พลิกชะตารัก มรดกเซียน นิยาย บท 87

พอมาถึงยังด้านนอก

ฉินหมิงหายใจเข้าลึก ๆ เขาได้สงบสติอารมณ์อยู่สักพัก จากนั้นก็กดรับสายโทรศัพท์ทันที

“สวัสดีครับ ใช่คุณฉินหมิงหรือเปล่าครับ ผมโจวคังไท่ ไม่ทราบว่าคุณยังจำผมได้อยู่หรือเปล่าครับ? ”

ทันทีที่มีการเชื่อมต่อสายโทรศัพท์ ภายในโทรศัพท์ก็ปรากฎเสียงหัวเราะอันสดใสของชายชราขึ้นมา

“ที่แท้เป็นนายท่านโจวนี่เอง ไม่ทราบว่าที่คุณโทรมาหาผมมีเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ? ”

ฉินหมิงนึกขึ้นได้ทันที ที่แท้อีกฝ่ายก็คือชายชราที่เขาได้ช่วยรักษาที่สวนสาธารณะเมื่อวานนี้

“เป็นแบบนี้ครับ เรื่องบุญคุณที่คุณได้ช่วยเหลือผมไว้ผมไม่สามารถที่จะไม่ตอบแทนได้ ผมอยากเลี้ยงอาหารคุณสักมื้อเพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณ ไม่ทราบว่าคุณพอจะมีเวลาว่างเมื่อไรบ้างครับ? ”

โจวคังไท่ถามด้วยรอยยิ้ม

“นายท่านโจวครับ ไม่จำเป็นหรอกครับ ผมแค่ทำไปตามที่ควรเท่านั้นครับ คุณไม่จำเป็นต้องเกรงใจขนาดนี้ก็ได้ครับ”

ฉินหมิงกล่าวด้วยความรวดเร็ว

“จะทำแบบนั้นได้ยังไง! ”

“ตอนนั้นผมให้สินน้ำใจเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปคุณก็ไม่ยินดีรับ ถ้าหากผมไม่เลี้ยงอาหารคุณสักครั้งอีก นั้นผมจะสบายใจได้ยังไงล่ะ”

โจวคังไท่ยืนกราน น้ำเสียงของเขาจริงใจเป็นอย่างมาก

เมื่อพูดเช่นนั้น ฉินหมิงเองก็ปฏิเสธไม่ได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงตอบตกลงไป “เอาล่ะครับ ตอนนี้ผมกำลังทำงานอยู่ รอผมเลิกงานแล้วก็จะมีเวลาว่างครับ”

“ได้ ตอนเย็นหกโมงให้ไปที่โรงแรมแกรนด์โนเบิล คุณสะดวกไหม? ”

โจวคังไท่ถามออกไป

“สะดวกครับ”

ทั้งสองฝ่ายเมื่อตกลงเวลากันเรียบร้อยแล้ว ฉินหมิงเตรียมที่จะวางสาย ทันใดนั้นก็ตระหนักได้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

เขาจำได้ว่าเมื่อวานตอนเช้าโจวคังไท่ได้เคยให้นามบัตรหนึ่งใบกับเขา บนนั้นเหมือนกับจะเขียนไว้ว่าประธานโจวกรุ๊ป!

“นายท่านโจว คุณได้โปรดรอสักครู่ครับ อย่าเพิ่งวางสายนะครับ! ”

ฉินหมิงตกใจเล็กน้อย ตอนนี้เขานับได้ว่าเข้าใจขึ้นมาแล้ว ไม่แปลกใจที่เขารู้สึกคุ้นเคยกับโจวกรุ๊ปมาก่อน ที่แท้โจวคังไท่ก็คือประธานแห่งโจวกรุ๊ป!

ในสถานที่ใหญ่โตอย่างเมืองเจียงนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะมีบริษัทโจวกรุ๊ปถึงสองที่ในเวลาเดียวกัน!