ภรรยาในนาม Ss2 นิยาย บท 8

"นี่จะไม่เชื่อฟังรุ่นพี่ตั้งแต่วันแรกที่รับน้องเลยเหรอคะ" นาเดียหันกลับมาก็ยังเห็นว่า รุ่นน้องที่เธอสั่งให้เอาเสื้อตัวนั้นออก ยังคงอยู่เหมือนเดิม

"ขอโทษด้วยค่ะ ฉันคงทำตามรุ่นพี่ไม่ได้"

"ดี! ถ้างั้นออกไปยืนอยู่ข้างนอก ไม่ต้องมารวมกลุ่มกับเพื่อน"

"นาเดีย!" คอปเตอร์ตำหนิเพื่อน เพราะคิดว่าทำกับรุ่นน้องแรงเกินไป

"พวกนายก็เห็นว่ารุ่นน้องคนนี้ไม่เชื่อฟัง มันจะอะไรนักหนากับการที่จะเอาเสื้อออก!" ว่าแล้วนาเดียก็เดินเข้าไปกระชากเสื้อตัวนั้นจนหลุด

"กรี๊ดด" น้ำหนาวรีบหลบเข้าไปอยู่ด้านหลังของรชต เพราะในที่นี้เธอรู้จักแค่เขาเพียงคนเดียว

"ทำไมต้องทำให้เป็นเรื่องใหญ่ด้วย" แทนที่จะถามก่อนว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แต่รชตกับมองกลับมาแล้วตำหนิ

"น้องครับ" คอปเตอร์รีบแย่งเสื้อตัวนั้นกับนาเดียกลับมา แล้วก็พันรอบกระโปรงของเธอไว้เหมือนเดิม

"ขอบคุณค่ะ" น้ำหนาวเริ่มอายเพราะคิดว่ารุ่นพี่ที่อยู่ด้านหลังหลายคนคงจะมองเห็นแล้ว เธอก็เลยรีบวิ่งออกมาจากห้องกิจกรรม

"ฉันไม่ให้เธอคนนั้นผ่านกิจกรรม" นาเดียกล่าวพูดขึ้น แล้วก็ถอยกลับไปยืนที่ของตัวเอง ซึ่งด้านหน้าต้องเป็นของประธาน

"เอาล่ะครับเรามาเริ่มกิจกรรมกันต่อ..แนะนำตัวไปถึงไหนกันแล้ว" รชตก็ไม่คิดว่าจะสนใจเรื่องนี้อยู่แล้ว

กิจกรรมวันแรกได้ผ่านไป รับน้องมีทั้งหมด 3 วัน

เย็นวันเดียวกันที่คอนโด..

เรื่องนี้มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนสำหรับลูกผู้หญิงมาก เธอไม่คิดว่าประจำเดือนจะมาไม่ตรงแบบนี้ ทั้งๆ ที่มันมาตรงตลอด เหลืออีกตั้งหลายวัน หรือเพราะเธอมีความเครียดและกดดันเรื่องที่ต้องได้มาจดทะเบียนสมรสแบบสายฟ้าแล่บ

พอคิดถึงรุ่นพี่อีก 3-4 คน ที่ยืนอยู่ด้านหลัง ตอนที่รุ่นพี่ผู้หญิงกระชากเสื้อออก ทุกคนคงจะเห็นกระโปรงของเธอกันหมดแล้ว

"คอยดูนะ!" เธอคงไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปแน่ ต้องหาทางเอาคืนให้ได้ "เราจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเนี่ย" คิดไปแล้วก็อายขึ้นมาอีกครั้ง

เช้าวันต่อมา..

"ไอ้คนบ้า! ไม่คิดจะถามไถ่กันบ้างเลยหรือไง!!" วันนี้เป็นอีกวัน ที่เขาไม่มาสนใจใยดีเธอเลย ทั้งๆ ที่เมื่อวานนี้เธอเจอเรื่องหนักๆ "แล้วเขาจะมาสนใจเราทำไม นับเวลารวมแล้วรู้จักกันไม่ถึงชั่วโมงเลยด้วยซ้ำ"

หญิงสาวลุกขึ้นเปลี่ยนเสื้อผ้า และวันนี้เธอไม่ลืมที่จะเอาผ้าอนามัยติดไปด้วย เพราะวันที่ 2 ประจำเดือนจะมาแรงมาก 2 แผ่นบางทีเอาไม่อยู่ด้วยซ้ำ

[มหาวิทยาลัยชื่อดัง]

พอน้ำหนาวเดินเข้ามาเพื่อนหลายคนต่างก็มอง แต่ไม่มีใครกล้าทัก เพราะกลัวถูกหมายหัวจากรุ่นพี่ไปด้วยอีกคน

น้ำหนาวก็เช่นกัน เพื่อนสองคนที่รู้จักกันเมื่อวาน เธอก็แกล้งทำเป็นไม่รู้จัก เพราะคิดว่าเพื่อนคงจะอายที่ต้องมาคบกับคนเปิ่นๆ แบบเธอ

"สวัสดีจ้าน้ำหนาว" ไข่ตุ๋นคนแรกที่เดินเข้ามาทัก