ภรรยาตาหวาน (คลั่งหื่น) นิยาย บท 5

Chapter 5 อาบน้ำล้างใจ

ไหล่บางสั่นน้อยๆ เมื่อลมเย็นพัดมากระทบผิวกาย ทว่าคนที่อาสาจะอาบน้ำให้กลับร้อนรุ่มไปทั้งสรรพางค์กาย กัดข่มสันกรามแน่นเมื่อแกนกลางกายคับตุงชี้โด่เบียดกางเกงจนแทบทะลุออกมา

“รีบอาบเถอะ”

ข่มเสียงไม่ให้สั่นก่อนจะจูงมือหญิงสาวเดินไปที่ถังใส่น้ำ แล้วตักน้ำรินรดร่างกายของนางอย่างเบามือ ใช้ไขผึ้งโลมไล้ไปตามเรือนกายนุ่มนิ่ม

เงียบ...

ต่างคนต่างได้ยินเสียงหัวใจตนเองที่เต้นดังราวกับเสียงกลองรบ

ลมหายใจของแม่ทัพจางขาดห้วงเป็นระยะ ร้อนรุ่มราวกับจะขาดสติลงเสียหลายต่อหลายครั้ง แล้วโดยที่ชายหนุ่มไม่ทันหักห้ามใจข่มระงับความต้องการที่เอ่อล้น มือหนาก็เลื่อนไปกอบกุมทรวงอกเอาไว้เต็มมือ แน่นอนว่าไม่ได้โลมไล้ทำความสะอาดอย่างที่ควร แต่กลับฟอนเฟ้นเค้นคลึงจนภรรยาตาบอดถึงกับระทวยอ่อน

“อื้อ...”

คนตัวเล็กผวาเฮือกกับสัมผัสวาบหวามที่เขามอบให้ หัวใจเต้นรัวเร็ว ในขณะที่มือหนาค่อยๆ เพิ่มจังหวะฟอนเฟ้นรุนแรงจนนางถึงกับอ้าปากครวญเสียงหวาน

“อื้อ อื้อ ทะ...ทะ...ท่านพี่”

มือเล็กควานเปะปะจนไปเท้าลงที่ขอบถังเก็บน้ำอย่างไม่อาจพยุงกายให้หยัดยืนได้อีกต่อไป และนั่นทำให้ชายหนุ่มกอดรัดนางเข้าจากทางด้านหลัง

“เจ้างดงามจนข้าไม่อาจอดใจไหว”

เสียงแหบพร่ากระซิบที่ข้างหูก่อนจะใช้ฟันขบลงไปแผ่วเบา ซินเหมยหวิวโหวงซ่านสยิวจนหายใจติดขัด ยิ่งเขาบดขยี้อกอิ่มมากเท่าไหร่ นางก็ยิ่งรู้สึกว่าจุดสงวนของสตรีเพศฉ่ำเยิ้มราวกับมีน้ำบางอย่างกำลังไหลเยิ้มออกมาเสียกระนั้น

ร่างกายตอบรับความปรารถนาอย่างล้นเปี่ยม นางเผลอแอ่นสะโพกไปทางด้านหลังและนั่นทำให้มันสัมผัสเข้ากับลำเอ็นที่แข็งชี้ จนคนตัวเล็กถึงกับสะดุ้งตกใจ เผลอแลบลิ้นเลียริมฝีปากราวกับกระหาย

‘ขะ...เขากำลังต้องการข้างั้นหรือ’

หัวใจที่เต้นแรงอยู่แล้วยิ่งเต้นรัวเร็วเมื่อตระหนักได้ว่าตนกำลังเป็นที่ต้องการของใครสักคน และใครคนนั้นคือ ‘สามี’ ผู้ที่ช่วยชีวิตนางไว้ และคอยดูแลนางอย่างอ่อนโยน

“อ๊ะ...อื้อ”

ความคิดกระเจิดกระเจิงหายวับเมื่อเขาจูบไซ้ไปตามแผ่นหลังนวลเนียนของนางราวกับหลงใหล ก่อนจะลากไล้ริมฝีปากกลับขึ้นมาจูบไซ้ไปตามลำคอระหงเว้าวอน

“ข้าไม่เคยต้องการหญิงใดมากขนาดนี้มาก่อน เจ้าเป็นคนแรกที่ทำให้ข้าไม่อาจสะกดกลั้นความต้องการ”

เสียงทุ้มแหบแห้งกระซิบพร่าที่ข้างหูจนทำให้คนตัวเล็กรู้สึกได้ว่าประสาทสัมผัสของนางกำลังตื่นตัวจนถึงขีดสุด หัวใจเต้นราวกับกระโจนรัวเร็ว ลมหายใจกระชั้น ทั่วทั้งสรรพางค์กายร้อนวูบวาบราวกับถูกลามเลียด้วยเปลวเพลิงแห่งราคะ

เขาจับใบหน้าหวานให้หันกลับมาแล้วบดจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่ม ยังผลให้หัวใจของคนตัวเล็กร่วงหล่นลงไปกองอยู่ที่ปลายเท้า

“อื้อ...”

จะ...จูบแรก!

หลี่ซินเหมยรู้สึกราวกับกำลังสำลักความหอมหวาน ไม่เคยคิดเลยว่า ‘การจูบ’ จะทำให้รู้สึกดีจนวูบไหวหวามสะท้านไปทั้งสรรพางค์กายเช่นนี้ นางรู้สึกชาวาบตั้งแต่ศีรษะจดปลายเท้า ท้องน้อยหมุนมวนราวกับมีเหล่าผีเสื้อนับร้อยกระพือปีกไปมาพร้อมๆ กัน หัวสมองขาวโพลนสลัดสิ้นซึ่งความเครียดและความกังวลที่เกาะกุม เหลือทิ้งไว้เพียงความสุขล้นจนเต็มตื้อไปทั้งใจ