ภรรยาสุดเจ๋งของมหาเศรษฐี นิยาย บท 9

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ชายชรารู้สึกถึงความรู้สึกที่ซับซ้อน

"ถ้าอย่างนั้นรีบบอกเบ็ตตี้ว่าเธอต้องเรียนรู้อะไรก่อนที่มันจะสายเกินไป!" โจเซลินคำรามอย่างตื่นเต้น

“คุณย่าเกรย์ อย่าโกรธนะ หนูไม่รู้สึกเจ็บเลย”

เบ็ตตี้ตระหนักว่าเธอทำอะไรผิดและดูสำนึกผิด

“คุณย่าเกรย์ คุณปู่ คุณปู่แซค คราวหน้าหนูจะกินอะไรระวังๆนะคะ”

เด็กหญิงตัวเล็กๆมองพวกเขาด้วยน้ำตาด้วยท่าทางสงบ

เบลล่าลูบหัวเธอเพราะรู้ว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะดุเธอ

“ดีที่รู้ว่าผิด แต่อย่าทำอะไรที่อันตรายแบบนี้อีก เข้าใจไหม”เบลล่าพูด

เบ็ตตี้พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง

เบลล่าลูบผมหยิกนุ่มของเธอแล้วหันไปหาชายชรา"นำมาซึ่งสิ่งที่ทำไปแล้วไม่สามารถยกเลิกได้ โปรดบันทึกเบ็ตตี้

“ฉันจะจับตาดูเธอเพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะไม่ใช้มรดกของอีวาหมอเพื่อสร้างปัญหาใดๆ”

ชายชราปาดเหงื่อเย็นจากหน้าผากอีกครั้ง “ไม่เธอไม่ต้องการให้ฉันสอนอะไรเธอ คุณคิดว่ายาพิษเหล่านั้นสามารถทำอะไรได้บ้าง?

"พวกมันมีอันตรายถึงชีวิตและสามารถจบชีวิตของผู้ที่กินมันได้ทันที เวลาผ่านไปนานตั้งแต่ที่เบ็ตตี้ตัวน้อยจับพวกมันไป แต่เธอก็ยังสบายดี คำอธิบายเดียวก็คือเบ็ตตี้ตัวน้อยได้เรียนรู้จังหวะของหมออีวาแล้ว”

เบลล่าตกตะลึง

คนอื่นๆก็เช่นกัน

เบ็ตตี้จับจ้องไปที่ของเล่นแต่ละชิ้น แล้วเธอก็พูดอย่างอ่อนโยนว่า "แม่คะ หนูเจอของเล่นรูปร่างมนุษย์ในตู้ น่าสนใจมาก หนูทำตามแบบบนนั้นและเล่นเกมมัน สนุกมากเลยลูกแม่”

เบ็ตตี้หยิบตุ๊กตาหยกออกมาจากกระเป๋าชุดนอนของเธอ พื้นผิวของร่างถูกปกคลุมด้วยเครื่องหมายที่ซับซ้อนของอวัยวะและเส้นเลือด

สิ่งทั้งหมดดูเหมือนปริศนาทางเรขาคณิต

เบลล่าเบิกตากว้าง

“แม่คะ หนูไม่เป็นไร หนูชอบเกมนี้ ให้หนูเล่นทุกวันได้ไหมคะ”

สาวน้อยมองเบลล่าอย่างอ้อนวอน

ชั่วขณะหนึ่ง เบลล่าและคนอื่นๆต่างก็พูดอะไรไม่ออก

"ช่างเป็นพร! ไม่มีใครแสดงความสามารถเช่นนี้มานับพันปีแล้ว"

อดไม่ได้ที่จะทึ่งกับสิ่งที่เห็น

เขาพูดกับเบลล่าว่า "เบลล่า ฉันเกรงว่าเบ็ตตี้ตัวน้อยจะยังไปกับคุณไม่ได้ในตอนนี้ เธอต้องอยู่กับฉันเพื่อที่ฉันจะได้ให้คำแนะนำกับเธอ"

ชายชราถูมือเข้าด้วยกันอย่างตื่นเต้น

เบลล่า'บีบหัวใจสุดๆเมื่อมาถึงจุดนี้ เธอเหลือทางเลือกเดียว การจากไปของเบ็ตตี้ดูเหมือนจะหลีกเลี่ยงไม่ได้

“เบ็ตตี้ แม่ตั้งใจพาพี่กับน้องหนีจากหมู่บ้านโลตัสไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่อื่น

“แต่ตอนนี้เธอต้องอยู่ที่นี่กับคุณปู่ของเธอ ดังนั้นเธอจะต้องแยกจากพี่ชายและฉันไประยะหนึ่ง”

เบลล่าแตะแก้มของเบ็ตตี้และรู้สึกแย่ที่ทิ้งเธอไว้ข้างหลัง

เบ็ตตี้ใช้เวลาสักพักกว่าจะเข้าใจคำพูดของเธอ จากนั้นเธอก็พยักหน้าอย่างคล้อยตาม “แม่คะ ไม่ต้องเสียใจที่ต้องจากไปโดยไม่มีหนู หลังจากหนูเรียนที่นี่เสร็จแล้ว หนูจะไปเจอคุณกับริคกี้”

เบ็ตตี้ไม่ได้ขอให้เธออยู่

ยิ่งทำให้เบลล่าลังเลที่จะจากไป

เธอจ้องที่เบ็ตตี้ไม่กระพริบตา

เบ็ตตี้หันกลับมามองเธอ กางแขนน้อยๆ แล้วเหวี่ยงตัวไปหาเบลล่า “แม่คะ หนูทำให้แม่ลำบาก ขอโทษนะคะ”

เธอซบหน้าลงที่อกของเบลล่าแล้วร้องไห้สะอึกสะอื้น

เบลล่ารู้สึกหนักใจอยู่ครู่หนึ่งเธอมีแรงกระตุ้นที่จะอยู่ในหมู่บ้านโลตัสหรือพาเบต็ตี้ไปด้วย

แต่ในไม่ช้าความมีเหตุผลก็เข้ามาแทนที่เธอ และเธอรู้ว่าเธอไม่มีทางเลือก