ประธานเย่จ๋า ภรรยาท่านหนีไปแล้ว นิยาย บท 3

แต่ชี่เยว่เพียงแค่คิดที่จะออกจากสถานที่แห่งนี้ และไม่ได้สังเกตว่ามีใครอยู่บนเบาะหลัง เธอเพียงรู้สึกชาที่หลังราวกับว่ามีคนกำลังจ้องมองเธออยู่

ไม่สิ นี่มันน่ากลัวยิ่งกว่าดูหนังสยองขวัญเสียอีก!

เธออดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

เพียงเพราะช่วงเวลาแห่งความฟุ้งซ่านนี้ รถก็สูญเสียการควบคุมและพุ่งออกจากถนน รถเกือบจะชนหินก้อนใหญ่ข้างถนนอยู่แล้ว!

ชี่ เยว่ขับรถออกไปแถวชานเมืองแล้ว และก้อนหินก้อนใหญ่ก็อยู่ที่ตีนเขา

หากรถชนหินก้อนใหญ่จัง ๆ ด้วยความเร็วขนาดนี้ รถจะต้องพังทลายและพวกเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน!

อย่างไรก็ตาม ชี่ เยว่ยังคงงุนงงอยู่และไม่สังเกตเห็นสถานการณ์อันตรายที่ตรงหน้า

ในจังหวะวิกฤตินี้ ชายที่นั่งเบาะหลังก็ขยับตัว!

ในพริบตาเดียว เย่ฮั่นชวนก็ย้ายไปที่เบาะหน้าอย่างคล่องแคล่ว เขากระชากมือของชี่เยว่ออก แล้วหมุนพวงมาลัยอย่างแรง พร้อมกับเหยียบเบรกในขณะเดียวกัน

"เอี๊ยด—"

ปัง!

สุดท้ายแล้ว รถก็ยังชนหินอยู่ดี แต่เนื่องจากเบรกได้ทันเวลา รถจึงไม่ได้ชนไหล่เขาและหน้ารถก็แค่บุบเสียรูป

เนื่องจากแรงเฉื่อยจากการชน ตัวของชี่เยว่จึงพุ่งไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน

เย่ฮั่นฉวนยกมือขึ้นโดยไม่ทันรู้ตัวและดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา

ไม่ช้าเขาก็ตระหนักว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ เขาดูหมองเศร้าและเย็นชาเข้าไปใหญ่

ผู้หญิงคนนี้เกือบฆ่าเขาแล้ว แต่สุดท้าย เขาก็ยังช่วยเธออีกเหรอ?

"ฉันรู้สึกแย่มาก..."

ชี่ เยว่เวียนหัว เธอไม่รู้ว่าเธอเพิ่งผ่านอะไรมา และเธอเกือบจะลากผู้บริสุทธิ์เข้ามามีส่วนร่วมในเรื่องนี้ด้วยอีกคน

ณ ตอนนี้ เธอรู้สึกไม่สบายตัวไปหมด

รุ่งอรุณปรากฏขึ้นที่ขอบฟ้าอันห่างไกล

หลังจากถูกทรมานมาทั้งคืน ชี่ เยว่ก็เหนื่อยมากเสียจนล้มลงแทบเบาะ

เย่ฮั่นฉวนมองดูผู้หญิงคนนั้นอย่างหมองเศร้า

ตั้งแต่เหตุการณ์ครั้งนั้นเป็นต้นมา เขาก็เริ่มต่อต้านการติดต่อกับผู้หญิงทุกรูปแบบ หากมีผู้หญิงคนหนึ่งกล้าเข้าใกล้เขา เขาจะรู้สึกรังเกียจอย่างมาก

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาสัมผัสตัวผู้หญิงคนนี้เมื่อคืนนี้ เขาไม่ได้รู้สึกรังเกียจแบบนั้นเลย เขาสัมผัสได้ถึงความคุ้นเคยที่ไม่อาจอธิบายได้จากเธอ ซึ่งกระตุ้นให้เขาเข้าใกล้ผู้หญิงคนนี้มากขึ้น เขาอยากจะรู้ว่าความรู้สึกนี้คืออะไร

แต่ผู้หญิงคนนี้ทำให้เขาผิดคำสาบาน!

ใบหน้าที่เย็นชาของเย่ฮั่นฉวนมีสีหน้าโกรธขึ้นมา เมื่อนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ เขาก็อดไม่ได้ที่จะอยากโยนผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ

เธอไม่สมควรได้รับมัน!

ขณะที่ความเศร้าโศกแผ่ซ่านไปทั่วใบหน้าของเขา อารมณ์ของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงแทบจะในทันที เขาไม่ใช่คนที่จะหลบตาต่ำและจมอยู่ในความคิดนะ