พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 549

ขณะที่ฉินหมิงกำลังแอบเสียใจ ดวงตาของซูห่าวก็สว่างวาบ เขาพูดขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้นว่า

“คุณฉิน นี่ก็คือยาปราณแท้ที่จะช่วยให้ผมทะลวงเข้าสู่ระดับปรมาจารย์ได้ใช่ไหมครับ?"

“เปล่า นี่เป็นยาตัวอื่น ไม่ใช่ยาปราณแท้”

ฉินหมิงส่ายหัวแล้วพูด

“ไม่ใช่ยาปราณแท้เหรอ…”

ซู่หาวรู้สึกผิดหวังมาก ราวกับถูกน้ำเย็นราดลงบนศีรษะ รู้สึกหมดความกระปรี้กระเปร่าในทันใด

“คุณชายใหญ่ซู คุณไม่ต้องกังวลไป ผมจะหลอมยาปราณแท้ในชุดถัดไปนี้แหละ!”

ฉินหมิงปลอบใจเขาด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็หยิบขวดกระเบื้องเคลือบสีขาวออกมา แล้วใส่ยาสร้างรากฐานทั้งหกเม็ดลงไป

มูลค่าของยาสร้างรากฐานเหล่านี้สูงกว่ายาปราณแท้ ต่อให้เขาคนเดียวไม่อาจใช้ครบทั้งหมด เขาก็ไม่มีทางทิ้งมันไปอย่างไร้ประโยชน์

เก็บไว้ก่อน เผื่อได้ใช้งานในอนาคต!

จากนั้น ฉินหมิงก็ทำความสะอาดเตาหลอมยา โยนตัวยาหลักที่เหลือลงไปและเริ่มหลอมยาปราณแท้

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนแล้ว

ในที่สุดฉินหมิงก็ประสบความสำเร็จ เม็ดยาปราณแท้ทั้งหมดยี่สิบสองเม็ดถูกหลอมออกมาแล้ว

หากอิงจากสถานการณ์ของยาหลอมลมปราณ ตัวยาหลักหนึ่งตัวสามารถหลอมยาหลอมลมปราณได้มากกว่าหนึ่งร้อยยี่สิบเม็ด

อย่างไรก็ตาม โสมป่าที่อยู่ตรงหน้าเขานี้มีอายุมากกว่าห้าร้อยปี แต่กลับหลอมยาสร้างรากฐานออกมาได้เพียงหกเม็ดและหลอมยาปราณแท้ได้เพียงยี่สิบสองเม็ดเท่านั้น

จากสิ่งนี้ เห็นได้ชัดเลยว่ายาสร้างรากฐานและยาปราณแท้ล้ำค่ามากเพียงใด!

“นี่ก็คือยาปราณแท้เหรอ? เยี่ยมมาก!”

ซู่หาวรู้สึกตื่นเต้นมาก หยิบยาปราณแท้ เตรียมจะกลืนมันลงไปทันที

“พี่คะ เดี๋ยวก่อน!”

ซูซินเหยาเอื้อมมือไปคว้ายาปราณแท้จากในมือของซู่หาว

“ซินเหยา เธอกำลังทำอะไร?”

ซูห่าวสะดุ้ง มองไปที่น้องสาวด้วยความสับสน

“พี่คะ อย่าเพิ่งกินยาปราณแท้ในตอนนี้ ฉันยังมีแผนอื่น”

ซูซินเหยาพูดด้วยรอยยิ้มขี้เล่น

ซูห่าวตะลึงงัน

เขาคือคุณชายใหญ่ของตระกูลซู โด่งดังและเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางในเมืองเจียงเฉิงอยู่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มคนรุ่นใหม่ เขายังจะต้องการชื่อเสียงอะไรอีก!

เขาต้องการเพียงรีบกินยาปราณแท้แล้วทะลวงเข้าสู่ระดับปรมาจารย์โดยเร็วที่สุด นี่คือความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขาในตอนนี้!

“ไม่ได้!”

“ถ้าพี่ไม่เห็นด้วย ไม่เท่ากับปล่อยโอกาสที่จะทำให้ฉินหมิงและยาปราณแท้โด่งดังในคราวเดียวไปเปล่า ๆ หรอกเหรอ!”

ซูซินเหยาคัดค้าน

“เธอพูดมากว่าครึ่งวัน สุดท้ายแล้วล้วนทำเพื่อฉินหมิง!”

ใบหน้าของซูห่าวมืดครึ้ม เขาลอบถอนหายใจในใจ ‘เด็กผู้หญิงโตแล้วไม่อาจรั้งไว้ได้’ ประโยคนี้พูดได้ไม่ผิดเลย!

“ฉัน...ฉันทำสิ่งนี้เพราะคิดถึงบริษัทหรอก ยิ่งชื่อเสียงของฉินหมิงโด่งดังมากเท่าไร ก็ยิ่งดีต่อการพัฒนาของหมิงเหยากรุ๊ปของเราในอนาคต"

ใบหน้าสวยงามของซูซินเหยาขึ้นสีแดงก่ำ เธอรู้สึกร้อนตัวเล็กน้อย

“ซินเหยาพูดได้ถูกต้อง!”

“ฉินหมิงคือประธานของหมิงเหยากรุ๊ป ยิ่งเขามีชื่อเสียงมากเท่าไร บริษัทก็จะยิ่งได้รับประโยชน์!”