พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 548

แต่กับซูซินเหยานั้นแตกต่างออกไป เธอถูกประคบประหงมเอาใจมาตั้งแต่เด็กเหมือนกับดอกไม้ในเรือนกระจก ยกเว้นในตอนนั้นที่เธอถูกลอบโจมตี ชีวิตของเธอมักจะน่าเบื่อและจืดชืดอยู่เสมอ

เวลาไม่กี่วันนี้ในเมืองหลัวไห่ช่างมหัศจรรย์และน่าตื่นเต้น เธอยังคงตื่นเต้นมากเมื่อคิดถึงเรื่องนี้

ที่สำคัญยิ่งกว่านั้นคือ เธอรู้สึกดีใจมากและมีความสุขมากที่ได้ใช้เวลาอยู่กับฉินหมิงทุกวัน

เธอหวังว่าความสุขและความยินดีนี้จะคงอยู่ตลอดไป!

……

เมืองเจียงเฉิง คฤหาสน์ตระกูลซู

หลังจากทราบข่าวว่าฉินหมิงและซูซินเหยากลับมาจากเมืองหลัวไห่แล้ว ซูห่าวก็รีบออกจากบริษัทตรงกลับมาที่บ้านโดยเร็วที่สุด

ในห้องนั่งเล่น เขาเห็นฉินหมิงและซูซินเหยา

“คุณฉิน คุณกับซินเหยากลับมาแล้ว ไม่รู้ว่าทั้งสองคนไปที่เมืองหลัวไห่ในครั้งนี้เป็นยังไงบ้าง ได้รับวัตถุดิบยามาไหมครับ?”

ซู่หาวถามด้วยสีหน้าคาดหวัง

“อืม ได้วัตถุดิบยามาอย่างราบรื่นแล้ว”

ฉินหมิงพยักหน้าและหยิบวัตถุดิบยาออกมา

“เยี่ยม เยี่ยมมาก!”

“ถ้าอย่างนั้น คุณเตรียมที่จะหลอมยาเมื่อไหร่?”

ซู่หาวตื่นเต้นมาก

ฉินหมิงสัญญากับเขาไว้ก่อนหน้านี้ว่าตราบเท่าที่เขาสามารถหาตัวยาหลักที่มีอายุมากกว่าห้าร้อยปีได้ ฉินหมิงจะสามารถหลอมยาปราณแท้ได้ และช่วยให้เขาทะลวงไปสู่ระดับปรมาจารย์ได้อย่างมั่นใจเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์

นี่คือเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงรีบบึ่งกลับมาในตอนนี้!

“แน่นอนว่ายิ่งเร็วยิ่งดี!”

ฉินหมิงพูดด้วยรอยยิ้ม

ตัวยาหลักที่มีอายุมากกว่าห้าร้อยปีไม่เพียงแต่สามารถหลอมยาปราณแท้ได้เท่านั้น ยังสามารถหลอมเป็นยาสร้างรากฐานได้อีกด้วย ทำให้ระดับการบ่มเพาะเต๋าของเขาทะลวงจากขั้นหลอมกลั่นขั้นสูงสุดไปสู่ขั้นสร้างรากฐานโดยตรง!

ขั้นสร้างรากฐานคือประตูด่านแรกของการบ่มเพาะเต๋า ขอแค่ก้าวข้ามมันไป ความแข็งแกร่งก็จะเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล!

ดังนั้นความรู้สึกของเขาก็เหมือนกับของซูห่าว ต่างก็ตั้งตารอไม่แพ้กัน!

“คุณชายใหญ่ซู ที่ผมตอนนี้มีสูตรยาอยู่แผ่นหนึ่ง รายการที่เขียนอยู่บนนั้นทั้งหมดคือวัตถุดิบยาเสริมซึ่งจำเป็นสำหรับการหลอมยา”

หลังจากนั้น ฉินหมิงก็กระตุ้นพลังวิญญาณในร่างกายแล้วเริ่มหลอมยา โยนวัตถุดิบยาและวัตถุดิบเสริมแต่ละชนิดเข้าไปในเตาหลอมอย่างเป็นขั้นตอน

เวลาผ่านไปเนิ่นนาน

วัตถุดิบยาในเตาหลอมยาค่อย ๆ ควบแน่นเป็นรูปเป็นร่าง ส่งกลิ่นหอมออกมา

“สำเร็จแล้ว!”

ใบหน้าของฉินหมิงแสดงความยินดี เขาดึงพลังวิญญาณของตัวเองกลับ ก้าวขึ้นไปข้างหน้าแล้วเปิดฝาเตาหลอมยา เห็นเพียงข้างในเตาหลอมยามีเม็ดยาสร้างรากฐานทรงกลมจำนวนหกเม็ดนอนอยู่ในนั้นอย่างเงียบ ๆ

“ทำไมถึงได้มีเยอะขนาดนี้!”

ฉินหมิงตกตะลึง จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าเขาใส่ตัวยาหลักมากเกินไป จึงหลอมยาสร้างรากฐานขึ้นมาหลายเม็ดในคราวเดียว

น่าเสียดาย ทำให้วัตถุดิบยาอันล้ำค่ามากมายต้องสูญเปล่าแล้ว!

ฉินหมิงอยากจะร้องไห้แต่ก็ไร้น้ำตา

ปัจจุบันมีเพียงเขาคนเดียวที่บ่มเพาะศาสตร์แห่งเต๋า เขาต้องการยาสร้างรากฐานเพียงเม็ดเดียว ไหนเลยต้องใช้มากมายขนาดนั้น!

หากนี่ไม่ใช่การสิ้นเปลือง ยังจะเรียกว่าอะไรได้อีก!