิ่งจะผ่านการต่อสู้มาสามรอบติด สูญเสียกำลังและพลังปราณแท้จริงไปอย่างมาก

ทั้งสองฝ่ายแตกต่างกันมากขนาดนี้ เธอคิดที่จะล้มลี่หย่งเจี๋ย ความหวังนั้นช่างริบหรี่มาก!

"ทำไม เธอกลัวแล้วเหรอ?”

ลี่หย่งเจี๋ยดูเหมือนจะมองเห็นความคิดของเฝิงรั่วซวง จากนั้นเขาก็ผุดความคิดหนึ่งขึ้นมาในใจ

“คุณหนูใหญ่เฝิง ยังไงเธอก็เป็นผู้หญิง แถมเมื่อกี้นี้เพิ่งจะผ่านการต่อสู้ไป คงเสียแรงไปไม่น้อย”

“ถ้าฉันเอาชนะเธอทั้งแบบนี้ มันก็ไม่ค่อยเป็นธรรมเท่าไหร่!”

“เอาแบบนี้เป็นไง? ฉันจะต่อให้เธอ จะใช้มือเพียงข้างเดียว เธอคิดว่าไง?"

ลี่หย่งเจี๋ยพูดด้วยสีหน้าลึกล้ำ

"ต่อให้ฉัน?"

“นาย...นายใจดีมากขนาดนี้เลยเหรอ?”

เฝิงรั่วซวงตกใจมาก หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะและรู้สึกหวั่นไหวอย่างมาก

ระดับการบ่มเพาะของลี่หย่งเจี๋ยนั้นพอ ๆ กับตัวเอง ล้วนอยู่ในขั้นสูงระดับสวรรค์ประทาน แม้ว่าความแข็งแกร่งของเธอจะด้อยกว่าลี่หย่งเจี๋ยเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ต่างกันถึงหนึ่งช่วงระดับพลัง

ถ้าลี่หย่งเจี๋ยยอมต่อให้กับเธอแล้วใช้มือเพียงข้างเดียวจริง ๆ เธอก็มั่นใจเจ็ดถึงแปดส่วนว่าตัวเองจะสามารถเอาชนะลี่หย่งเจี๋ยได้!

“แน่นอนว่าฉันย่อมไม่ต่อให้เธอปล่า ๆ ฉันมีเงื่อนไข!”

ลี่หย่งเจี๋ยพูดเสียงเรียบ

“เงื่อนไขอะไร?”

เฝิงรั่วซวงอดไม่ได้เอ่ยถาม

“บนโลกนี้ไม่มีอาหารกลางวันฟรี ๆ!"

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลิกชะตารัก มรดกเซียน