ภูพาจุติราชามังกร นิยาย บท 11

หลังจากดื่มไวน์และทานอาหารไปจนอิ่มหนำสำราญแล้ว หยางต้าฝูไม่เพียงแต่มอบของขวัญให้เขาเท่านั้น แต่ยังส่งเย่เทียนหยู่ไปที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งซึ่งอยู่บริเวณครึ่งทางขึ้นภูเขาเป็นการส่วนตัวด้วย

แพทย์เซียนหลี่เฝ้าดูร่างที่จากไปของเย่เทียนหยู่อย่างเงียบ ๆ ด้วยความรู้สึกอาลัยอาวรร์เป็นพิเศษ

หากเขาทำได้ เขาคงแทบรอไม่ไหวที่จะติดตามเย่เทียนหยู่กลับบ้านไปด้วย

“ที่นี่สวยมาก เมื่อไหร่จะมีวิลล่าแบบนี้บ้างคะ?”

ในขณะเดียวกัน ซูถิงซึ่งกำลังเดินอยู่ในวิลล่าสกายพาเลซหมายเต็มไปด้วยความอิจฉา

“นี่จะไปนับประสาะไร วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งตรงทางขึ้นไปบนภูเขานั่นน่าทึ่งจริงๆ แต่อให้มีเงินแต่ก็ไม่สามารถซื้อได้หรอก” หลิวเจี๋ยที่อยู่ด้านข้างพูดขึ้น

“ตระกูลก็ไม่ได้เหรอคะ?”

“ไม่ได้หรอก” หลิวเจี๋ยส่ายหัว ครั้งนี้เขาไม่ได้คุยโม้

“ให้ตายสิ ตระกูลหลิวของคุณน่ะสุดยอดมากยังไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นต้องเป็นผู้ทรงอำนาจแบบไหนกันนะ อยากรู้จักจริง ๆ ”

“หยุดฝันซะเถอะ คนแบบนั้นน่ะ ทั้งชีวิตนี้คุณอาจไม่มีทางได้เจอเลยด้วยซ้ำไป”

“นั่นสินะ!” ซูถิงพยักหน้าและทันใดนั้นก็พูดด้วยความประหลาดใจ: “เฮ้ นั่นรถของประธานหยางไม่ใช่เหรอ?”

“ใช่ ประธานหยางอาศัยอยู่ที่นี่”

“แต่ ดูเหมือนว่าฉันจะเห็นเย่เทียนหยู่นั่งอยู่ในรถนะ”

“ไอ้บ้านนอกนั่นน่ะเหรอ?”

หลิวเจี๋ยส่ายหัวทันทีและพูดว่า “อย่าไร้สาระ ถ้าคนบ้านนอกอย่างเขาเข้าไปในรถของประธานหยางได้ ฉันจะเอาหัวเป็นลูกบอลให้คุณเตะเล่นเลย”

“นั่นสินะ ฉันคงมองผิดไปเองแหละ” ซูถิงก็รู้สึกว่าเธอต้องตาพร่าแน่ ๆ

วิลล่าสกายพาเลซเป็นชื่อของโซนวิลล่าและมีวิลล่าหลายหลังอยู่ในโซนนั้น ราคาแต่ละยูนิตไม่ต่ำกว่าห้าร้อยล้านบาททำให้เป็นทำเลของผู้มั่งคั่ง

ตระกูลหยางก็เป็นหนึ่งในนั่น

แต่วิลล่าสามหลังที่อยู่ด้านบนนั้นเป็นวิลล่าที่มีทำเลดีที่สุด และแต่ละหลังก็มีราคาแพงมาก

สามเดือนที่แล้ว วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งถูกประมูลในราคาสูงถึงแปดพันล้านบ้าน ซึ่งเป็นชุดเดียวกับที่หยางต้าฝูมอบให้เย่เทียนหยู่

เมื่อพวกเขามาถึงจุดหมายปลายทาง เพียงแค่ยืนอยู่บนนั้น เย่เทียนหยู่รู้สึกผ่อนคลายและสบายขึ้น

“ไม่ครับ ผมอยู่ที่วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่ง” เย่เทียนหยู่กล่าวอย่างตรงไปตรงมา

“...”

หลินหว่านหรูพูดไม่ออก นี่นายยังพูดโม้ได้มากกว่านี้อีกไหมเนี่ย?

วิลล่าสกายพาเลซหมายเลขหนึ่งมีวิลล่าทั้งหมดสามหลังตั้งอยู่บนไหล่เขา เจ้าของไม่ใช่คนร่ำรวยธรรมดาราคาประมูลล่าสุดของวิลล่าหนึ่งหลังอยู่ที่แปดพันล้านบ้านซึ่งมากกว่าทรัพย์สินรวมของตระกูลหลินทั้งหมด

แล้วทำไมเด็กบ้านนอกผู้ไร้อำนาจแบบเขาถึงอาศัยอยู่ที่นั่นได้?

ช่างมันเถอะ ขี้เกียจเกินไปที่จะพูดเรื่องไร้สาระกับคนคนไร้ค่าเช่นนี้ หลินว่านหรูพูดตรงๆ: “อีกพักคุณปู่จะให้ข้อเสนอพิเศษนายหนึ่งอย่าง ขอแค่นายปฏิเสธ ฉันจะให้นายห้าแสนบาท”

“ข้อเสนออะไร?”

เย่เทียนหยู่อยากรู้อยากเห็น

“นายไม่ต้องสนใจข้อเสนอหรอก” ใบหน้าของหลินหว่านหรูเปลี่ยนเป็นสีแดง

ที่จริงคุณปู่อยากให้พวกเขานอนห้องเดียวกันคืนนี้ ซึ่งมันอุกอาจมาก เรื่องนี้ทำให้เธอนึกถึงความสัมพันธ์อันเร่าร้อนของทั้งสองคนเมื่อก่อน และใบหน้าของเธอก็แดงยิ่งขึ้นไปอีก