พระชายาคนที่สิบของท่านอ๋องปีศาจ นิยาย บท 19

แม่นมฉีมองดูหยุนชิงเหยียน แล้วพูดว่า "พระชายา กฎเกณฑ์ เหตุผลที่เรียกกฎเกณฑ์เหล่านี้ก็คือต้องทำตามกฎเกณฑ์ เมื่อกี้เจ้าพยายามฉวยโอกาสโดดข้ามกระดานเข็ม เจ้าได้ฝ่าฝืนข้อห้ามของจวนอ๋องแล้ว ดังนั้นเมื่อกี้ไม่นับ เมื่อกี้นี้เจ้าสามารถเลือกอันใหม่ได้"

"แม่นม แต่เมื่อกี้ท่านก็ไม่ได้บอกว่าไม่ได้เจ้าคะ?" เสี่ยวเถามองนางแล้วพูดอย่างเชื่อฟัง

ดวงตาของแม่นมฉีเย็นชา และมองไปที่เสี่ยวเถาและพูดอย่างเย็นชา "เป็นแค่เด็กน้อยจะมาสงสัยกฎของจวนอ๋องได้อย่างไร ถ้าเจ้าไม่อยากมีชีวิตอยู่ แค่พูดมา ข้าจะช่วยเจ้าเอง"

"ข้า..." เสี่ยวเถาตัวสั่นอย่างอดไม่ได้ และหลบอยู่ข้างหลังหยุนชิงเหยียนด้วยความกลัว

การเยาะเย้ยปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่ซีดเซียวของหยุนชิงเหยียน และเธอกล่าวว่า "แม่นมฉี จะทะเลาะกับเด็กน้อยทำไม มันดูไม่สมวัยเจ้าเลย พวกเจ้าก็แค่อยากลงโทษข้า จะเอากฎเกณฑ์มาอ้างทำไม ข้าทำตามที่พวกเจ้าต้องการแล้วกัน ข้าขอเลือกมัน" นิ้วเรียวของเธอชี้ไปถังใบใหญ่จุดที่น่าสะพรึงกลัว และหัวงูมากมายที่อยู่ข้างในก็โผล่ออกมา ในเมื่อเขาอยากเล่น งั้นเธอก็ทำตามที่เขาต้องการ อย่างมากก็แค่ตาย เธอตายไปแล้วครั้งหนึ่ง เธอจะกลัวอะไรอีก?

"คุณหนู ไม่นะเจ้าค่ะ" ใบหน้าของเสี่ยวเถาเปลี่ยนไปอย่างน่าสยดสยอง กระโดดลงไปในถังงู คุณหนูไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือ?