บทที่ 9 ฉันสามารถกลายเป็นผู้ชนะได้
ในบ้านเช่า
ท่านหลงที่สวมชุดถังจวงสีแดงนั่งอยู่บนโซฟา มองเฉินตงด้วยสายตาเคร่งขรึม
“คุณชาย การซื้อไท่ติ่งของคุณชายในครั้งนี้ บ้าบิ่นเกินไป โครงการก่อสร้างที่ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองที่ไท่ติ่งเพิ่งเซ็นต์สัญญาไป มากพอที่จะทำให้ไท่ติ่งล้มละลาย”
หลังจากที่ได้รับโทรศัพท์จากเฉินตงว่าอยากซื้อบริษัท ท่านหลงก็ติดต่อในทันที จากปูมหลังและให้ราคาไท่ติ่งสูงกว่าราคาตลาดสามเปอร์เซ็นต์ทำให้เสร็จสิ้นการซื้อได้อย่างรวดเร็ว
แต่ว่าหลังจากที่เขาตรวจสอบไท่ติ่งหลังจากที่เกิดเรื่อง ก็ปวดหัวขึ้นมาทันใด
ถ้าเกิดว่าเป็นไท่ติ่งเมื่อก่อนที่มีกำไรพุ่งสูง หลังจบการซื้อขาย กิจการนี้ไม่มีทางขาดทุน อย่างมากก็แค่จ่ายสักร้อยล้านให้คุณชายได้ลองฝึกฝนก็แค่นั้น
คุณชายอยากจะพามารดากลับเข้าไปในตระกูล ขาดการฝึกฝนเรื่องแบบนี้ไม่ได้
กิจการในอนาคต ก็มีเพียงแค่ยิ่งทำก็ยิ่งใหญ่ขึ้น ใหญ่จนถึงขนาดที่ว่าคนในตระกูลที่ชอบซุบซิบกันต้องหุบปาก
แต่กระดาษสัญญาแผ่นเดียว กลับทำให้กิจการนี้กลายเป็นขัดตา
ไท่ติ่งล้มละลายนั้น ก็ในเร็วๆนี้แหละ
มันไม่ใช่เรื่องที่ว่าห้ามขาดทุน เพียงแค่เงินในบัตรธนาคารลายดอกชงโคที่นายท่านให้กับคุณชายก็พันล้าน เงินเล็กน้อยขนาดนี้ไม่ถือว่าเป็นอะไร
ที่สำคัญก็คือ สงครามครั้งแรกของคุณชายพ่ายแพ้ หลังจากนี้ถ้าเกิดว่าโดนคนพวกนั้นในตระกูลรู้เข้า ก็จะให้ฉายาคนไร้ความสามารถกับคุณชาย คุณชายคิดอยากที่จะพามารดากลับเข้าตระกูล อย่างนั้นก็ยากขึ้นแล้ว
“ท่านหลงพูดถูก ที่จริงผมทำลงไปได้บ้าบิ่นมาก” เฉินตงไม่ได้ปฏิเสธ โปรเจกต์การก่อสร้างที่ย่านสลัมเขานั้นคิดไม่ถึงจริงๆ
ท่านหลงพูดออกมาอย่างใจกว้าง “นายท่านส่งผมมาให้ดูแลคุณชาย เพราะหวังว่าคุณชายจะโตขึ้น ทำคะแนนออกมาได้โดดเด่น ในอนาคตท่านก็จะได้ส่งกิจการในตระกูลให้คุณชายต่ออย่างสง่า รับคุณชายและแม่เข้ามาในตระกูลอย่างเปิดเผย แต่ว่าการซื้อไท่ติ่งที่ล้มละลายเรื่องนี้ ถ้าเกิดว่าโดนคนพวกนั้นในตระกูลจับได้.......”
ก๊อกๆ!
เฉินตงเคาะลงบนโต๊ะ ยิ้มออกมา “ใครบอกว่าผมจะขาดทุน?”
ท่านหลงชะงักไป
“ไม่ใช่ว่าเขาอยากเห็นผมทำคะแนนหรอกเหรอ? ดังนั้นผมซื้อไท่ติ่งมา”
เฉินตงมีรอยยิ้มมั่นใจเต็มใบหน้า แต่ว่าแววตากลับมีแววเคืองโกรธ “ทิ้งผมกับแม่ผมเอาไว้ยี่สิบกว่าปี ขาดทุนนิดๆหน่อยๆ จะเป็นอะไรไป?”
ท่านหลงร้อนใจขึ้นมาเล็กน้อย “นี่ไม่ใช่เรื่องของเงิน!”
“โปรเจกต์ก่อสร้างย่านสลัมเซ็นต์สัญญามาในราคาที่แพงกว่าสามสิบล้าน เรื่องนี้ผมคิดไม่ถึงจริงๆ แต่ว่าผมก็ไม่ใช่เด็กหัดเดินในสายตาพวกคุณเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นเวลาสามปีผมจะไต่ขึ้นมาจนได้ตำแหน่งผู้ช่วยรองผู้จัดการได้ยังไง?”
เฉินตงแววตาคมปลาบ ความมั่นใจที่แสดงออกมาทำให้ท่านหลงขมวดคิ้วเข้าหากันแน่น เขาพูดต่อ “คุณบอกให้เขาวางใจได้ ผมเผชิญกับคำด่าว่าลูกนอกสมรส ค่อยๆเดินทีละก้าวมาจนถึงวันนี้ คะแนนที่เขาอยากได้ ผมจะทำมันออกมา ความโดดเด่นเก่งกาจที่เขาต้องการ ผมก็จะทำให้เขาได้เห็น!”
“ผมไม่ได้แค่จะทำ ผมยังจะทำจนเขานั้นต้องเบิกตากว้างแล้วพูดไม่ออก! เขาต้องรับผมกับแม่เข้าตระกูลอย่างเปิดเผย เอาแสงแห่งเกียรติยศมารายล้อมตัวแม่ของผม พูดออกมาได้! นั่นเป็นสิ่งที่แม่ผมควรจะได้รับ! ผมจะเอามันมาให้แม่ด้วยมือของผมเอง!”
จบจากคำพูดเสียงดังเหมือนฟ้าร้อง
มากไปกว่านั้นคือท่านหลงมีท่าทีใจเย็นเหมือนกับน้ำ ก็เปลี่ยนสีหน้าโดยไม่รู้ตัว
เขาเปิดปากกำลังจะพูดโน้มน้าว ประโยคถัดไปของเฉินตง กลับทำให้เขาชะงักไปในทันที
“ไท่ติ่งในมือของผมไม่มีทางล้มละลาย มันทำได้แค่รุ่งโรจน์ยิ่งๆขึ้นไป โปรเจกต์ก่อสร้างที่ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองไม่ได้เพียงแต่จะไม่ขาดทุน แต่ยังจะทำเงินอีกด้วย!”
เฉินตงยิ้มออกมาแล้วยกนิ้วขึ้นมาสามนิ้ว “ให้เวลาผมสามวัน ขอแค่ท่านหลงช่วยผมเรื่องหนึ่ง ผมก็มั่นใจที่ว่าจะพลิกหมากเกมนี้ได้ทั้งกระดาน!”
ถ้าเกิดว่าเป็นเฉินตงในตอนเมื่อก่อน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องซื้อไท่ติ่งเลย แค่เรื่องมีเงินซื้อกิจการ เผชิญกับเรื่องแบบนี้ เขาเองก็ไม่มีหนทาง ทำได้แค่ยอมรับความพ่ายแพ้
แต่ว่าตอนนี้ ไม่เหมือนกัน
นี่ก็เป็นเหตุผลว่าทำไมเขาถึงตกใจเพียงแค่ครู่เดียวหลังจากที่รู้ว่าเจ้าหลี่เซ็นต์สัญญาในราคาสูงลิบ
เขามั่นใจที่จะพลิกสถานการณ์ได้!
“คุณชาย จะทำเงินได้จริงๆเหรอครับ?”
ท่านหลงตื่นเต้นแล้ว เขานั้นมาช่วยเหลือคุณชาย ถ้าเกิดว่าคุณชายแพ้ในสงครามครั้งแรก เขาเองก็ไม่มีหนทางที่จะบอกกับนายท่าน แต่ว่าความมั่นใจกับแน่วแน่ของเฉินตง ทำให้เขามีความหวังอยู่ขึ้นมาเล็กน้อย “คุณชายท่านบอกมา ผมจะทำให้เต็มที่!”
สิบนาทีหลังจากนั้น ท่านหลงก็ออกไปจากบ้านเช่าอย่างอารมณ์ดี
หลังจากที่ได้ขึ้นไปนั่งบนรถโรลส์-รอยซ์ แฟนท่อม เขาก็รีบโทรออกอย่างอดรนทนไม่ไหว
“นายท่าน ดูเหมือนว่าพวกเราจะมองคุณชายผิดไปตลอดเลยครับ สองสามปีมานี้ เขาโตมากกว่าที่พวกเราคิดเอาไว้มาก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ผู้ชนะเลศคือราชา