ภรรยาในนาม นิยาย บท 6

ดวงตาอัญชัญมองลูกชายแบบเปล่งประกาย นางหยุดพูดตั้งแต่ถามประโยคที่ว่า ลูกชายไม่รู้จักชื่อผู้หญิงคนนั้นเหรอ

และเหมือนกับลูกชายจะรู้ว่าแม่กำลังคิดอะไรอยู่ เขาพลาดเองที่ไม่รู้จักชื่อเธอ แต่แม่เขานี่ก็ยิ่งกว่า 5g สะอีก รู้ดีทุกเรื่องจริงๆ

ชายหนุ่มขึ้นมาถึงข้างบน มือหนาล้วงเอาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงออกมารูดค้นหาชื่อของเลขา เพื่อที่จะโทรไปถามว่าน้องสาวของเธอชื่ออะไร แต่เขาต้องได้รีบหยุดตัวเองไว้ก่อน

วันต่อมาที่บริษัท..

"ผมจะไปดูงานที่ต่างจังหวัด"

"ค่ะ" รรินธรยืนฟังเจ้านายสั่งงาน

"ผมจำเป็นต้องได้ให้เลขาไปด้วย ดูจากคุณรินแล้วคงจะไปไม่ได้"

"คะ?..เออ..ค่ะ" ไม่ว่าท่านประธานจะไปดูงานที่ต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ ก็ไม่เคยต้องเอาเลขาติดไปด้วย เพราะมีผู้ช่วยที่เป็นผู้ชายอยู่แล้ว

"เพราะฉะนั้นคงเป็นหน้าที่เลขาใหม่แล้วล่ะ คุณบอกคนที่จะมาทำตำแหน่งเลขาแทนคุณให้เตรียมตัวด้วยนะเราจะเดินทางไปสามวัน"

"บอสหมายถึงน้องสาวของรินเหรอคะ"

"ก็คุณเอาน้องสาวมาทำงานในตำแหน่งนี้แทนคุณไม่ใช่เหรอ"

"แต่รันทำอะไรยังไม่ค่อยเป็นนะคะ"

"รันเหรอ" ในที่สุดก็รู้ชื่อเล่นของเธอแล้ว "ช่วยเอาสำเนาบัตรประชาชนของน้องสาวคุณ มาให้ผมด้วยนะ เดี๋ยวจะทำเรื่อง.." เรื่องอะไรดีวะ ..ลืมคิดหาข้ออ้างเรื่องนี้ไปเลย

"ได้ค่ะ" รรินธรรับปากไปแบบงงๆ แล้วก็รีบออกมาจัดการตามที่ท่านประธานได้สั่งมา

เวลาผ่านไป..ตอนนี้เอกสารนั้นได้อยู่ในมือของเขาแล้ว

"คนอะไรชื่อ..รรรรรร" ถึงว่าแม่บอกว่าชื่อของเธอมีรอเรือหลายตัว แม่ของเขานี่ก็เก่งนะ รู้ทุกเรื่องจริงๆ "แล้วเขาสะกดยังไงล่ะเนี่ย" ชายหนุ่มเห็นแล้วก็นึกขำ

ตัดออกมาที่หน้าห้อง..